- Monitoring sądów rejonowych
- Monitoring sądów rejonowych #382
Monitoring sądów rejonowych #382
Instytucja: |
|
Monitoring: |
|
Liczba listów: |
2 |
Liczba spamu: |
0 |
Status pierwszego wniosku: |
|
Status ostatniego wniosku: |
|
Otrzymano potwierdzenie: |
|
Otrzymano odpowiedź: |
|
Poddany kwarantannie: |
Znormalizowana odpowiedź
Treść
-
Wniosek o udostępnienie informacji publicznej przez adobrawy
Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska wnosi o udostępnienie następujących informacji:
- rejestru umów, zawartych w imieniu Sądu od 1 stycznia 2017 r. do 31 lipca 2017 r., zawierającego informacje w zakresie co najmniej daty zawartych umów, przedmiotach umów, stronach umów, kwotach umów,
- adresu strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja przebiegu i efektów kontroli, przeprowadzonych w sądzie, oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających,
- kalendarz spotkań prezesa (prezes) sądu, które odbył (odbyła) w lipcu 2017 r.,
- skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony art. 231 Kodeksu karnego, wydanych przez Sąd w 2017 r.,
- skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony z art. 212 Kodeksu karnego , wydanych przez Sąd w 2017 r.Stowarzyszenie wnosi o udostępnienie wskazanych informacji w formie elektronicznej, na adres e-mail {{EMAIL}}.
Katarzyna Batko-Tołuć, Bartosz Wilk - członkowie zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji
-
A-0164-34/17 przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie
W załączeniu uprzejmie przedstawiam pismo z dnia 23 sierpnia 2017r.,
A-0164-34/17 wraz z załącznikami.Z up. Prezesa Sądu
Wawrzaszek Ewelina
Oddział Administracyjny
Sądu Rejonowego w Rzeszowie
Załączniki
- A-0164-34_17_1.pdf
- A-0164-34_17_2.pdf
Prezes Rzeszów. dnia 23 sierpnia 2017r.
Sądu Rejonowego
w Rzeszowie
Sąd Rejonowy
35-303 Rzeszów
ul. Kustronia 4
tel. (0-17) 7152240 fax 7152487
e-mail: sekretariat rzeszow .sr.gov.pl
A —0164-34 / 17
Pani
Katarzyna Batko — Tołuć
Pan Bartosz Wilk
sprawa-3005Qfedrowanie.siecobywatelska.pl
W odpowiedzi na wniosek złożony dnia 11 sierpnia 2017r. o udostępnienie
informacji publicznej w załączeniu uprzejmie przedstawiam rejestr umów zawartych od dnia
1 stycznia 2017r. do dnia 31 lipca 2017r. zawierający informację o dacie zawartych umów,
stronach umów, kwotach umów (Tabela I, Tabela II). Informacja została opracowana przez
pracownika OF Marzenę Świszcz.
W zakresie informacji o adresie strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja
przebiegu i efektów kontroli przeprowadzonych w sądzie oraz wystąpienia, stanowiska,
wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających prezes Sądu nie posiada żądanej
informacji albowiem dokumentacja taka nie jest umieszczana w Biuletynie Informacji
Publicznej Sądu Rejonowego w Rzeszowie.
W zakresie kalendarza spotkań prezesa Sądu Rejonowego w Rzeszowie odbytych w
miesiącu lipcu 2017r. brak jest żądanej informacji albowiem w systemie „Administracja” nie
prowadzi się kalendarza spotkań prezesa sądu.
W załączeniu przedstawiam treść orzeczeń w wersji zanonimizowanej wydanych w
Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w 2017r. zapadłych z oskarżenia o czyn z art. 231 kki212
kk.
AR
z(
Umowy zawarte w okresie 01.01.2017r do 31.07.2017r. w imieniu Sądu
TRBELA 1
Rejonowego w Rzeszowie
Lp. | Przedmiot umowy, data Strona umowy Kwota umowy
_ obowiązywania umowy
1| Serwis systemu kolejkowego Taurus Trading 250 zł netto miesięcznie
02.01.2017- 31.12.2017r.
2| Dostawa tonerów Golden Line 133 551,26 brutto wartość
09.01.2017r. 15.12.2017r. umowy
3| Konserwacja i naprawa centrali Tele i Radiomechanika 2829,00 zł brutto wartość
telefonicznej 09.01.2017r.- Marian Bąk całej umowy
31.12.2017r.
4| Naprawa sprzętu informatycznego | MM Serwis Piotr Baran 45 zł netto
10.01.2017r. — 31.12.2017r. roboczogodzina
5| Pomoc prawna Radca prawny Małgorzata | 2706,00 zł brutto
10.01.2017r. — 31.12.2017r. Margańska miesięcznie
6| Obsługa serwisowa systemu Praetor Sp. z 0.0. 2400 zł netto wartość całej
PRAETOR -BOI 01.03.2017 umowy
28.02.2018r.
7| System inf. Prawnej Lex Omega Wolters Kluwer Polska Sp. | 11 394,72 zł brutto
wersja SILVER 01.03.2017r. — z 0.0. wartość całej umowy
31.12.2017r.
8| Serwis urządzenia Centralnego Elteco Poland S.A. 1950,00 zł netto
UPS 20.03.2017r. — 19.03.2019r.
9| Prace dekarskie Orient Sp.J. 8320,00 zł netto wartość
04.04.2017 — 20.04.2017r. umowy
10) Serwis, konserwacja drzwi Elektro-Styl Piotr Skalski 5280 zł netto wartość
automatycznych 04.04.2017- umowy
31.12.2017r.
11| Wsparcie do oprogramowania Softworks 1537,50 zł brutto
20.04.2017- 27.04.2017r.
12| Konserwacja klimatyzacji VRF Gobox Oddział Rzeszów 7478,40 zł brutto wartość
24.03.2017r. — 31.12.2017r. umowy
13| Dostawa wody i dystrybutorów Capri Service sp z 0.0. Woda 191 — 10,94 zł
02.05.2017- 30.09.2017r. Dzierżawa dystrybutor 1
szt., 6,15 zł ceny
jednostkowe brutto
14| Mycie elewacji Frateris AQUA 46500 zł brutto wartość
26.06.2017r. — 11.08.2017r. umowy
15| Kompleksowe usługi sprzątania Firma Utrzymania 181 811,70 zł brutto
01.07.2017- 31.12.2018r. Czystości Sopel wartość umowy
16| Dostawa wyrobów papierniczych Poligrafia Bro - Kal s.c. 21 831,27 brutto wartość
04.07.2017r. — 31.12.2017r. umowy
17| Uruchomienie komunikacji z Zakład Projektowania 1476 zł brutto wartość
rejestrami BIG Systemów Komputerowych umowy
12.07.2017r. 14.07.2017. BRCOM SI.
18
19
20
21
Umowy zawarte w okresie 01.01.2017r do 31.07.2017r. w imieniu Sądu
Rejonowego w Rzeszowie
Lp.
Przedmiot umowy, data
obowiązywania umowy
Strona umowy
Kwota umowy
Malowanie ścian pomieszczeń
Sądu Rejonowego w Rzeszowie
03.06.2017-12.06.2017
Babisz Krzysztof
2700,00
Malowanie ścian pomieszczeń
Sądu Rejonowego w Rzeszowie
28.06.2017-04.07.2017
Babisz Krzysztof
3720,00
Prowadzenie zajęć w Ośrodku
Kuratorskim w Rzeszowie (język
angielski i niemiecki)
09.01.2017-17.06.2017
Bochenek Katarzyna
3225,00
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
23.05.2017
Gubernat Grażyna
528,00
Prowadzenie zajęć w Ośrodku
Kuratorskim w Rzeszowie
(matematyka, fizyka, chemia)
09.01.2017-17.06.2017
Falandys Alina
3225,00
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
03.07.2017
Kabala Wiesława
528,00
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
03.07.2017
Kasprzyk Dariusz
528,00
Kontrola stanu technicznego
elementów budynku SR w
Rzeszowie
20.04.2017-24.04.2017
Klęba Jerzy
1700,00
Przegląd instalacji stużących
ochronie środowiska (wentylacja
mechaniczna, wodno-
kanalizacyjna)
08.05.2017-31.05.2017
Kurasz Ryszard
1000,00
10
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
12.06.2017
Kwaśny Małgorzata
528,00
11
Szkolenie „Biurowość sądowa po
nowelizacji przepisów"
10.02.2017
Maciejewska Danuta
2250,00
12
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
Masłowska Arita
528,00
25.04.2017
13
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
23.05.2017
Masłowska Arita
528,00
14
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
12.06.2017
Masłowska Arita
1528,00
15
Prowadzenie zajęć
pedagogizujących i
resocjalizacyjnych w Ośrodku
Kuratorskim w Rzeszowie
09.01.2017-30.06.2017
Oczkowska Małgorzata
3525,00
16
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
28.02.2017
Pliś Grzegorz
528,00
17
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
21.03.2017
Pliś Grzegorz
528,00
18
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
25.04.2017
Pliś Grzegorz
528,00
19
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
28.02.2017
Sakowska Beata
528,00
20
Przygotowanie i przeprowadzenie
wykładu dla stażystów
kandydatów na urzędników
21.03.2017
Szewciów Elżbieta
528,00
21
Sygn. akt II K 308/17
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2017 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: _ SSR Katarzyna Baryła
Protokolant: A.P.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 maja 2017 r.
sprawy
oskarżonej o czyny z art. 297 $ 1 kk, art. 228 $ 1 kkiart. 230 $ 1 kk w zw. zart. 11$
2 kk i art. 12 kk. art. 228 $ 1 kkiart. 230$ I kk wzw. zart. ll $ 2kkiart. 12 kk, art.
231 $ I kk iart. 266 $ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk, art. 229 $ 3 kk iart. 18 $2 kkw zw.
z art. 231 $ 2 kkiart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266 $2 kk w zw. zart. 11 $2 kk
z urzędu
w przedmiocie wystąpienia do Sądu Najwyższego 0 przekazanie sprawy innemu
sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 kpk
postanawia
zwrócić się do Sądu Najwyższego o przekazanie przedmiotowej sprawy do
rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu.
Uzasadnienie
Do Sądu Rejonowego w Rzeszowie został skierowany akt oskarżenia
przeciwko oskarżonej o popełnienie przestępstw z art. 297 $ 1 kk, art. 228 $ lkki
art. 230 $ I kk w zw. zart. 11 $ 2 kkiart. 12 kk, art. 228 $ I kk iart. 230 $ I kk wzw.
z art. 1] $2 kkiart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266 $ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk. art.
229 $3 kki art. 18 $ 2 kk w zw. zart. 231 $ 2 kk iart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266
$ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk wraz z aktami sygn. PK IX WZ Ds. 14.2017 Śląskiego
Wydziału Zamiejscowego ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury
Krajowej. Przedmiotowa sprawa została w tut. Sądzie zarejestrowana pod sygn. akt II
K 308/17.
W tym w pkt. III aktu oskarżenia zarzucono popełnienie przestępstwa z art.
228 $ 1 kk i art. 230 $ 1 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk i art. 12 kk mającego polegać na
tym, iż w okresie od końca roku w R., L. i K., działając w krótkich odstępach czasu, w
wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc funkcjonariuszem publicznym - P A w
R., w związku z pełnioną funkcją przyjęła od - prezesa zarządu spółki z ograniczoną
odpowiedzialności D. P. M. korzyści majątkowe w postaci: alkoholu o łącznej
wartości złotych, w tym: butelek wina marki B. El D. R. o łącznej wartości złotych;
butelek wina marki "B. La P. M.i butelki wina marki B. La P. C. Ś. o łącznej
wartości złotych; butelek wódki marki „F.* o łącznej wartości złotych: butelek wina
marki F. I R. G. R. o łącznej wartości 1zł; usługi wykonania naprawy dachu garażu i
pomalowania jego wnętrza o wartości złotych oraz obietnicę otrzymania korzyści
majątkowych w postaci: wykonania prac ogrodniczych, konserwacji bramy i prac
porządkowych o bliżej nieustalonej wartości na swojej posesji w miejscowości K. oraz
załatwienia zakupu samochodu N. Q. o wartości złotych z rabatem przewidzianym
wyłącznie dla przedsiębiorców przy dokonywaniu zakupów taboru samochodowego w
systemie flotowym, gdzie wysokość rabatu wynosiła kwotę stanowiącą wysokości
ceny pojazdu sprzedawanego klientom detalicznym tj. nie mniej niż złotych, w zamian
za wywarcie przez nią jako zwierzchnika służbowego wpływu na prokuratorów
Prokuratury Rejonowej w L., w celu uzyskania zgodnych z oczekiwaniami decyzji
procesowych w postępowaniach karnych zainicjowanych przez wymienionego oraz
spółkę D. P.M. o sygn. akt Ds., Ds., Ds., Ds., jak też uzyskania wyroków skazujących
wobec „ a także w zamian za podjęcie się pośrednictwa w załatwieniu spraw, z
uwagi na posiadane wpływy w instytucjach państwowych i samorządowych m.in. w
K. E. do P. E. u A. przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą R. oraz w 1. S. w R., na
które się powoływała oraz, o istnieniu których utwierdzała w przekonaniu w tym
uzyskania korzystnego dla . orzeczenia w prowadzonym w I. S. w R. postępowaniu
odwoławczym o sygn. od decyzji D. U. K. S. wR. z dnia r. o sygn. UKS określającej
zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych wobec . z
tytułu dochodu uzyskanego z udziału w zyskach osób prawnych za r.; uzyskania przez
pozytywnego wyniku z egzaminu adwokackiego odbywającego się w dniach od do
r. przed K. E. doP. E. A. przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą R.
