Załączniki

document2017-08-18-112344.pdf

Pi urpysToq JO, A ofamouofag NPŁS J0JĄDIAI eumeud wpjsjaqn] alMozsewo | £T0OZTTZ0 upy uwbjs|aqn] 3IMOZSELUO | M 12 -'799'02 ELE|a2UEY 390 fezipuy | M yS EJp EUMELd EBNISĄO LTOZ'90'£7 | ogamouoley npes eumeud E3nisqO *) Iv !byun; erusiuład EMEZSIEĄ ZEJ0 UJAMOQOSO '0'0 z 'ds dno19 | UsAuep AUOJY00 SIS2JĄEZ Hz OZ Tzz'0z juawa3eUeE O0O | MEŚNisn emosyajdwoy L102'90'60 LL0Z'T'ObO'wpv Idv eŚnisn | '9 *qn] 8IMOzsewWo] M o3amouof2y npes nquApnq »soąsAza MEPDOJM eruewAz.1n | eluejEzids 47 08'brE' 907 10 '0 z 'dS Bulueaj |aduu| E3nłsn emos)a|duuoy LT0Z€0'87 | ŁTOC T'T97' upy EluejEzids EBNis s] 105822 Y2! zeJ0 MOpzefod bisiaqn] ypAuu! | MOPOYJOLUES sluuarzp /AMOZJ8Z1 MOZSEWO | Sa1dXOSUEL | eiuemoyJed Pomop uapaf ez łz GT'9 AnIuedazoz$ ZSNIJEJN o8aMmoqopołe2 EBnisN LTOZ'E0'ŁT LT0Z'z'T9Z'WpY SIUEMOJJEd p LTOZ/ZZT 1U Emo P2l0$ , WĄZTZ' p uwpjsjaqn] s!Mozsewo| MOĄ8I0$ J01qpo MmoyĄaIo$ sluszpemoJdpo EPoMm - W |Z6T Z M'0'OZEJJodS NIADd 15poM M 2IUSZJ]EdOEZ LTOZ'€0'9T ! 5poMm M alUDZJJEdOEZ "e (dzd 8 bid p '1Je) oana 000 0€ Mom) Op 'YJAMOJJOJO UBIMOQUIEZ ZŁO ypAuzoijqnd UusIMOLEZ 9IMEJd o AME]SN OB3UMEJd €!z bid p '1sn ST e 9102/82/027' I" upy Aopey ELEJ3JUEy M auoj$a140 amMOdnyez dzd o '1sn € ! ZJĄd b '1sn ST 2 -'GE8'ZT DISMa|OJY 1101d aluejeIzp azdlu20WOd LTOZ'TO'6T | "He amodnyez aluejeizp azo1uo0Wod z MOZS8IqNIH "ZOd 'd l dHa IBnisN I -'09S'b ANzofEIMEW EUUY dHa |Bnisn LTOZ'T0'z0 9T0Z/42/0ZZ''wpv dHg eSnisqo | "I Amoun Jolupazid Amoun EIDJEMEZ EJEQ aiuaiujodazozsAM *d] EJOMY EU0.1S feuzoijqnd ifoewuoju! siuaiuda]sopn o nys im op Auozpbziods — /T07/40/TE-£TOZ/TO/TO 52.40 Ez mown zejA Sygn. akt II K 312 /14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: Sędzia SR Katarzyna Kawalec Protokolant: sekr. Justyna Puzyna po rozpoznaniu w dniach: 14 czerwca 2016 roku, 19 lipca 20Ł6 roku, 5 paździemika 2016 roku, 16 listopada 2016 roku, 11 stycznia 2017 roku sprawy USERZŚWEEJcóki Tamągi EGHNEESZ domu KSRG urodzonej Wzmag GsEGmm „ | (OREŃNRRERE? oskarżonej o to, że: w okresie od 02.11.2012 roku do 11.04.2014 roku na portalu GRANI: drogą e-mail rozpowszechnia nieprawdziwe oskarżenia wobec Gsmzmam Kgsmumuge © posiadanie kluczy do mieszkania w WSREMEENĘ przy ulicy WEEDUNEUNNNWEC | przebywania tam wielokrotnie od śmierci KSS KWI co spowodowało poniżenie jego osoby w wśród spadkobierców, jako osoby prowadzącej postępowania spadkowego po cioci KSRREEEEE* K GEENEĘ (ziuariej w WSRMEEB przy ul. GMEGRESNENENKĄ | narażenia go na utratę ich zaufania, nadto o rozpowszechnianie nieprawdziwy zarzut że: wziął po 50 zł od każdego ze spadkobierców (10 osób) za wniesienie sprawy spadkowej czyli 500 zł, to jest o czyn z art. 212 $1 k.k. USER ZSB uznaje za winną tego, że: w okresie od 2 listopada 2012 roku do 8 maja 2014 roku, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru zniesławiła GEaGE> K GERE |-|cfonicznie, w korespondencji mailowej kierowanej do niego oraz do innych uczestników postępowania w sprawie GHNIEBES o stwierdzenie nabycia spadku po Kozatomtnyy GRRGMEŚ 0:22 na SEASEEMEGE w tcn sposób, iż zarzucała mu pobranie opłaty za prowadzenie sprawy w wysokości zawyżonej, pobieranie pieniędzy tytułem zwrotu kosztów podróży w wysokości zawyżonej, prowadzenie sprawy w sposób nieudolny, posiadanie kluczy do mieszkania przy ul. SEM w W aezzw nie dokładanie starań w związku z konieczności ponoszenia opłat eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem w/w mieszkania tj. o postępowanie, które mogło go poniżyć w opinii publicznej, tj. dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212 