Opisane w tym zarzucie działania oskarżonej miały więc polegać m.in. na
wpływaniu na działalność orzeczniczą Sądu Rejonowego w R., albowiem akt
oskarżenia w sprawie Ds. prowadzonej w Prokuraturze Rejonowej w L. został
skierowany do Sądu Rejonowego w R. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt II K iw
sprawie tej w dniu r. został wydany przez Sąd Rejonowy w R. wyrok skazujący wobec
Ponadto w ramach opisanego zarzutu oskarżona miała również wpływać na K. E„dóP
E przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w R. w związku z przystąpieniem do
egzaminu przez .W skład Komisji wchodzili SSA (jako przewodniczący, obecnie s w
s s, uprzednio m.in. P S A w R.), adw. adw. (DORA wR.) adw. (SORAwR.)
SSA (obecnie s w s s), SSA (W S AwR.), sędzia (W W SAwR. m SSRP II WKS
RwR.).
Ponadto w pkt. V aktu oskarżenia zarzucono, iż w okresie od do r. wR,.,
działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru,
obiecała udzielić - w związku z pełnieniem przez niego funkcji Z PR dla miasta
R. w R. - korzyści osobistej w postaci poparcia delegowania go do wykonywania
czynności w jednostce prokuratury wyższego rzędu - tj. w P O wR., aby skłonić go do
naruszenia przepisów prawa i przekroczenia uprawnień poprzez odstąpienie od
wyrażonych w art. 6 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz. U.2
dnia 15 lutego 2016 r.) zasad bezstronności i równego traktowania wszystkich
obywateli i uchyleniu — pomimo przekonania o braku przesłanek faktycznych dla
podjęcia takiej decyzji, a wyłącznie z uwagi na długoletnią znajomość ze stroną -
nałożonej postanowieniem prokuratora z roku na biegłego sądowego. grzywny w
kwocie zł za nieterminowe sporządzenie opinii w sprawie o sygn. akt PR dla miasta R.
w R., które to zachowanie podjęte miało zostać w celu uniknięcia przez wydatków
finansowych w opisanej wyżej wysokości i godziło w interes publiczny — autorytet i
prawidłowość funkcjonowania P jako organu władzy publicznej stojącego na straży
praworządności, w szczególności podważało zaufanie do bezstronności i uczciwości
prokuratorów, tj. popełnienie występku z art. 229 $ 3 kk i art. 18 $ 2 kk w zw. zart.
231 $ 2 kk i art. 12 kk.
W ramach opisanego czynu oskarżona miała wpływać na czynności prokuratora
pełniącego wówczas funkcję Z P R dla miasta R., zaś obecnie pełniącego obowiązki P
OwR.
W przedmiotowej sprawie w charakterze świadków przesłuchano m.in.
związanych z apelacją rzeszowską Sędziów: S W S A w R. —oraz S NSA w W.
uprzednio orzekającego w O Z NSA wR. -. Jak również przesłuchani zostali
dotychczas również pełniący urząd w okręgu właściwości apelacji rzeszowskiej niżej
wymienieni Prokuratorzy: były POwR.-..PPRwR.--PPRwR.-.PPOwkR.
—„PPOwR.-PPOwP.-PPOwP.-PPOwR.-jak również Prokuratorzy P Rw
L.:, a także P P R w S. —W sprawie we wskazanym wyżej charakterze występowali
również aktualnie pozostający w stanie spoczynku Prokuratorzy: uprzednio P P R dla
miasta R., a także uprzednio P PRwL.
Dalsza analiza akt przedmiotowej sprawy wskazuje na to, że osobami
stanowiącymi świadków w przedmiotowej sprawie, są również zawodowo działający
w okręgu właściwości apelacji r. adwokaci: d O R A w R. —adwokat w Zespole
Adwokackim nr 3 w R. -jak również adwokat w indywidualnej Kancelarii
Adwokackiej w S. W. Nadto są to również byli lub obecni pracownicy naukowi
kierunków prawniczych związani z Wyższą Szkołą Prawa i Administracji w R.. jak
również Uniwersytetem R.:
Wśród świadków podlegających wezwaniu na rozprawę występują także osoby,
których bezpośrednio dotyczą zarzuty postawione w treści aktu oskarżenia a to:
adwokat prowadząca Kancelarię Adwokacką na terenie miasta R. —.. wymieniony już
wyżej aktualny pPOwR.-
Oskarżona jest prawnikiem, z dniem r. została powołana na stanowisko pPAw
R., zaś z dniem r. do pełnienia funkcji P A w R., funkcję tę pełniła nieprzerwanie do
czasu zawieszenia w czynnościach, tj. do dnia r. Uprzednio oskarżona zajmowała
stanowisko p P O w R., pełniąc m. in. funkcję pełnomocnika do utworzenia wydziału
zamiejscowego w Rzeszowie B ds. P ZPK NW VI ds.PZPOÓw R... NWVIII Z w
R. B ds. PZP.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 37 kpk Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego
sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli
wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości. Regulacja zawarta w przywołanym
przepisie ma charakter wyjątkowy, przez co odstąpienie od zasady rozpoznawania
danej sprawy przez sąd miejscowo właściwy może nastąpić tylko w razie zaistnienia
sytuacji jednoznacznie świadczącej o tym, że pozostawienie sprawy w gestii tego sądu
sprzeciwiałoby się dobru wymiaru sprawiedliwości.
Sąd Najwyższy wielokrotnie w podejmowanych rozstrzygnięciach wyrażał
stanowisko, że przekazanie sprawy w trybie art. 37 kpk innemu sądowi
równorzędnemu jest możliwe w sytuacji występowania racjonalnych i rzeczywistych
okoliczności, które mogłyby wywierać realny wpływ na swobodę orzekania lub
stwarzać uzasadnione przekonanie o braku warunków do rozpoznania sprawy
w sposób obiektywny (m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia
2013r. IV KO 106/13, LEX 1438587, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22
stycznia 2014 r., V KO 87/13, 1441608, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16
lipca 2014r., III KO 50/14, LEX nr 1486977). Niewątpliwie zagraża dobru wymiaru
sprawiedliwości sytuacja, gdy postępowanie chociażby potencjalnie mogłoby być
postrzegane jako prowadzone w sposób nieobiektywny. Przy czym obawa co do braku
obiektywizmu sądu rozpoznającego sprawę uzasadniona jest w kontekście dobra
wymiaru sprawiedliwości jedynie wtedy, gdy opiera się na znanych faktach i bierze za
podstawę okoliczności rzeczywiście co najmniej mogące mieć wpływ na postrzeganie
jego bezstronności (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2014r., III KO
11/14. LEX 1466519). Według poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w treści
postanowienia z dnia 12 lutego 2002 r., V KO 3/02 (LEX nr 53042) w
przedmiotowym kontekście wskazano, iż jeżeli w opinii publicznej może zrodzić się
przeświadczenie o braku warunków do bezstronnego rozpoznania sprawy przez sąd
właściwy i obawa pojawienia się takiej reakcji społecznej jest realna, nawet jeśli takie
wyobrażenie opinii publicznej byłoby mylne, dobro wymiaru sprawiedliwości
przemawia za koniecznością wyeliminowania takiej sytuacji, gdyż nieuwzględnienie
wniosku mogłoby podważyć wśród części społeczeństwa zaufanie do wymiaru
sprawiedliwości i tym samym wydatnie obniżyć prestiż sądów.
O realizacji przesłanki „dobra wymiaru sprawiedliwości” świadczy również
tego rodzaju sytuacja, gdy zarzuty postawione w sprawie, czyn którego miała dopuścić
się osoba oskarżona był skierowany przeciwko sędziemu orzekającemu w danym
sądzie, wiąże się z działalnością orzeczniczą sądu (postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V KO 16/17, LEX 2274967).
W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie są spełnione przesłanki przekazania
sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości.
Sytuacja procesowa, w tym w szczególności ogólne okoliczności związane z
zarzutami postawionymi oskarżonej, jak również konfiguracja osobowa świadków
dotychczas przesłuchanych w sprawie, wskazuje bowiem, iż rozpoznanie
przedmiotowej sprawy przez Sąd Rejonowy w R mogłoby tak w społecznym odbiorze
zewnętrznym, jak i w przekonaniu samych uczestników procesu, stworzyć
przekonanie co do braku obiektywizmu tutejszego Sądu, co sprzeciwiałoby się dobru
wymiaru sprawiedliwości.
Należy zauważyć, że przedmiotowa sprawa w przekazie medialnym i
obiegowym przeświadczeniu społecznym funkcjonuje powszechnie, jako element tzw.
„afery podkarpackiej”, która jest jednoznacznie kojarzona z istnieniem powiązań o
charakterze przestępczym pomiędzy politykami, osobami działającymi w branży
gospodarczej, jak również przedstawicielami szeroko rozumianego wymiaru
sprawiedliwości funkcjonującymi przede wszystkim na terenie województwa
podkarpackiego, w szczególności zaś miasta R. i okolic. Sprawa ta wiąże się ze
znacznym zainteresowaniem społecznym, medialnym na obszarze województwa
podkarpackiego, w mieście R, o czym świadczą bardzo liczne publikacje w mediach.
Również w odbiorze społecznym, w rozmowach potocznych, w odpowiedzi na
publikacje medialne, często ze strony osób prywatnych, nie mających wykształcenia
prawniczego pada pytanie „dlaczego ta sprawa, część „afery podkarpackiej”, związana
z podkarpackim, zwłaszcza rzeszowskim wymiarem sprawiedliwości ma być
rozpoznawana w R”. Wszak samo postępowanie przygotowawcze było prowadzone
przez zupełnie inną jednostkę Prokuratury, poza właściwością miejscową.
Zwrócić należy uwagę na fakt, iż działania oskarżonej opisane w pkt. III aktu
oskarżenia miały się wiązać m.in. z wpływaniem na rozpoznawanie sprawy przed
Sądem Rejonowym w R. w II Wydziale Karnym (właściwym do rozpoznania
niniejszej sprawy), sygn. akt II K. Na etapie postępowania jurysdykcyjnego w
przedmiotowej sprawie wpierw wydany został przez Sąd Rejonowy w R. w składzie
któremu przewodniczył SSR wyrok nakazowy z dnia roku, sygn. II K skazujący za
zarzucone jej czyny na karę łączną grzywny w wysokości stawek dziennych przy
określeniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę zł. Po wniesieniu sprzeciwu od
wskazanego orzeczenia przedmiotowa sprawa została natomiast rozpoznana na
rozprawie i zakończona wyrokiem Sądu Rejonowego w R. w składzie któremu
przewodniczyła SSO z dnia roku, sygn. II K . W treści wskazanego wyroku została
uznana za winną popełnienia zarzuconych jej czynów i skazana na karę łączną
grzywny w wysokości stawek dziennych przy określeniu wysokości jednej stawki
dziennej na kwotę zł. Ostatecznie wskazany wyrok Sądu Rejonowego w R. został
natomiast utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w R. z dnia roku, sygn. akt
II Ka. Nie można przy tym wykluczyć, iż w toku postępowania zajdzie potrzeba
przesłuchania w charakterze świadków Sędziów referentów wskazanej sprawy - SSO
(orzekającej obecnie w II Wydziale Karnym Sądu Okręgowego w R.) oraz SSR
(orzekającego nadal w II Wydziale Karnym Sądu Rejonowego w R.). A więc
rozpoznanie sprawy przeciwko przez Sąd, na którego działalność orzeczniczą
oskarżona miała wpływać może, a właściwie już stwarza, po stronie opinii publicznej
uzasadnione wątpliwości, co do bezstronnego rozpoznania niniejszej sprawy.
Również kolejny zarzut opisany w pkt. V aktu oskarżenia wiąże się z
wpływaniem przez oskarżoną na decyzję prokuratora., pełniącego obecnie obowiązki
PO wR.. a więc zwierzchnika prokuratorów nie tylko okręgowych, ale również
rejonowych kierujących akty oskarżenia m.in. do Sądu Rejonowego w R.
występujących przed tym Sądem. Z racji pełnionej funkcji, posiadanych uprawnień
m.in. w zakresie wydawania poleceń służbowych podległym prokuratorom prokurator.
może więc wpływać na czynności podejmowane również przez Sąd Rejonowy w R..
co również w odczuciu społecznym może być odbierane negatywnie.
O uzasadnionym, w odczuciu społecznym, braku bezstronności po stronie Sądu
Rejonowego w Rzeszowie w zakresie rozpoznania niniejszej sprawy, co godzi w
dobro wymiaru sprawiedliwości, świadczy również to, iż w ramach przedmiotowego
postępowania karnego do chwili obecnej przesłuchano w charakterze świadków szereg
w/wymienionych osób (sędziów, prokuratorów adwokatów) pracujących, pełniących
funkcje, bądź też w inny sposób zawodowo powiązanych z instytucjami wymiaru
sprawiedliwości _ mającymi siedzibę w obszarze właściwości apelacji r. w
szczególności zaś na terenie miasta R. i jego okolic, które to osoby zostały ujęte w
treści aktu oskarżenia, jako Świadkowie podlegający wezwaniu na rozprawę, jak
również jako osoby, co do których wniesiono o zaniechanie ich wezwania na rozprawę
i o odczytanie złożonych przez nich w toku postępowania przygotowawczego zeznań.
Ilość tego rodzaju świadków, wykonywanie przez nich obowiązków zawodowych, w
tym występowanie w sprawach rozpoznawanych przed Sądem Rejonowym w R., w
zestawieniu z treścią zarzutów postawionych również wpływa na negatywną ocenę
możliwości bezstronnego rozpoznania sprawy przez Sąd Rejonowy w R.
Wyżej wskazane okoliczności związane z przedmiotem niniejszej sprawy, jak
również z szeroką grupą świadków powiązanych w sposób bezpośredni lub pośredni z
miejscowym wymiarem sprawiedliwości wskazują na to, że rozpoznanie postępowania
karnego przez Sąd Rejonowy w R w społecznym odbiorze będzie jawiło się, jako
orzekanie nieobiektywne i łamiące obiegową opinię na temat zasady „nemo iudex in
causa sua”. Tutejszy Sąd w pełni podziela jednolite stanowisko Sądu Najwyższego
wyrażone chociażby w treści postanowienia z dnia 20 lutego 2008 r., III KO 10/08
(OSNwSK 2008, Nr 1, poz. 397) co do tego, iż zainteresowanie mediów czy lokalnych
grup społecznych (w tym również środowiska prawniczego) daną sprawą nie może
decydować o konieczności jej przekazania. Nie mniej jednak nie sposób nie
przewidzieć, iż w niniejszej sprawie karnej uproszczenie medialnego przekazu
informacji dotyczących postępowania karnego sprowadzać będzie się do wskazania na
fakt, iż rzeszowski Sąd rozpoznaje sprawę miejscowego Prokuratora, związaną
ponadto z nadużyciami dotyczącymi funkcjonowania lokalnych organów wymiaru
sprawiedliwości, co samo w sobie powodować może u posiadającego przeciętne
wykształcenie i doświadczenie życiowe odbiorcy tego typu informacji, wątpliwość
dotyczącą możliwości istnienia powiązań osobowych pomiędzy Sądem i oskarżoną.
Obok wyżej opisanych argumentów związanych z treścią postawionych
zarzutów zasygnalizować należy również okoliczności niejako osobiste dotyczące
oskarżonej, która pełniła funkcję PAwR, z racji wykonywanych obowiązków,
działając jako prokurator (uprzednio P O w R, P R) przez kilkanaście lat
zachowywała stały kontakt z Sądem Rejonowym w R.. orzekającymi w nim sędziami,
a przede wszystkim prokuratorami wszystkich jednostek prokuratury w R., w pewnym
zakresie wpływała więc na czynności podejmowane przez Sąd Rejonowy w R., zaś
postawione jej zarzuty dotyczą również tego aspektu. Ponadto w stosunku do
stosowany jest środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, przy
czym z uwagi na jej stan zdrowia Środek ten jest stosowany w ramach zakładu
leczniczego. Oskarżona przebywa w Areszcie Śledczym we W. — S. P., jej stan
somatyczny zdrowia, pomimo ścisłego stosowania się do zaleceń lekarskich, ulega
pogorszeniu. Sąd na obecnym etapie postepowania nie dysponuje opinią biegłego co
do zdolności oskarżonej do udziału w postepowaniu, ewentualnych ograniczeń
związanych z jej stanem zdrowia, takich jak ograniczenie czasu trwania rozpraw,
ewentualne ograniczenia związane z transportem oskarżonej, której należy zapewnić
realizację prawa do obrony, a więc również do udziału w postępowaniu przed sądem,
tym niemniej już w chwili obecnej zwrócić należy uwagę na odległość pomiędzy R.. a
W., która wynosi km (dane wg. www.google.pl/maps), czas konieczny na realizację
konwoju tylko w jednym kierunku wynosi przeszło cztery godziny. Podkreślić należy,
iż w Rzeszowie nie ma jednostki penitencjarnej, w której oskarżona mogłaby
przebywać w czasie trwania procesu, z zapewnieniem jej właściwej opieki medycznej.
Okoliczność ta przekonuje, iż rozpoznanie sprawy przez Sad Rejonowy w Rzeszowie
może godzić w zapewnienie prawa do obrony oskarżonej, z uwagi na ograniczenia
związane z czasem transportowania znacznie wpłynąć na czas trwania samego
procesu, zaś zapewnienie prawa do obrony, prawo do rozpoznania sprawy w
rozsądnym terminie niewątpliwie również mieszczą się w pojęciu ogólnie pojętego
„dobra wymiaru sprawiedliwości”.
Wreszcie poza wyżej wskazanym kontekstem należy podnieść, iż Sędziowie na
co dzień orzekający w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w ramach relacji służbowych,
ale również w części zakresie również w ramach relacji koleżeńsko — towarzyskich,
utrzymują lub utrzymywali kontakty osobiste z oskarżoną lub wyżej wymienionymi
świadkami. Sytuacja taka natomiast może sama w sobie rodzić wątpliwości, co do
bezstronności Sędziego, na co wielokrotnie zwracał uwagę w treści swoich orzeczeń
Sąd Najwyższy. Analiza okoliczności związanych z charakterem przedmiotowej
sprawy, w szczególności zaś z pełnionym w przeszłości przez oskarżoną
stanowiskiem, istotą postawionych jej zarzutów, a także licznymi wyżej opisanymi
osobami świadków, którzy pozostają powiązani z miejscowym wymiarem
sprawiedliwości wskazuje na to, iż istnieje wysokie prawdopodobieństwo tego, że
postępowanie toczące się w tutejszym Sądzie Rejonowym będzie w sposób skuteczny
paraliżowane mnogością wniosków o wyłączenie wyznaczonego Sędziego referenta.
Wskazana okoliczność przełoży się natomiast w sposób oczywisty na znaczące i nie
zrozumiałe przez opinię publiczną przedłużenie rozpoznania sprawy, co stanowi
oczywiste zagrożenie dobra wymiaru sprawiedliwości, albowiem jak trafnie stwierdził
Sąd Najwyższy w treści szeregu orzeczeń, w interesie wymiaru sprawiedliwości leży
przede wszystkim możliwie szybkie rozpoznanie sprawy (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 września 2010 r., III KO 69/10, LEX Nr 843486: postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 4 maja 2006 r., Il KO 23/06, LEX Nr 332291;
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005 r., III KO 48/04, OSNKW
2005, z. 2, poz. 23).
W konsekwencji wymienione powyżej okoliczności faktyczne oraz poglądy
wyrażone w orzecznictwie świadczą, że przekonanie społeczne, jak i ewentualne stron
postępowania, o braku warunków do obiektywnego rozpoznania przedmiotowej
sprawy przez sąd miejscowo właściwy oparte jest na racjonalnych przesłankach, nie
zaś wyłącznie na przypuszczeniach i założeniach 0 charakterze hipotetycznym.
W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zaszła taka sytuacja, która może
wywołać przekonanie społeczne o braku warunków do jej rozpoznania w Sądzie
Rejonowym w Rzeszowie w sposób obiektywny. Zasadnym jest więc przekazanie
niniejszej sprawy do rozpoznania innemu Sądowi Rejonowemu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd postanowił jak w sentencji.
SSR Katarzyna Baryła
Pouczenie:
Na niniejsze postanowienie zażalenie nie przysługuje.
Sygn. akt II Kp 318/17
Zarządzenie
Dnia 18.04.2017r.
Sędzia Sądu Okręgowego w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie Magdalena
Naworol
po rozpoznaniu w dniu 18.04.2017r.
na posiedzeniu
sprawy M. W.
oskarżonego 0 czyny z art. 231 $ 1 kki inne
w przedmiocie właściwości miejscowej
na podstawie art. 19 ustawy z dnia 27.07.2001r. prawo o ustroju
Sądów Powszechnych i Zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
22.12.2009r. nr 2213/09/00
zarządza
akta sprawy przekazać X Wydziałowi Karnemu Sądu Rejonowego w
Rzeszowie.
albowiem
Miejscowo właściwym do rozpoznania przedmiotowej Sprawy jest X
Wydział Karny Sądu Rejonowego w Rzeszowie , który rozpoznaje między
innymi sprawy wpływające do wykazu K, w których występowała
Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie .
Z: - akta przekazać X Wydziałowi Karnemu SR w Rzeszowie
Rzeszów dnia 18.04.2017r.
Sygn. akt II K 904/16
ZARZĄDZENIE
Dnia 3 kwietnia 2017r.
Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział II Karny
Rafał Mnich
w Sprawie o przestępstwo z art. 267 $1kk
z oskarżenia subsydiarnego S. K. przeciwko oskarżonemu P. P.
w przedmiocie uznania subsydiarnego aktu oskarżenia za bezskuteczny
na podstawie art. 120 $ 2 kpk
postanawia
uznać za bezskuteczny subsydiarny akt oskarżenia złożony przez przeciwko
oskarżonemu P. P.
Uzasadnienie
W dniu 3 listopada 2016r. pokrzywdzony S. K. złożył subsydiarny akt
oskarżenia przeciwko oskarżonemu P. P. Zgodnie z art. 55 $ 2 kpk, akta
oskarżony wniesiony przez pokrzywdzonego powinien być sporządzony i
podpisany przez pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym.
Ponadto, zgodnie z art. 621 $ I kpk w zw. z art. 640 kpk, pokrzywdzony
powinien uiścić kwotę 300 zł. tytułem zryczałtowanej równowartości
wydatków. Ponieważ złożony akt oskarżenia nie spełniał powyższych
wymogów, wezwano pokrzywdzonego, od którego pochodził akt oskarżenia,
przedłożenia aktu oskarżenia sporządzonego i podpisanego przez pełnomocnika
będącego adwokatem albo radcą prawnym oraz do uiszczenia kwoty 300 zł. w
terminie 7 dni pod rygorem uznania subsydiarnego aktu oskarżenia za
bezskuteczny. Wezwanie to zostało pokrzywdzonemu doręczone w dniu 14
marca 2017r. Mimo upływu terminu żądana opłata nie została dotychczas
wniesiona. Również nie usunięto wskazanych wyżej braków formalnych. Mając
więc powyższe na uwadze należało zarządzić jak w sentencji.
Sygn. akt II K 696/16
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2017 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Katarzyna Baryła
Protokolant: K.A.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 lutego 2017 r.
sprawy: M. K., R. M., J. W., H. S., M. M.
oskarżonych o czyny z art. 228 $ 1 kk i inne
z urzędu
w przedmiocie przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 36 kpk
postanawia
zwrócić się do Sądu Okręgowego w R o przekazanie przedmiotowej sprawy do
rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu - Sądowi Rejonowemu w J.
Uzasadnienie
Na skutek postanowienia z dnia 27.04.2016r. sygn. akt II K 30/15 Sąd
Okręgowy w Przemyślu wyłączył do odrębnego rozpoznania sprawę oskarżonych M.
K., R. M. J. W. J. B., H. S. oraz M. M. oraz uznał się za niewłaściwy rzeczowo do
rozpoznania sprawy przeciwko wymienionym oskarżonym i przekazał ją Sądowi
Rejonowemu w Rzeszowie.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 09.09.2016r. sygn. akt II K
481/16 uznał J. B. za winnego zarzuconych mu przestępstw. Sprawa pozostałych
oskarżonych została wyłączona do odrębnego rozpoznania i zarejestrowana pod sygn.
II K 696/16.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 36 kpk sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może
przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy
wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu. a z dala od sądu właściwego.
Instytucja wynikająca z przywołanego wyżej przepisu wiąże się
z koniecznością uwzględnienia przy rozpoznawaniu spraw karnych kwestii mających
wpływ na szybkość, sprawność i ekonomię prowadzonego postępowania. Celem tej
regulacji jest obniżenie kosztów procesu w tym przede wszystkim kosztów
społecznych.