I k.k. w zw. zart. 12 k.k. i za to: na podstawie art. 212 $ 1 k.k. w zw. zart. 33 $ 1 i 3 k.k skazuje USHISIIĄ Z GREB na karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej dziennej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych; na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądza od US Zdlfna rzecz oskarżyciela prywatnego Gzpjpgmunę: K GR kwotę 15810,62 (piętnaście tysięcy osiemset dziesięć złotych sześćdziesiąt dwa grosze) złotych tytułem wydatków poniesionych w sprawie. na podstawie art. 628 k.p.k. w zw. z art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1973 roku, Nr 27, poz. 152) zasądza od Usg ZałgB na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci opiaty w wysokości 50 (pięćdziesiąt) złotych. Sygn. akt II Kz 127/17 POSTANOWIENIE Dnia 19 maja 2017 r. Sąd Okręgowy w Zamościu II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: Sędzia S.0. Przemysław Szyszka Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kamiński po rozpoznaniu w sprawie USE Zamtg, córki Tammy | ESTER z domu KSMEB, urodzonej WEEEEEEM roku w TMM skazanej za czyn z art. 2128 1 k.k. na skutek zażalenia wniesionego przez skazaną na zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim z 20.01.2017 r., w sprawie sygn. akt II K 312/14 rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu na rzecz oskarżyciela prywatnego Gqizyzyyyę KUMIEGE wydatków poniesionych w sprawie na podstawie art. 437 $ 2 k.p.k. postanawia uchylić zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim z dnia 20 stycznia 2017 roku w sprawie sygn. akt II K 312/14 rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu przez skazaną USIMIE ZGRMMEnNa rzecz oskarżyciela prywatnego Giujnye Kulig poniesionych przez niego wydatków związanych z jego udziałem w sprawie i w tym zakresie przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Tomaszowie Lubelskim do ponownego rozpoznania. UZASADNIENIE W wyroku z dnia 20 stycznia 2017 roku, w sprawie sygn. akt II K 312/14 Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim, uznając USMIiS ZW za winną popełnienia czynu z art. 2128 1 k.k. skazał ją na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej dziennej stawki na kwotę 10 złotych. Jednocześnie wyrokiem tym Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim zasądził od USB ZSMgĘ NA rzecz oskarżyciela prywatnego kwotę 15810,62 złotych tytułem poniesionych przez niego wydatków związanych z jego udziałem w sprawie Zażalenie na to rozstrzygnięcie zawarte w wyroku złożyła USED ZGBER kwestionując w nim jego prawidłowość i zarzucając sądowi, iż ten nie zweryfikował złożonego przez oskarżyciela prywatnego spisu kosztów dojazdu poniesionych przez niego, a związanych z jego udziałem w sprawie. Z treści zażalenia wynika, że zmierza ono do zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia i obniżenia zasądzonej przez sąd kwoty poniesionych przez oskarżyciela prywatnego kosztów dojazdu związanych z jego udziałem w sprawie. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Zażalenie, o ile kwestionuje prawidłowość zawartego w wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim z dnia 20 stycznia 2017 roku w sprawie sygn. akt II K 312/14 rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu przez skazaną USRMEE ZM na rzecz oskarżyciela prywatnego GGiasme KGREEBGG6 poniesionych przez niego wydatków związanych z jego udziałem w sprawie zasługuje na uwzględnienie, co powoduje konieczność uchylenia tegoż rozstrzygnięcia. Przy rozpoznania niniejszej sprawy w zakresie zwrotu kosztów dojazdów