W ocenie tut. Sądu względy ekonomii procesowej i potrzeba efektywnego
zmniejszenia społecznych kosztów wymiaru sprawiedliwości, jak również
zmniejszenia uciążliwości dla świadków zobowiązanych do stawiennictwa w Sądzie,
przemawiają za rozpoznaniem przedmiotowej sprawy przez Sąd Rejonowy w J
Przede wszystkim należy zauważyć, że spośród świadków (59 osób), których
wezwania na rozprawę w celu przesłuchania domaga się oskarżyciel publiczny a
wskazanych w piśmie z dnia 11.01.2017 r. Prokuratury Krajowej Lubelski Wydział
Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji w
Lublinie zdecydowana większość zamieszkuje w pobliżu siedziby Sądu Rejonowego
w J, natomiast z dala od siedziby Sądu Rejowego w Rzeszowie. W tym miejscu należy
zaznaczyć, iż oskarżeni oraz ich obrońcy pomimo doręczenia im odpisów aktu
oskarżenia, nie złożyli wniosków o przesłuchanie w charakterze świadków innych
osób, pomimo że obrońcy J. W. oraz H. S.złożyli odpowiedź na akt oskarżenia oraz
pismo zawierające wniosku dowodowe.
Na podstawie danych uzyskanych ze strony internetowej
htips:/Avww.google.pl/maps/©) lut. Sąd ustalił, że 10 świadków zamieszkuje
bezpośrednio w J.. bądź rejonie właściwym dla siedziby Sądu Rejonowego w J.,
kolejnych 11 świadków zamieszkuje w L. i okolicy, przy czym w sytuacji
konieczności dotarcia do innej siedziby Sądu (ewentualnie R.. bądź J.) mają oni
zdecydowanie mniejszą odległość do pokonania w przypadku konieczności dojazdu do
J. (od około 27,3 km do 42,9 km), jadąc do R. przejeżdżaliby oni przez J. (jadąc do R.
pokonywali by odległości od około 87,3 km do 100 km). Podobnie rzecz się ma ze
świadkami zamieszkującymi bezpośrednio w P. lub okolicach — 8 osób, które od J.
dzielą odległości od około 31,3 km do 37, 3 km, zaś jadąc do R. przejeżdżaliby przez
J., bez względu na wybrany środek komunikacji, co oznacza konieczność pokonania
dodatkowych około 59,4 km. Co istotne wszyscy ww. (19 osób) w przypadku
konieczności stawiennictwa na przesłuchanie w R. i tak przejeżdżaliby przez J.
Wreszcie znacznie mniejszą odległość będą musieli pokonać niemal wszyscy
świadkowie zamieszkujący w P. lub jego okolicach — 8 osób, spośród których
większość zamieszkuje w P. oddalonym od J. o około 14,5 km, a od R. o około 3,2
km, zaś świadkowie zamieszkujący w miejscowościach G., C. oraz T., również
mieliby mniejsze odległości do pokonania w przypadku konieczności dojazdu do J.,
niż do R. Pozwala to na ustalenie, iż przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w J
ułatwi, znacznie zmniejszy odległości konieczne do pokonania dla 37 świadków, jak
również czas ich podróży. Kolejnych 5 świadków zamieszkuje w U. D. lub ich
pobliżu, które również są położone w bliższej odległości od J., niż od R.
Spośród podlegających wezwaniu na rozprawę świadków tylko 9 zamieszkuje
w rejonowe właściwym dla siedziby Sądu Rejonowego w R - bezpośrednio w R. lub
okolicy. Kolejnych 3 świadków zamieszkuje w Ł., jeden w miejscowości G.,
położonych bliżej R. Infrastruktura drogowa łącząca wskazane miejscowości oraz
funkcjonująca sieć komunikacji zbiorowej przekonuje, iż ewentualne przekazanie
przedmiotowej sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w] nie spowoduje
jednak dla tych osób znacznej różnicy w uciążliwości związanej z koniecznością
stawienia się na wezwanie.
Pozostali zawnioskowani świadkowie — 4 osoby, zamieszkują już w
miejscowościach położonych na terenie Polski, znacznie odległych tak od R. jak i J.
Kolcjnym argumentem przemawiającym za przekazaniem przedmiotowej
sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w J jest fakt, iż 2 spośród oskarżonych tj.
M.K.iR. M. zamieszkują również w J., bądź jego okolicach, oskarżony H. S.j
zamieszkuje w U. D., zaś oskarżona M. M. w P., a więc również bliżej J. niż R.
Jedynie zaś oskarżony J. W. ma miejsce zamieszkania w pobliżu siedziby Sądu
Rejonowego w R. tj. w miejscowości M.
4. przedstawionych powyżej argumentów wynika, iż przekazanie
przedmiotowej sprawy Sądowi Rejonowemu w J przyczyni się do obniżenia
społecznych kosztów wymiaru sprawiedliwości poprzez znaczne ułatwienie stawienia
się zdecydowanej większości świadków na wezwanie Sądu, dotyczy to łącznie 41 osób
spośród 59, jak również obniży koszty tego stawiennictwa, w które w stosunku do
świadków zgodnie z przede wszystkim treścią art. 618a kpk oraz 619 kpk w pierwszej
kolejności ponosi Skarb Państwa.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
SSR Katarzyna Baryła
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje.
Sygn. akt II K 165/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ
POLSKIEJ
Dnia 16 marca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie w Wydziale II Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Ewa Żołnierczuk-Dec
Protokolant: I. S.
przy udziale oskarżycielki prywatnej J. P.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10.07.2015r., 11.05.2016r.i
15.03,20171.,
sprawy:
J. H.
Urodzonego r. w R.
syna S.i M. z domu K.
oskarżonego o to, że:
w dniu r. nadał list zaadresowany do P. P., na adres ul., , w którym pomówił
oskarżycielkę prywatną o to, że jest „dupodajką”, tj. o takie postępowanie, które
może poniżyć ją w opinii publicznej,
tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk.
J. uznaje
oskarżonego J. H.za winnego popełnienia czynu powyżej w wyroku opisanego
stanowiącego występek z art. 212 $ 1 kki za to na podstawie art. 212 $ I kk
skazuje
go na karę grzywny w wysokości () stawek dziennych przy przyjęciu, iż
wysokość jednej stawki wynosi zł (),
II. | na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka od oskarżonego nawiązkę na
rzecz pokrzywdzonej J. P. w kwocie zł (),
II. / na podstawie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonego J. H. na
rzecz oskarżycielki prywatnej J. P. kwotę zł () tytułem zwrotu
kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w
sprawie i kwotę zł () tytułem wyłożonych przez nią zryczałtowanych
wydatków.
Sygn. akt II K 170/16
WYROK W IMIENIU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26.06.2017r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol
Protokolant: st. sekr. sądowy H. C.
Przy udziale oskarżycielki prywatnej K.S.-K.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu: 11.10.2016r, 3.1 1.2016r, 30.11.2016r,
17.01.2017r, 21.02.2017r, 28.03.2017r, 27.04.2017r, 23.05.2017r, 22.06.2017r,
sprawy karnej
1. W.K.
s. A. iS. zd. B.
ur..w R.
2. A. IF;
c.E.iJ.zd. K.
ur.r. w miejscowości K.
Oskarżonych 0 to że :
L.W okresie czasu od miesiąca r. do r. w R., na portalach społecznościowych
ogólnodostępnych oraz w rozmowach telefonicznych znieważali oskarżycielkę
prywatną K. S.-K. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe , takimi jak:
„k..., szmata, wariatka” i podobnymi słowami
- tj. o przestępstwo z art. 216 $ 2 kk
II. w okresie czasu od miesiąca r. dor. w R. pomawiali osk. pryw. K.S.-K.na
portalach społecznościowych ogólnodostępnych oraz w rozmowach
telefonicznych i donosach kierowanych do I Urzędu Skarbowego w R. oraz
Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. — o takie postępowanie i
właściwości, które poniżają ją w opinii publicznej w ten sposób, że używali
pod jej adresem określeń: „oszustka, osoba nadużywająca alkoholu i
utrzymująca się z nierządu, zaniedbująca dzieci, przymykająca oko na
puszczanie się córek, oraz, że wyłudza pieniądze z MOSPu,
- tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk
III. w okresie czasu od miesiąca kwietnia r. do r. w R. uporczywie nękali osk.
pryw. w ten sposób, że pisali nieprawdziwe donosy do różnych instytucji celem
utrudnienia życia, stalkowali w Internecie , utrudniali prowadzenie komisu z
artykułami dziecięcymi, wzbudzając u osk. pryw. poczucie zagrożenia i
naruszając jej prywatność
- tj. o przestępstwo z art. 190a $ 1 kk,
uznaje
oskarżonych W.K. i A. F. za winnych czynów zarzucanych im w prywatnym
akcie oskarżenia, z tym że ustala, iż oskarżeni w okresie od r do r.,od r. do r.,
od r. do r. uporczywie nękali oskarżycielkę prywatną K.S.-K. przez pisanie
nieprawdziwych donosów do różnych instytucji celem utrudnienia jej życia i
znieważali ją oraz zamieszczali nieprawdziwe wpisy na portalach
społecznościowych ogólnodostępnych wzbudzając poczucie zagrożenia i
naruszając jej prywatność, a wyczerpujących znamiona przestępstw z art. 190a $
I kk i na zasadzie art. 190a $ 1 kk przy zastosowaniu przepisu art. 37a kk,
skazuje
ich na kary grzywien w kwotach po () stawek dziennych ustalając iż jedna
dzienna stawka grzywny wynosi zł (),
na zasadzie art. 628 pkt 2 kpk w zw. z art. 633 kpk zasądza od
oskarżonych: W. K. i A. F. na rzecz Skarbu Państwa wydatki od których
oskarżycielka prywatna została zwolniona w kwotach po zł
0,
na zasadzie art. 618 $ I pkt 11 kpk zasądza od Skarbu Państwa na rzecz
Kancelarii Adwokackiej w R. ul. kwotę zł
() tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego z urzędu adwokata M. C.
Sygn. akt II K 279/16
-WYPIS-
PROTOKÓŁ
z posiedzenia pojednawczego
Dnia: 27 czerwca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny
posiedzenie pojednawcze
Oskarżony: M. R. o czyny z art. 212 $ 2 kki in.
OBECNI
Przewodniczący : SSR Adam Borowiec
Protokolant : B. K.
- Bezprzedmiotowe opuszcza się -
Odczytano wniosek o umorzenie postępowania z dnia r. wraz z zawartą ugodą.
Na podstawie art. 492 $ 1 kpk, art. 632 pkt I kpk
Sąd postanowił
I. umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonemu M. R.,
II. kosztami procesu w zakresie przez siebie poniesionym obciąża oskarżycielkę
prywatną M.P. i oskarżonego M. R.
Uzasadnienie
Oskarżycielka prywatna M. P. złożyła prywatny akt oskarżenia, w
którym zarzuciła oskarżonemu M. R. popełnienie szeregu występków z art. 212
$ 2 kk i art. 216 $ 2 kk szczegółowo opisanych w zarzutach.
Jak wynika z treści nadesłanej ugody strony pojednały się, a tym
samym należało umorzyć postępowanie stosownie do treści art. 492 $ 1 kpk.
Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia.
Sygn. akt II K 352/16
- wypis -
PROTOKÓŁ
z posiedzenia pojednawczego
Dnia: 10 stycznia 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny
posiedzenie pojednawcze
Oskarżony: P. D.
OBECNI
Przewodniczący : SSR Adam Borowiec
Protokolant : B.K.
Wywołano sprawę o godz. 08.40
Oskarżony: P. D. — osobiście
7.głasza się jego obrońca z wyboru adw. E. N.-K. — przedkłada pełnomocnictwo
Oskarżyciel prywatny A. D.- osobiście
/głasza się jego pełnomocnika r.pr. KJ.
- Bezprzedmiotowe opuszcza się -
Na podstawie art. 492 $ 1 kpk
Sąd postanowił
umorzyć postępowanie
albowiem
w trakcie posiedzenia pojednawczego doszło do pojednania stron.
Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia.
Sygn. akt II K 371 /15
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ
POLSKIEJ
Dnia 08 marca 2017r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie w Wydziale II Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Ewa Żołnierczuk-Dec
Protokolant: I.S.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.06.2016r. i 22.02.201 VE:
sprawy karnej
D. D.
c. J. i M.
ur.r. w R.
oskarżonej o to, że:
w okresie od do r. w R. pomówiła i znieważyła wobec T. F. oskarżycielkę
prywatną E. S. o to, że wobec niej postawione są zarzuty prokuratorskie,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk iart. 216 $ 1 kk wzw. zart. 11 $2 kk
I. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 414 $ I kpk umarza
postępowanie przeciwko D. D. oskarżonej o czyn wyżej opisany;
II. na podstawie art. 632 pkt I kpk kosztami procesu obciąża oskarżycielkę
prywatną E. S$.
SSR Ewa Żołnierczuk-Dec
Sygn. akt II K 394/15
W Y RO KK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 kwietnia 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Adam Borowiec
Protokolant: B.K.
przy udziale oskarżycielki prywatnej A. K.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29.02.2016r., 10.11.2016r., 06. 12.2016r.,
09.03.2017r. 30.03.2017.
sprawy:
M. L. — c. S.i A. zd. S.
ur.r.wR
oskarżonej o to, że:
w dniu r. przed południem około godziny 11.00 w R., w rejonie ulicy publicznie
pomówiła A. K. sugerując, że w domu i w kancelarii prowadziła burdel — czyli o
takie postępowanie i właściwości, które mogło poniżyć ją w opinii publicznej
lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu, a ponadto
w tym samym czasie i miejscu publicznie znieważyła A. K. słowami
obraźliwymi i wulgarnymi powszechnie uznanymi za obelżywe,
- tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 216 $1kk
uniewinnia
oskarżoną M. L. od popełnienia zarzucanego jej czynu.
Na podstawie art. 632 pkt 1 kpk orzeka iż koszty procesu w kwocie
uiszczonej 300 zł (trzysta złotych) ponosi oskarżycielka prywatna A.K.
Na podstawie art. 632 pkt 1 kpk w zw. z art. 616 $ I pkt 2 kpk zasądza od
oskarżycielki prywatnej A. K. na rzecz oskarżonej M. L. kwotę zł () tytułem
zwrotu wydatków związanych z udziałem w sprawie pełnomocnika z wyboru w
osobie radcy prawnego M. M.
Sygn. akt II K 406/17
Zarządzenie
Dnia 13 czerwca 2017 roku
Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Marta Surmacz
po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia prywatnego P.Z. przeciwko S$.G. i M.T.
oskarżonym o czyn zart. 212 kk
w przedmiocie uznania aktu oskarżenia za bezskuteczny
na podstawie art. 120$ 2 kpk
zarządza
uznać akt oskarżenia wniesiony przez P. Z. za bezskuteczny.
Uzasadnienie
W dniu 11.05.2017 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynął
prywatny akt oskarżenia (protokół przyjęcia ustnej skargi o przestępstwie
ściganym z oskarżenia prywatnego) P. Z. przeciwko S. G.i MT.
Oskarżyciel prywatny wezwany do uzupełnienia braków formalnych
prywatnego aktu oskarżenia poprzez uiszczenie zryczałtowanej równowartości
wydatków wysokości 300 zł, wskazanie osoby oskarżonej w przedmiotowej
sprawie, daty popełnienia przestępstwa oraz wskazanie dokładnego adresu
zamieszkania albo pobytu M. T. — w terminie 7 dni od daty otrzymania
wezwania i pouczony o skutkach nie uzupełnienia niniejszych braków, braków
tych nie uzupełnił.
W związku z powyższym niniejszy akt oskarżenia należało uznać za
bezskuteczny.
Pouczenie:
na powyższe zarządzenie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w
Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni
od daty otrzymania niniejszego zarządzenia.Sygn. akt II K 488/16
- wypis -
PROTOKÓŁ
z posiedzenia pojednawczego
Dnia: 10 stycznia 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny
posiedzenie pojednawcze
Oskarżony K.Ż.
OBECNI
Przewodniczący : SSR Adam Borowiec
Protokolant : B. K.
-bezprzedmiotowe opuszcza się —
Na podstawie art. 492 $ 1 kpk
Sąd postanowił
umorzyć postępowanie
albowiem
w trakcie posiedzenia pojednawczego doszło do pojednania stron.
Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia.
Sygn. akt II K 584/15
WYROK W IMIENIU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26.04.2017r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol
Protokolant: st. sekr. sądowy H. C.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu: 25.10.2016r., 13.12.2016r., 31 .01.2017r., 14.03.2017r.
18.04.2017r.,
sprawy karnej
1. B.
c. W.iA.zd. R.
ur. r. wR.
oskarżonej o to że:
w dniu r. o godzinie na portalu internetowym podpisując się jako „t.” zamieściła komentarz
następującej treści ” A P. R. z O. kiedy odwiedzi? Przed wyborami cały B. A. miał a. u.!”
pomawiając oskarżyciela prywatnego R. B. o takie postępowanie , które może poniżyć go w
opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do piastowania funkcji radnego
miasta S.
- tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk
uznaje
oskarżoną IB. za winną czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia, a wyczerpującego
znamiona przestępstwa z art. 212 $ 2 kk i na zasadzie art. 212 $ 2 kk,
skazuje
ją na karę grzywny w wysokości () stawek dziennych ustalając, iż jedna dzienna stawka
grzywny wynosi zł (),
na zasadzie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonej 1. B. na rzecz oskarżyciela
prywatnego R. B.kwotę zł () tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt II K 599/16
POSTANOWIENIE
Dnia 16 września 2016r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Wioletta Zawora
Protokolant AP.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 16 września 2016r
w sprawie z oskarżenia prywatnego W. P.
przeciwko N/N
oskarżonego z art. 212 $ 1 kk
w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych
na podstawie art.621 $ 1 kpk w zw. z art. 623 kpk
postanawia
zwolnić w całości prywatnego oskarżyciela W. J. P. od obowiązku zapłaty
kosztów sądowych
Uzasadnienie
W dniu., do II Wydziału Karnego tut. Sądu wpłynął prywatny akt oskarżenia
przeciwko N/N oczyn zart. 212$1 kk.
Zarządzeniem z dnia 22 lipca 2016r., doręczonym w dniu 27 lipca 201ór.,
oskarżyciel prywatny został wezwany do uzupełnienia braków formalnych
prywatnego aktu oskarżenia poprzez uiszczenie kwoty 300 zł .
W dniu., W. J.P. złożył wniosek o zwolnienie go od obowiązku zapłaty
woty 300 zł.
W uzasadnieniu wniosku podał, że nie jest w stanie ponieść kosztów opłaty
ycz uszczerbku dla utrzymania samego siebie. Na wezwanie Sądu W.].P. uzupełnił
w/w wniosck przedkładając do akt sprawy zaświadczenie Miejskiego Ośrodka
>omocy Społecznej z dnia., z treści którego wynika, że wnioskodawca jest objęty
pomocą finansową w formie zasiłku okresowego od do w kwocie zł.
Ponadto W.]. P. dołączył decyzję z dnia r.., Statosty R. o utracie statusu osoby
yczrobotnej z dniem r.., z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego.
Sąd zważył, co następuje:
W myśl art. 621 $ 1 kpk oskarżyciel prywatny składa przy akcie oskarżenia
lub wraz z oświadczeniem o przyłączeniu się do toczącego się postępowania lub
podtrzymaniu oskarżenia, od którego prokurator odstąpił, dowód wpłacenia do
kasy sądowej zryczałtowanej równowartości wydatków. Ryczałt ten nie obejmuje
kosztów wskazanych w art. 618 $ 1 pkt 5111.
Zgodnie z art. 623 kpk Sąd zwalnia osobę w całości lub w części od
wyłożenia kosztów podlegających uiszczeniu przy wnoszeniu pisma procesowego,
jeżeli wykazała ona, że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość
dochodów wyłożenie ich byłoby zbyt uciążliwe.
Ponieważ oskarżyciel prywatny w sposób dostateczny wykazał, że
uiszczenie kwoty 300 złotych byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na
sytuację rodzinną 1 majątkową należało orzec jak w części dyspozytywnej
postanowienia.
Pouczenie:
Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego
w Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w terminie dni 7 od dnia
otrzymania jego odpisu.
Sygn. akt II K 622/17
ZARZĄDZENIE
Dnia 18 lipca 2017r.
Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie w osobie:
Katarzyny Baryła
po zapoznaniu się w dniu 18 lipca 2017 r.
ze sprawą z oskarżenia prywatnego A. G. przeciwko A. K.o czyn z art. 212 $ 1 kk
na podstawie $ 55 ust. 1
Regulaminu Wewnętrznego Sądów Powszechnych
zarządza
przekazać sprawę II K 622/17 Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie Wydział X Karny
albowiem
jak wynika z treści aktu oskarżenia czyn zarzucany A. K. został popełniony w
miejscowości R. w siedzibie Okręgowej Rady Adwokackiej, tj. przy ul.. która mieści
się w obszarze właściwości miejscowej Prokuratury Rejonowej w R.. wobec czego
właściwym do rozpoznania sprawy jest X Wydział Karny Sądu Rejonowego w
Rzeszowie.
SSR Katarzyna Baryła
Sygn. akt II K 625/17
ZARZĄDZENIE
Dnia 14 lipca 2017 roku
Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział II Karny
Marta Surmacz
sprawy z oskarżenia prywatnego M. R. przeciwko I.K.-S. o czyny z art. 216 $ I
kk, art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk (x2)i zart. 212 $ 1 kk oraz przeciwko
B. K.-P.o czyn zart. 216 $ 1 kkiart.212$ 1 kk
w przedmiocie przekazania sprawy do Wydziału X Karnego
na podstawie $ 55 ust. 1 regulaminu wewnętrznego urzędowania sądów
powszechnych
zarządza
prywatny akt oskarżenia przekazać do Wydziału X Karnego.
Uzasadnienie
Do Sądu Rejonowego w Rzeszowie w dniu 12.07.2017 roku wpłynął
prywatny akt oskarżenia pełnomocnika oskarżycielki prywatnej M.R.przeciwko
I. K.-S. i B. K.-P. o czyny z art. 212 $ 1 kki inne.
Z. uwagi na fakt, że niniejsze czyny zostały popełnione w B. na ul. i w R. przy
ul. stwierdzić należy, że sprawa ta należy do właściwości miejscowej Wydziału
X Karnego tut. Sądu.
Pouczenie:
Na powyższe zarządzenie zażalenie nie przysługuj
Sygn. akt II K 718/15
WYPIS
PROTOKÓŁ POSIEDZENIA POJEDNAWCZEO
Dnia 04 stycznia 2017r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny
Przewodniczący: SSR Wioletta Zawora
Protokolant: A.P.
Wywołano sprawę o godz. 09:00. Sprawa odbyła się z wyłączeniem jawności.
Na posiedzeniu stawili się:
Oskarżyciel prywatny — oskarżony S. P. — nie stawił się prawidłowo wezwany
Staje pełnomocnik z wyboru adw. K. P. — osobiście
Oskarżony — oskarżyciel prywatny A. D. — osobiście
Oskarżony — oskarżyciel prywatny D. P. — osobiście
Oskarżony — oskarżyciel prywatny S. P. — osobiście
Staje obrońca oskarżonych z wyboru A. O. substytut adw. J. K. — osobiście,
pełnomocnictwo w aktach
(-..)
Sąd postanowił
|. na podstawie art. 492 $ lkpkumorzyć postępowanie karne z oskarżenia
prywatnego S. P. wobec A.D., D. P. iS. P. o czyn z art. 212 $ 1 kk szczegółowo
opisany w prywatnym akcie oskarżenia w sprawie pod sygn. akt II K 718/15 oraz
postępowanie karne z oskarżenia wzajemnego A. D., D.P.iS.P. wobec S.P. o czyn z
art. 216 kk szczegółowo opisany w wzajemnym prywatnym akcie oskarżenia w sprawie
pod sygn. akt II K 718/15
Il. na podstawie art. 632 pk 1 kpk kosztami postępowania obciążyć oskarżyciela
prywatnego $.P. i oskarżycieli prywatnych A. D., D. P. i S. P. w zakresie przez nich
poniesionym
Uzasadnienie
Przed tut. Sądem toczy się sprawa z oskarżenia prywatnego S. P. wobec A. D., D.P.iS.
P. o czyn z art. 212 $ 1 kk oraz z oskarżenia wzajemnego A. D., D. P. i S. P. wobec S.
P. Ponieważ w sprawie strony zgodnie wniosły o umorzenie postępowania orzeczono
jak na wstępie.
Po sporządzeniu postanowienia Przewodniczący ogłosił je pouczając o sposobie i
terminie odwołania.
|...)
Sygn. akt II K 769/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 kwietnia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący — SSR Katarzyna Baryła
Protokolant - A.P.
przy udziale oskarżyciela prywatnego W. S.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 9 lipca 2015 r., 17 września 2015 r.,
19 listopada 2015 r., 14 stycznia 2016 r., 15 marca 2016 r., 19 maja 2016 r. 8
września 2016 r.. 1 grudnia 2016 r., 7 marca 2017 r. oraz 28 marca 2017 r.
sprawy karnej z oskarżenia prywatnego
przeciwko
A. S., zd. J.
c. M. i D., zd.P.
ur. r.wR.
oskarżonej o to, że:
działając w krótkich odstępach czasu w realizacji z góry powziętego zamiaru w
okresie od r. do r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portalu artykuły
zawierające znieważające W. S. treści w tym:
- w dniu r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portalu artykuł pt.: „P. c. z.
w a. . zb. wr.” zawierający zniesławiające W. S. treści
min. „P. c z w a. t.z b. w r. Zachowywał się głośno i wulgarnie, stawił opór,
awanturował się."
link:
- w dniu 2r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portal artykuł pt.: „Z p. do
a. 1” zawierający zniesławiające W. S.treści:
miiheżyśk s)
link: - w dniu r. opublikowała w gazecie codziennej N. artykuł pt.: „(...)” zawierający
zniesławiające W. S. treści,
m.in...”