oskarżyciela prywatnego na rozprawy Sąd I instancji dopuścił się bowiem tego typu uchybień, które nie mogą być konwalidowane w postępowaniu odwoławczym. Przede wszystkim zawarte w wyroku uzasadnienie zaskarżonego rozstrzygnięcia dotyczące zasądzenia na rzecz oskarżyciela prywatnego GRREEEU < GEGMH poniesionych przez niego wydatków związanych z jego udziałem w sprawie uniemożliwia jego kontrolę odwoławczą. I tak uzasadnienie we wskazanym powyżej zakresie ogranicza się w zasadzie do stwierdzenia, iż Sąd zasądził na rzecz oskarżyciela prywatnego kwotę 15810,62 złotych tytułem wydatków poniesionych w sprawie, albowiem koszty te zostały przez oskarżyciela prywatnego wykazane, załączono spis kosztów związanych z koniecznością uczestniczenia w rozprawie poprzez wskazanie terminów rozpraw, w których on Uczestniczył wraz z ilością przejechanych kilometrów oraz kwoty poniesionej przez niego w związku z podróżą odbytą własnym środkiem transportu. Oskarżyciel wyliczył kwotę 13854,08 zł / wchodząca w skład powyższej kwoty 15810,62 zł/ zwrotu kosztów podróży jako iloczyn przejechanych kilometrów własnym pojazdem, którym dojeżdżał za rozprawę, przez stawkę za jeden. kilometr przebiegu, ustaloną rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.). Przepisy wspomnianego rozporządzenia przewidują stawkę za 1 kilometr przebiegu samochodu o pojemności silnika powyżej 900 cm? - 0,8358 zł. Trzeba jednak zauważyć, że wskazany iloczyn stanowi górną granicę roszczenia strony o zwrot kosztów podróży. Natomiast stronie przysługuje prawo domagania się zwrotu rzeczywiście poniesionych racjonalnych i celowych kosztów podróży, które mogą być niższe niż wskazana górna granica. Z akt sprawy nie wynika, aby wydając zaskarżone postanowienie Sąd zweryfikował podane przez oskarżyciela prywatnego wyliczenia dotyczące kosztów jego przyjazdu na rozprawy, chociażby odbierając od niego oświadczenie, czy w trakcie tych dojazdów własnym samochodem, który jak wynika z dołączonej do akt kserokopii dowodu rejestracyjnego zaopatrzony jest w instalację gazową -k. 415 korzystał z tego rodzaju paliwa, jak była cena tego paliwa czy też oświadczenia o wysokości spalania silnika jego samochodu. Nie zweryfikował też Sąd Rejonowy ilości terminów rozpraw jna, które stawił się oskarżyciel prywatny mimo, że na co zwraca we wniesionym zażaleniu skazana ,w złożonym spisie uwzględnił on łącznie trzy terminy rozpraw ( 25.02.2015 r. i 11.05.2015r.- rozprawy odwołane i 20 listopada 2015 roku), na których Ggzagynp KGHEEEB sie nie stawił. Brak ustaleń już chociażby w tym zakresie powoduje, iż twierdzenia Sądu odnośnie tego, iż przedstawione przez Gsm "Gruca Wyliczenia w zakresie poniesionych przez niego kosztów przejazdu nie budzą zastrzeżeń są dowolne. Z uwagi na fakt, że Sąd I instancji nie poczynił we wskazanym powyżej zakresie żadnych ustaleń, zaś ich czynienie przed Sądem odwoławczym przekraczałoby ramy postępowania zażaleniowego, zaskarżone rozstrzygnięcie uchylono i przekazano w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania. W toku ponownego jej rozpoznania Sąd Rejonowy poczyni ustalenia niezbędne do zasądzenia na rzecz Ggumas KG uzasadnionych wydatków związanych z jego uczestnictwem w sprawie, w tym rzeczywiście poniesionych racjonalnych i celowych kosztów podróży, uwzględniając zapatrywania wyrażone przez Sąd odwoławczy, a następnie zasądzi na jego rzecz stosowną kwotę tych wydatków. Z tych wszystkich względów należało orzec jak na wstępie. Sygn. akt IIK 1045/16 WYCIĄG Z PROTOKOŁU POSIEDZENIA POJEDNAWCZEGO Dnia 24 