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk w zw. zart. 12 kk
uznaje
oskarżoną A. S. za winną popełnienia czynu wyżej w wyroku opisanego,
stanowiącego występek z art. 212 $ 2 kk w zw. zart. 12 kk i za ten czyn na podstawie
art. 212 $2kk
skazuje
ja na karę grzywny w wymiarze () stawek dziennych, po przyjęciu iż wysokość jednej
stawki dziennej równa się kwocie zł ();
na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka wobec oskarżonej A. S. nawiązkę w wysokości zł
() na rzecz Fundacji P. Hospicjum dla Dzieci z/s w R..;
na podstawie art. 43b kk orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez
publikację jego treści w dzienniku „R.”;
na podstawie art. 628 pkt. I kpk zasądza od oskarżonej A.S. na rzecz oskarżyciela
prywatnego W. S. kwotę zł () tytułem zwrotu poniesionych przez niego kosztów
procesu.
SSR Katarzyna Baryła
Sygn. akt II K 785/16
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol
Protokolant: st. sekr. sądowy H. C.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 2016r.
sprawy wniesionej przez oskarżyciela prywatnego R. R.
przeciwko:
T. W.
oskarżonemu o to, że w treści pisma z dnia r. złożonego w Prokuraturze
Okręgowej w R. w dniu roku pomówił biegłego lekarza p. R.R. o to, że zażądał
od niego korzyści majątkowej w kwocie zł w zamian za wydanie korzystnej dla
T. W.opinii s.- p. — p. w sprawie o sygn. akt Sądu Rejonowego w R. XIV
Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w S., a zatem o takie postępowanie, które
mogło poniżyć R. R. i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla
wykonywanego zawodu lekarza i stanowiska biegłego sądowego,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk
w przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art. 339 $ 3 pkt 1 kpk w zw. zart. 17 $ 1 pkt2 kpk i art. 632 pkt 1
kpk
postanawia
| umorzyć postępowanie karne przeciwko T. W. o wyżej opisany czyn
z art. 212 $ 1 kk
II. kosztami procesu obciążyć oskarżyciela prywatnego R.R.
Uzasadnienie
W dniu roku do tutejszego Sądu Rejonowego wpłynęły z Prokuratury
Rejonowej dla miasta R. wyłączone materiały w sprawie zniesławienia R. R. tj.
o czyn z art. 212 $ 1 kk.
W dniu roku R. R., po uprzednim wezwaniu go do tego zarządzeniem
Sędziego, przedłożył do akt sprawy dwa odpisy prywatnego aktu oskarżenia.
Dokonana przez Sąd wstępna kontrola aktu oskarżenia wykazała
zaistnienie w sprawie następującego stanu faktycznego:
W toku postępowania karnego o sygn. akt Sądu Rejonowego w R. XIV
Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w S., biegli p. — R. R. i H. M. oraz biegła
p.E.R. przeprowadzili badanie p. - p. doprowadzonego przez Policję
oskarżonego T. W.
W rezultacie niniejszego w dniu roku wydana została przez wyżej
wskazanych biegłych opinia sądowa p. — p., stwierdzająca w swej konkluzji brak
zaistnienia w odniesieniu do osoby T. W. warunków określonych w art. 31 $ 1
kk i art. 31 $ 2 kk.
W związku z przedmiotowym badaniem T. W. skierował do Prokuratury
Okręgowej w R. pismo datowane na dzień. W jego treści wskazał, że podczas
badania p. — p. przeprowadzanego na potrzeby wydania wyżej wskazanej opinii,
doszło do zażądania od niego przez biegłego lekarza p. R. R. korzyści
majątkowej w kwocie zł, w zamian za wydanie korzystnej dla niego opinii
sądowo — p. — p. Przedmiotowe stwierdzenia zdaniem oskarżyciela prywatnego
zrealizowały znamiona czynu z art. 212 $ 1 kk na jego szkodę.
Sąd zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 339 $ 3 pkt 1 kpk, jak również ustalonego
orzecznictwa sądowego w tym postanowienia Sądu Najwyższego, sygn. akt V
KK 143/05 z dnia 13 września 2005 roku (OSNwSK 2005/1/1650) umorzenie
przez Sąd postępowania przed rozprawą na posiedzeniu w trybie wskazanego
przepisu jest w pełni dopuszczalne. Może zaś ono nastąpić w oparciu o art. 17 $
| pkt 2 k.p.k. tylko wówczas, gdy w sposób oczywisty z zebranego w
postępowaniu przygotowawczym materiału dowodowego wynika, że zarzucony
oskarżonemu czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Takie orzeczenie
opierać się musi wyłącznie na nie budzących wątpliwości materiałach
postępowania przygotowawczego.
Taka sytuacja zaistniała zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie,
albowiem już wstępna kontrola aktu oskarżenia i dokonana analiza kompletnie
zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału dowodowego,
wykazała w ustalonym w sprawie stanie faktycznym, obejmującym działanie T.
W., zaistnienie oczywistego braku znamion czynu zabronionego określonego w
art. 212 $ 1 kk.
Sąd po dokonaniu analizy wskazanego materiału dowodowego doszedł do
przekonania, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi przesłanka negatywna
uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, określona w art. 17 $ 1 pkt 2 kpk,
z uwagi na brak ustawowych znamion czynu z art. 212 $ I kk.
W rozumieniu przepisu art. 212 $ 1 kk odpowiedzialności karnej podlega
ten kilo pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub
właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę
zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.
Przedmiotem ochrony wskazanego przepisu jest cześć. Potocznie cześć
określa się jako szacunek, poważanie, uznanie. Występuje dwoistość w
rozumieniu określenia "cześć": w znaczeniu zewnętrznym (przedmiotowym) i
wewnętrznym (podmiotowym). Mówiąc o czci zewnętrznej, mamy na myśli
wartość, jaką dana osoba posiada w pojęciu innych ludzi (znaczenie społeczne
człowieka), natomiast w przypadku czci wewnętrznej rozumiemy przez nią
poczucie godności osobistej danego człowieka (wewnętrzna wartość osoby). W
przypadku przepisu art. 212 kk przedmiotem ochrony jest cześć zewnętrzna
(przedmiotowa), zaś w przypadku znieważenia (art. 216 kk) - cześć wewnętrzna
(podmiotowa), czyli godność.
Pomówienie musi odnosić się do postępowania (np. popełnienie
przestępstwa, prowadzenie niemoralnego trybu życia) lub właściwości (np.
alkoholizm, narkomania, zboczenie płciowe, choroba psychiczna, a w
przypadku podmiotu zbiorowego - na przykład chaos organizacyjny,
niekompetencja personelu), które mogą poniżyć daną osobę (a także podmiot
zbiorowy) w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla
danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Nie należy natomiast do
znamion przestępstwa zniesławienia to, czy pomówienie spowodowało
wskazane w ustawie skutki.
Znamię "właściwości" na gruncie typu czynu zabronionego opisanego
normatywnie w art. 212 k.k. należy odnosić do takich cech podmiotu, które
negatywnie go obrazują, bądź też prowadzoną przez niego działalność. W
odniesieniu do wymienionych podmiotów zbiorowych (instytucji, osób
prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej)
dotyczyć może przykładowo panującego w nich bałaganu organizacyjnego bądź
też braku profesjonalizmu pracującego w nich personelu (O. Górniok (w:)
Kodeks karny. Komentarz, s. 238). Istotne jest przy tym zastrzeżenie, że chodzi
"(..) nie tylko o właściwości stałe, wynikające z całokształtu działalności
pewnej osoby, lecz także o właściwości wysnute z oceny nawet konkretnego
czynu" (wyrok SN z 8 maja 1934 r., 3 K 372/34, Zb.O. 1934, poz. 260).
Z ustalonego orzecznictwa związanego ze stosowaniem art. 212 kk w tym
z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2000 r., sygn. akt IV KKN
331/00 (LEX nr 51135, Prok.i Pr.-wkł. 2001/7/2) oraz wyroku Sądu
Najwyższego z dnia 23 maja 2002 roku, sygn. akt V KKN 435/00 wynika, że
nie stanowią przestępstwa zniesławienia różnego rodzaju wypowiedzi
dokonywane w ramach przysługujących jednostce uprawnień, między innymi
oświadczenia składane w uzasadnieniu lub w obronie praw (np. skargi sądowe,
odpowiedzi na zarzuty procesowe, zażalenia, doniesienia pokrzywdzonych o
przestępstwie).
Z treści wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2007 roku, sygn. akt
IV KK 75/07 (Opubl: Krakowskie Zeszyty Sądowe rok 2007, Nr 10, poz. 20)
wynika nadto, że „nie stanowi zniesławienia zarzut podniesiony w toku procesu
sądowego, pod warunkiem, że działanie sprawcy zmierza do obrony własnego
interesu w sprawie oraz zarzut postawiony jest we właściwej formie i nie
zmierza wyłącznie do poniżenia osoby, której został postawiony”.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego stanu
faktycznego należy wskazać, iż w niniejszych warunkach T. W. nie wypełnił
ustawowych znamion „pomówienia”, albowiem czynu dopuścił się w treści
pisma procesowego inicjującego postępowanie przygotowawcze. Jego działanie
było zdeterminowane chęcią uargumentowania własnego stanowiska
procesowego i podjęte zostało w celu ochrony własnego interesu prawnego.
Uwzględniając niniejsze należy przyjąć, iż w sprawie nie doszło do
popełnienia czynu w formie opisanej w treści zeznań R. R. oraz w treści
prywatnego aktu oskarżenia, zaś samo zachowanie polegające na sformułowaniu
wyżej wskazanych argumentów nie wypełniło znamion przestępstwa z art. 212 $
I kk.
W związku z czym w sprawie wystąpiła negatywna przesłanka procesowa
z art. 17 $ 1 pkt 2 kpk, nakazująca umorzenie postępowania karnego w sprawie.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Sądu Okręgowego w
Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni
od daty jego doręczenia. Zażalenie wniesione po terminie uznane będzie za
bezskuteczne.
Sygn. akt II K 890/16
- wypis z protokołu -
PROTOKÓŁ POSIEDZENIA POJEDNAWCZEO
Dnia 11 stycznia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny
Rozpoznał sprawę z oskarżenia prywatnego K. Z.
przeciwko B.C.
oskarżonej z art. 212 $ 1 kk
OBECNI
Przewodniczący SSR Marta Surmacz
Protokolant K. G.
Sprawę wywołano o godzinie 09:00
Na posiedzenie stawili się:
oskarżona B. C. osobiście
obrońca z wyboru oskarżonej adw. Ł. S., przedkłada upoważnienie do obrony
oskarżyciel prywatny K. Z.osobiście
pełnomocnik z wyboru oskarżycielki prywatnej adw. S. J., pełnomocnictwo w
aktach sprawy
Na podstawie art. 492 $ 1 kpk, art. 494 $ 1 kpk i art. 632 pkt I kpk Sąd
postanowił
umorzyć postępowanie karne z oskarżenia prywatnego K.Z. przeciwko B.C. o
czyn z art. 212 $ 1 kk orzec o kosztach sądowych jak w zawartej między
stronami ugodzie
Uzasadnienie
W przedmiotowej sprawie przeciwko B. C. z oskarżenia prywatnego K. Z.
o czyn z art. 212 $ I kk i inne strony pojednały się i zawarły ugodę.
Mając to na uwadze orzeczono jak na wstępie.
Sygn. akt II K 24/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ
POLSKIEJ
Dnia 10 lipca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Rzeszowie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący — SSR Ewa Żołnierczuk-Dec
Protokolant — A, B;
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19.12.2016r., 10.02.2017r., 10.07.2017r.
sprawy z oskarżenia prywatnego B. B. przeciwko
M. K.
s. K.iE. zd. G.
ur.r. w D.
oskarżonemu o to, że:
w dniu r. w R., działając jako dziennikarz G. W. w R., za pomocą środka
masowego komunikowania — G.W. R., wydawanej w R. ul., w artykule pt. K. z.
k.?, pomówił B. B., przedsiębiorcę i bezpartyjnego kandydata w wyborach do S$
RP w r. z okręgu wyborczego nr M. R., powiat r., powiat ł. o takie
postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć oskarżyciela prywatnego w
opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla prowadzonej
działalności gospodarczej i jako kandydata na senatora w wyborach r., a to
poprzez przedstawianie niezgodnych z prawdą założeń, że B. B. mógł zlecić
kradzież maszyn budowlanych,
tj. o czyn z art. 212 $ 2 kk
L. uznaj e oskarżonego M. K. za winnego popełnienia czynu wyżej w
wyroku opisanego stanowiącego występek z art. 212 $ 2 kk i za to na podstawie
art. 212 $ 2 kk skazuje go karę grzywny w wymiarze () stawek dziennych przy
przyjęciu, że jedna stawka dzienna wynosi zł (),
II. — na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka od oskarżonego nawiązkę na rzecz
Fundacji Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci w R., ul. w kwocie zł (),
III. na podstawie art. 628 ust. | kpk zasądza od oskarżonego M.K. na rzecz
oskarżyciela prywatnego B. B. kwotę zł () tytułem uiszczonej zryczałtowanej
równowartości wydatków w sprawach z oskarżenia prywatnego oraz kwotę zł ()
tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem
pełnomocnika w sprawie.
Sygn. akt X K 302/16
POSTANOWIENIE
dnia 10 kwietnia 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie :
Przewodniczący: SSR Arita Masłowska
Protokolant: st. sekr. sąd. Bożena Gębka
po rozpoznaniu w sprawie z oskarżenia prywatnego Stowarzyszenia (...)
przeciwko nieznanej osobie o czyn z art. 212 $ 1 kk
na posiedzeniu niejawnym
z urzędu
na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk, art. 632a kpk
postanawia
ll umo rzy ć postępowanie karne z oskarżenia prywatnego S.-szenia (...) Klubu (...)
reprezentowanego przez R. O. i A. J. o czyn zart. 212 $ I kk
II. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa
UZASADNIENIE
Do tutejszego Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynęło zawiadomienie — prywatny akt
oskarżenia - o popełnieniu czynu z art. 212 $ 1 kk, złożone w KP w G. M.. przez oskarżyciela
prywatnego Stowarzyszenie (...) reprezentowane przez R. O. i A. J.. W przedmiotowym akcie
oskarżenia oskarżyciel wskazał, że w okresie pomiędzy 1.08.2015r. a 31.12.2015r. zostały
wysłane maile. które z uwagi na ich treść znieważają oskarżyciela prywatnego.
Z uwagi na niemożność ustalenia osoby oskarżonej, tutejszy Sąd polecił Komendzie Miejskiej
Policji w R. przeprowadzenie czynności dowodowych celem ustalenia danych osobowych
sprawcy przedmiotowego czynu. poprzez ustalenie adresu IP komputera. z którego został
wysłany drogą mailową tekst.
Po wykonaniu zleconych policji czynności, tutejszy Sąd otrzymał z Wy-działu (...)
Operacyjnej KWP w R. informację, iż uzyskanie danych osobowych użytkowników
ustalonych numerów IP z sesji internetowych z dnia popełnienia zarzucanego prywatnym
aktem oskarżenia czynów jest nie-możliwe do uzyskania, tym samym jak wynika z akt
sprawy brak jest możliwości ustalenia osoby oskarżonej prywatnym aktem oskarżenia
wniesionym do tutejszego Sądu przez oskarżyciela prywatnego.
Sygn. akt X K 306/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie :
Przewodniczący : SSR Magdalena Słowik
Protokolant : Barbara Pilecka
w obecności oskarżycieli prywatnych D. Ż. i W. Ż.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 października 2016 roku, 08 grudnia 2016 roku, 15 grudnia 2016 roku, 10
stycznia 2017 roku i 14 lutego 2017 roku
sprawy karnej:
J. P. (1)
ce.Zi T. Żd..P.
ur. (...) w R.
oskarżonej o to, że:
W dniu 27 sierpnia 2013r. w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wójtem Gminy H., w bliżej nieustalonej dacie,
w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wojewodą (...), w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia
2013r. przed Sejmikiem Województwa (...), w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed
Przewodniczącym Rady Gminy H.,
w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H., w bliżej
nieustalonej dacie, w piśmie z dnia
24 sierpnia 2013r. przed pracownikami Parafii Rzymskokatolickiej w H. pomówiła oskarżycieli prywatnych o to, że:
- zlecili oni napad na oskarżoną, poprzez stwierdzenie: „W dniu 15 czerwca została napadnięta w miejscu zamieszkania
przez teścia i męża na zlecenie P. żo
- podejmowali oni bezprawne działania w celu pozbawienia oskarżonej mieszkania, poprzez stwierdzenia: „Ż. D.
nachodziła nas bezustannie, otwierała dom własnym kluczem i kazała się nam wynosić, a jak nie to mówiła, że przyjdą
tacy co nas usuną z domu”, „Wymeldowanie mojej rodziny wskutek bezprawnych działań właściciela nieruchomości,
który niegdyś przejął umyślnie w całości budynek mieszkalny, żeby szkodzić mojej rodzinie”, „Jak wiadomo, nikogo
nie można bezprawnie wyrzucać z domu i nikt normalny nie wyrzuca dzieci, jednak dobra moich dzieci są poważnie
zagrożone z powodu bezprawnych działań rodziny P. i Ż.", „Opuszczenie rodziny to był zamierzony cel, który miał
skutkować w dalszych działaniach zmowy rodzinnej Ż. D.iŻ. W. usunięcie mnie z dziećmi na bruk”
- obrazili uczucia religijne, poprzez stwierdzenie: „Pragnę uwidocznić, że wnioskodawcy Ż. W.iŻ. D. (...) są również
chrzestnym ojcem
i chrzestną matką moich dzieci i to oni przysięgli, że będą pomagać moim dzieciom
i ciekawe co na to proboszcz, bo w takim układzie jest to chyba obraza uczuć religijnych i bezczeszczenie wiary, nadziei
i miłości.”
- naruszyli prawa dzieci, poprzez stwierdzenie: „D. Ż. (...) i Ż. W. (...) powinni mieć świadomość, że naruszyli prawa
dzieci, a zarazem pozbawili ich praw godnego życia. Dzieci zostały potraktowane przez nich przedmiotowo, a nie
podmiotowo.”
- D. Ż. powoduje przemoc i ma niewłaściwe podejście do dzieci, poprzez stwierdzenia: „Jestem przekonana, że D. Ż.
będąc nauczycielką w szkole, to jakieś nieporozumienie, tym bardziej, że uczestniczy i wspomaga brata
w czynach niedozwolonych przeciwko, któremu toczy się proces karny. ”, „Komisja również działająca przy Wojewodzie
powinna zbadać sprawę pod kątem czy nauczyciel może pozostawać pedagogiem bez zasad kierowania się dobrem
dziecka i powodować przemoc” co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla
zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu
tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 12 kk
Z. W.,
s.H.iS.zd.G.
ur. (...) w D.
oskarżonego o to, że:
1.
w dniu 27 sierpnia 2013 r. w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Wójtem Gminy H.;
2.
w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed Wojewodą (...);
8.
w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Sejmikiem Samorządu (...);
4.
w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Przewodniczącym Rady Gminy H.;
5.
w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H.;
6.
w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed pracownikami Parafii R.-Katolickiej w H.
pomówił on oskarżycieli prywatnych o współudział w znęcaniu się przez J. P. (2) nad jego żoną J. P. (1), poprzez
następujące stwierdzenia:
- „Wy od początku do końca uczestniczycie w możliwości popełnienia przestępstwa poprzez zatajenie faktów znęcania
się fizycznego i psychicznego J. nad J., to Wy jednomyślnie taicie wszystkie drastyczne sceny i sytuacje, które
powodował J. P. (2) na Waszych oczach w okresie 5-letniego wspólnego zamieszkiwania”,
- „Bo jak można nienawidzić swoich bratanic — małoletnich dziewczynek, do jakiego stopnia, aby ich narażać
bezprawnie na bezdomność”,
- „Skoro występujecie Państwo jako osoby publiczne społecznego zaufania zdolni do działań bezprawnych zaniżając
się do poziomu oskarżonego”
co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego stanowiska i
wykonywanego zawodu
tj. o czyn z art. 212 $ 1 kkw zw. zart. 12 kk
I. na podstawie art. 66 $ 1i 2 kki art. 678 ikkwarunkowo
umarza postępowanie karne przeciwko oskarżonej J. P. (1) o czyn wyżej w wyroku opisany, z tym, że zmienia jego
opis w ten sposób, że przyjmuje, że oskarżona w okresie od 24 do 27 sierpnia działając z góry powziętym zamiarem,
w krótkich odstępach czasu w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wójtem Gminy H., Wojewodą (...), Sejmikiem
Województwa (...), Przewodniczącym Rady Gminy H., Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H., pracownikami Parafii
Rzymskokatolickiej w H. pomówiła D. Ż. i W. Ż. o to, że:
- zlecili oni napad na oskarżoną, poprzez stwierdzenie: „W dniu 15 czerwca została napadnięta w miejscu zamieszkania
przez teścia i męża na zlecenie P. ż”
- podejmowali oni bezprawne działania w celu pozbawienia oskarżonej mieszkania, poprzez stwierdzenia: „Ż. D.
nachodziła nas bezustannie, otwierała dom własnym kluczem i kazała się nam wynosić, a jak nie to mówiła, że przyjdą
tacy co nas usuną z domu”, „Wymeldowanie mojej rodziny wskutek bezprawnych działań właściciela nieruchomości,
który niegdyś przejął umyślnie w całości budynek mieszkalny, żeby szkodzić mojej rodzinie”, „Jak wiadomo, nikogo
nie można bezprawnie wyrzucać z domu i nikt normalny nie wyrzuca dzieci, jednak dobra moich dzieci są poważnie
zagrożone z powodu bezprawnych działań rodziny P. i Ż.", „Opuszczenie rodziny to był zamierzony cel, który miał
skutkować w dalszych działaniach zmowy rodzinnej Ż. D.iŻ. W. usunięcie mnie z dziećmi na bruk”
- obrazili uczucia religijne, poprzez stwierdzenie: „Pragnę uwidocznić, że wnioskodawcy Ż. W. iŻ. D. (...) są również
chrzestnym ojcem
i chrzestną matką moich dzieci i to oni przysięgli, że będą pomagać moim dzieciom
i ciekawe co na to proboszcz, bo w takim układzie jest to chyba obraza uczuć religijnych i bezczeszczenie wiary, nadziei
i miłości.”
- naruszyli prawa dzieci, poprzez stwierdzenie: „D. Ż. (...) i Ż. W. (...) powinni mieć świadomość, że naruszyli prawa
dzieci, a zarazem pozbawili ich praw godnego życia. Dzieci zostały potraktowane przez nich przedmiotowo, a nie
podmiotowo.”
- D. Ż. powoduje przemoc i ma niewłaściwe podejście do dzieci, poprzez stwierdzenia: „Jestem przekonana, że D. Ż.
będąc nauczycielką w szkole, to jakieś nieporozumienie, tym bardziej, że uczestniczy i wspomaga brata
w czynach niedozwolonych przeciwko, któremu toczy się proces karny. ”, „Komisja również działająca przy Wojewodzie
powinna zbadać sprawę pod kątem czy nauczyciel może pozostawać pedagogiem bez zasad kierowania się dobrem
dziecka i powodować przemoc” co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla
zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu co stanowi występek z art. 21281 kk w zw. z art. 12 kk na okres
próby 1(jednego) roku,
II. na podstawie art. 67$3 kk orzeka od oskarżonej J. P. (1) zadośćuczynienie na rzecz D. i W. Ż. w kwocie po 1000
zł (jeden tysiąc złotych)
III. na podstawie art. 66 $1i2kkiart. 67$1kkwarunkowo
umarza postępowanie karne przeciwko oskarżonemu Z. W.
o czyn wyżej w wyroku opisany, z tym, że zmienia jego opis w ten sposób, że przyjmuje, że oskarżony w okresie od
24.08.201gr. do dnia 27.08.2013r. działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu w piśmie z dnia
20.03.2013r., które za jego zgodą dołączyła J. P. (1) do pism, które zostały odebrane w dniach:
- 27.08.2013 r. przez Wójta Gminy H.;
- 24.08.2013r. przez Wojewodę (...);
- 27.08.2013r. przez Sejmik Samorządu (...);
- 24.08.2013r. przez Przewodniczącego Rady Gminy H.;
- 27.08.2013r. przez Dyrektora Szkoły Podstawowej w H.;
- w bliżej nieustalonej dacie nie dalej niż 27.08.2013r. przez Parafię R.-Katolicką w H.
pomówił W. i D. Ż.:
- o współudział w znęcaniu się przez J. P. (2) nad jego żoną J. P. (1), poprzez stwierdzenie: „Wy od początku do końca
uczestniczycie
w możliwości popełnienia przestępstwa poprzez zatajenie faktów znęcania się fizycznego i psychicznego J. nad J., to
Wy jednomyślnie taicie wszystkie drastyczne sceny i sytuacje, które powodował J. P. (2) na Waszych oczach w okresie
5-letniego wspólnego zamieszkiwania”,
- poprzez stwierdzenia „Bo jak można nienawidzić swoich bratanic — małoletnich dziewczynek, do jakiego stopnia,
aby ich narażać bezprawnie na bezdomność”,
co poniżyło oskarżycieli prywatnych w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego
stanowiska i wykonywanego zawodu, co stanowi występek z art. 212$1 kk w zw. z art. 12 kk na okres próby 1(jednego)
roku,
IV. na podstawie art. 6783 kk orzeka od oskarżonego Z. W. zadośćuczynienie na rzecz D. i W. Ż. w kwocie po 1000
zł (jeden tysiąc złotych),
V. na podstawie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonej J. P. (1)
i oskarżonego Z. W. kwoty po 2175,20 zł (dwa tysiące sto siedemdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) na
rzecz każdego oskarżyciela prywatnego D. Ż. i W. Ż. tytułem poniesionych kosztów postępowania i ustanowienia
pełnomocnika w sprawie,
VI. na podstawie art. 62481 kpk zwalnia oskarżonych J. P. (1)
i Z. W. od ponoszenia kosztów postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa.
Sygn. akt X K 579/16
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak
Protokolant: Magdalena Trzeciak
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 maja 2017 roku
sprawy z oskarżenia prywatnego A. K.
przeciwko n/n
oskarżonemu z art. 212 8 2 kk
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
I.
na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk umorzyć postępowanie karne w niniejszej sprawie z uwagi na nie wykrycie sprawcy
Il.
na podstawie art. 632a $ 1 kpk koszty postępowania w całości obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
W dniu 30 czerwca 2016 roku do tutejszego Wydziału wpłynęło pismo A. K. z dnia 4 września 2015 roku skierowane
pierwotnie do Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie.
W związku z brakami formalnymi w dniu 18 lipca 2016 roku wezwano oskarżycielkę prywat-ną A. K. do ich
uzupełnienia poprzez podanie daty, godziny i treści zamieszczanych wpisów na forum interne-to- (...).pl., po czym Sąd
zwrócił się do odpowiednich organów i in-stytucji o udzielnie stosownych informacji na podstawie, których można by
było zidentyfikować sprawcę bądź sprawców czynów. W dniu 26 października 2016 roku uzyska-no niektóre adresy
IP na podstawie, których można by było ustalić sprawców czynów godzących w dobre imię pokrzywdzonej. W związku
z powyższym w dniu 2 listopada 2016 roku zlecono Policji ustalenie danych podmiotów na podstawie adresów IP.
W dniu 22 lutego 2017 roku uzyskano z Policji informację, iż nie moż-liwe jest ustalenie danych podmiotów na
podstawie przesłanych IP albo-wiem upłynął 12 miesięczny okres retencji danych transmisyjnych, co oznacza, że
opera-to-rzy nie są zobowiązani do przechowywania ani udostęp-niania takich danych.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 17 $ 1 pkt 11 kpk wszczęte postępowanie umarza się, gdy zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie.
Mając na uwadze brzmienie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk oraz fakt, że wpisy na forum internetowym były zamieszczane
w sierpniu 2015 roku nie udało się ustalić danych podmiotów ich dokonujących a tym samym należało umorzyć
postępowanie w niniejszej sprawie.
O kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji postanowienia a tym samym po jego uprawomocnieniu opłata
uiszczona w kwocie 300 złotych zostanie zwrócona oskarżycielce prywatnej.
SSR Wojciech Osiniak
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego
w R. za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu/ogłoszenia
niniejszego postanowienia.
XK 435216 — mMPI$ 2 PAOTOWOŁU —
Sąd postanowił:
1. na mocy art. 492 $ 1 kpk umorzyć postępowanie karne wobec oskarżonego J. W.
II. na mocy art. 29 ust 1 Prawa o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. D.
D. kwotę 442,80 (czterysta czterdzieści dwa 80/100) złotych — w tym podatek VAT — tytułem nieopłaconej obrony
z urzędu
Na podstawie art. 622 kpk Przewodniczący zarządził zwrot uiszczonych przez oskarżycielkę prywatną wydatków w
całości.
Sygn. akt X K 833/16
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lipca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak
Protokolant: Magdalena Trzeciak
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 13 lipca 2017 roku
w sprawie n/n
oskarżonego o to, że
w okresie od 18 czerwca 2016 roku do 11 września 2016 roku posługując się profilem na F.-u Z. B. (1) oraz Z. Z. (1)
wielokrotnie umieszczał na profilu F. Liceum Ogólnokształcącego i Gimnazjum Dwujęzycznego w B. wpisy, których
to treść pomówiła Z. K. o takie postępowanie i właściwości, które mogło poniżyć go w opi-nii publicznej lub narazić
na utratę zaufania potrzebnego do zajmowania stanowiska dyrektora Liceum Ogólnokształcącego - Gimnazjum
Dwujęzycznego w B.;
tj. o czyn z art. 212 $2 kk
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
l.
na podstawie art. 496 $ 2 kpk umorzyć postępowanie karne
o czyn z art. 212 $ 2 kk opisany wyżej w postanowieniu wobec cofnięcia przez pokrzywdzonego prywatnego aktu
oskarżenia ,
na podstawie art. 632a $ 1 kpk kosztami procesu w całości obciążyć Skarb Państwa;
UZASADNIENIE
W dniu 14 września 2016 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpły-nęło pismo Dyrektora Liceum
Ogólnokształcącego Gimnazjum (...)ne-go w B. — Z. K. o popełnieniu przestępstw z 212 $ 1 kk i art. 2166 1 kk.
W toku postępowania udało się ustalić, że osoba zamieszczająca wpisy na F.-u posługująca się profilem Z. B. (2) oraz
Z. Z. (2)-żony dokonywała tych wpisów za pośrednictwem portalu F..
Sąd w dniu 12 maja 2017 roku zwrócił się do Ministerstwa S.-wiedli-wości o udzielnie informacji, czy władze
amerykańskie udzielają informacji, co do adresów MAC i -IP komputerów za pośrednictwem, których dokonano
przestępstwa.
Z uwagi na treść art. 496 $ 2 kpk należało orzec jak w sentencji postanowienia.
SSR Wojciech Osiniak
pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie X Wydział Karny w terminie 7 dni od otrzymania postanowienia.
Pouczenie: Na postano-wienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w R.-szowie II Wydział Karny za
Sygn. akt X K 971/16
POSTANOWIENIE
Dnia 12 lipca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak
Protokolant: Magdalena Trzeciak
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 12 lipca 2017 roku
w sprawie n/n
oskarżonego o to, że
w nocy z 4/5 października 2016r. na terenie gminy B. w miejscach publicznych porozwieszał plakaty- kartki formatu
A4 o treści „Czy ktoś musi się zabić by żona burmistrza przestała znęcać się nad pracownikami (...)?”, która to treść
pomówiła A. K. o takie postępowanie, które mogło poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania
potrzebnego do zajmowania stanowiska zastępcy kierownika (...)
w B.;
tj. o czyn z art. 212 $1kk
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
l.
na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk umorzyć postępowanie karne
o czyn z art. 212 $ 1 kk opisany wyżej w postanowieniu wobec nieustalenia sprawcy,
na podstawie art. 632a $ 1 kpk kosztami procesu w całości obciążyć Skarb Państwa;
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2016 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynął protokół przyjęcia ustnej skargi
opisujący w swej treści czyn z art. 212 $ 1 kk popełniony na szkodę A. K., polegający na wywieszaniu
w miejscach publicznych kartek formaty A4 o treści pomawiającej pokrzywdzoną. W wyniku podjętych czynności nie
udało się ustalić sprawcy czynu opisywanego przez pokrzywdzoną.
Mając na uwadze treść art. 17 $ 1 pkt 11 kpk należało umorzyć postepowanie w niniejszej sprawie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632a $ 1 kpk - obciążając nimi Skarb Państwa.
SSR Wojciech Osiniak
POUCZENIE:
Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Rzeszowie w ter-minie 7 dni od jego
otrzymania za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie X Wydział Karny.
Sygn. akt X K 1009/16
POSTANOWIENIE
Dnia 27 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział X Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Alicja Kuroń
Protokolant: Elżbieta Kud
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 27 lutego 2017 roku
z oskarżenia prywatnego: B. C.
przeciwko: n/n
oskarżonego o czyn opisany w ustnej skardze z dnia 26.09.2016r.
stanowiący przestępstwo z art. 212 $ 1 kk
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art. 339 $ 3 pkt 2 kpk umorzyć postępowanie przeciwko n/n
o czyn z art. 212 $ 1 kk opisany w części wstępnej postanowienia;
11. na zas. art. 632 a kpk wydatkami obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
W dniu 26.09.2016r. oskarżyciel prywatny złożył do protokołu ustną skargę (k. 7), w której wskazał, że: na stronie
internetowej www.nowiny24.pl doszło do pomówienia jego osoby w dniu 23.09.2016r. w postaci niepochlebnego
komentarza zamieszczonego pod artykułem pod tytułem «WEISSA został strażakiem (...)”.
W sprawie dołączono wydruki w/w wpisów (k. 5-6) oraz zlecono Policji czynności zmierzające do ustalenia IP
komputera, z którego dokonano wpisów
(k. 18). Czynności te dały negatywny wynik, wobec braku technicznych możliwości ustalenia danych osoby w tym
z uwagi na to, że wydawca online Portalu (...).pl nie przechowuje ani też nie archiwizuje danych niezbędnych do
ustalenia (...)/ (...) (informacja K. R. k. 22).
Słuchany w charakterze świadka pokrzywdzony, nie posiadał informacji zdatnych do ustalenia tożsamości sprawcy
(k. 7 i dalsze).
W tym stanie rzeczy, Sąd zważył co następuje:
W realiach niniejszej sprawy doszło do sytuacji, w której materiał dowodowy, zgromadzony wszechstronnie, przy
wyczerpaniu wszelkich dostępnych źródeł oceniony zgodnie z wymogami art. 7 kpk i poczynione w oparciu o niego
ustalenia faktyczne zgodnie z dyspozycją art. 410 kpk, nie pozwoliły na ustalenie tożsamości sprawcy czynu opisanego
w części wstępnej postanowienia.
Nie kwestionując, iż doszło do publikacji na stronach internetowych treści pomawiających pokrzywdzonych, tak jak
opisuje to zgłaszający (k. 7), niemniej jednak nie zdołano ustalić tożsamości sprawcy.
Doszło zatem do wypełnienia przesłanki „oczywistego braku podstaw faktycznych oskarżenia” objętej dyspozycją art.
339 $ 3 pkt 2 k.p.k., wyłączającą dopuszczalność wszczynania bądź prowadzenia postępowania karnego w wypadku
jej zaistnienia. Jak wskazuje doktryna, przez "brak czynu” rozumieć należy nie tylko brak zdarzenia i brak elementów
czynu w zachowania się człowieka, lecz także wykazanie niepopełnienia czynu przez daną osobę podejrzanego
(oskarżonego) (tak Komentarz do art.17 Kodeksu postępowania karnego, Grzegorczyk Tomasz, Zakamycze 2003,
LEX). To zapatrywanie Sąd w pełni podziela i nie budzi wątpliwości, że ma ono zastosowanie na gruncie niniejszej
sprawy.
Z tych też względów, orzeczono jak w sentencji.
SSR Alicja Kuroń
Pouczenie:
Na postanowienie przysługuje zażalenie.
XK A034|46 - wips 2 PROTokstu —
Sąd postanowił
1. na podstawie art. 492 $ 1 kpk umorzyć postępowanie p-ko oskarżonemu A. L. o czyn opisany aktem oskarżenia
wobec pojednania stron;
2. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Ś. kwotę 619,92
zł (sześćset dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem wynagrodzenia obrońcy oskarżonego A. L.,
która to kwota została powiększona o 23% VAT;
3. na zas. art. 632 a kpk orzec, że koszty procesu ponosi w całości Skarb Państwa;
4. na podstawie art. 622 kpk zarządza zwrot na rzecz oskarżyciela prywatnego G. J. kwoty 300,00 zł (trzysta złotych)
wpłaconej tytułem zryczałtowanych wydatków.
UZASADNIENIE
W dniu 30.11.2016r. wpłynął do tut. Sądu akt oskarżenia p-ko oskarżonemu A. L. o czyn opisany jak w części wstępnej
postanowienia. W dacie posiedzenia w dniu 2 lutego 2017 roku strony zawarły ugodę.
Orzeczono zatem jak na wstępie.
Wobec dojścia do ugody na podstawie art. 492 $ 1 kpk, umorzono postępowanie.
Przewodniczący ogłosił postanowienie pouczając o przysługujących środkach zaskarżenia.
Sygn. akt X K 249/17
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział X Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Ryczaj-Paśko
Protokolant: Agata Ożóg
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w sprawie A. S.
z urzędu
w przedmiocie uznania się za niewłaściwy do rozpoznania sprawy
na podstawie art. 35 $ 1 kpk
postanawia
uznać się za niewłaściwy rzeczowo i sprawę przekazać według właściwości do Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie
albowiem
jak wynika z treści „skargi” złożonej do tutejszego Sądu przez J. W. (1), pismo to w swojej treści zawiera zawiadomienie
o popełnieniu przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego (fałszywe oskarżenie, fałszywe zeznania) zatem
organem właściwym do prowadzenia postępowania jest Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie.
ZARZĄDZENIE
1.
Odpis postanowienia z pouczeniem o zażaleniu przesłać J. W,
2.
kal. 7 dni, po uprawomocnieniu skargi przesłać Prok. Rej. w R. wraz z odpisem nin. postanowienia (kopię pisma
pozostawić w aktach) .
R., dnia 20 marca 2017r.