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy II Wydział Karny w T. Sprawa z oskarżenia prywatnego P. T., K. J., M. F., J. M. i M. K. przeciwko A. W. oskarżonej z art. 212 kk Przewodniczący: SSR Henryk Buńko Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Świderek Prokurator — nie stawił się — zawiadomiony wokandą. Wywołano sprawę o godz. 13.20 Na posiedzenie stawili się: POSTANOWIENIE Na podstawie art. 492 $ 1 kpk z uwagi na pojednanie stron na posiedzeniu pojednawczym Sąd postanowił umorzyć postępowanie. UZASADNIENIE W toku posiedzenia pojednawczego doszło do pojednania między oskarżoną a oskarżycielami prywatnymi, w tej sytuacji wobec pojednania stron postępowanie zostało umorzone. Sygn. akt II K 1649 /16 POSTANOWIENIE Dnia 20 marca 2017 rok Sąd Rejonowy II Wydział Karny w T. w składzie: Przewodnicząca SSR: Małgorzata Pietroń Protokolant st. sekr. sąd Grażyna Bukała w sprawie R. T. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $1 kk z urzędu w przedmiocie umorzenia postepowania na podstawie art. 17 $ 1 pkt. 2 kpk Postanawia 1. umorzyć postępowanie karne wobec R. T. oskarżonego o czyn z art.212 $ 1 kk 2. kosztami postępowania w sprawie obciążyć oskarżycielkę prywatną A. T.. UZASADNIENIE Oskarżycielka prywatna A. T. skierowała prywatny akt oskarżenia przeciwko R. T. o to, że: w dniu 24 września 2016 r w T. poprzez zgłoszenie interwencji policji o jego rzekomym pobiciu przez żonę A. T.i złożenie zawiadomienia o znęcaniu się nad nim pomówił ją o takie postepowanie, które mogło poni publicznej oraz narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania zawodu architekta. Sąd zważył co następuje: W ocenie Sądu zachodzi ujemna przesłanka procesowa określona w art. 17 $ 1 pkt. 2 kpk tj. w opisanym zachowaniu oskarżonego brak znamion czynu zabronionego określonego w art.212 $ 1 kk. Na wstępie należy podnieść, że przestępstwo z art. 212 $ 1 kk jest przestępstwem kierunkowym — a jego celem jest pomówienie osoby o takie postępowanie lub właściwości, które mogą pon ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub działalności. Przestępstwo zniesławienia może być popełnione jedynie przez pomówienie pokrzywdzonego wobec innej osoby. Koniecznym jest więc, aby informacje o postępowaniu lub właściwościach, które mogą poniżyć jakąś osobę w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności zostały przekazane innym osobom, niż ta, której te wiadomości dotyczą. Ustawa nie wymaga jednak, aby takich odbiorców pomówienia było więcej. Nie można natomiast mówić o pomówieniu, gdy jedynym odbiorcą treści, mogącej poniżyć kogoś w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania, w rozumieniu art. 212 $1 , jest podmiot, którego zarzut dotyczy. W obecności pokrzywdzonego mogą być podnoszone takie zarzuty, mogą być do niego nawet wprost skierowane, ale nie może on być ich jedynym i wyłącznym odbiorcą. Z akt sprawy wynika jednoznacznie, że działania oskarżonego polegające na złożeniu zawiadomienia o znęcaniu się nad nim przez żonę, co doprowadziło do wszczęcia procedury (...), zgłoszenie interwencji policji w dniu 24.09.2016 roku kierowane były do organów powołanych do ścigania przestępstw i łączyły się z zawiadomieniem o przestępstwie. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego -nie stanowią przestępstwa zniesławienia różnego rodzaju wypowiedzi, czy działania dokonywane w ramach przysługujących jednostce uprawnień, między innymi oświadczenia składane w uzasadnieniu lub w obronie praw (np. skargi sądowe, odpowiedzi na zarzuty procesowe, zażalenia, doniesienia pokrzywdzonych o przestępstwie) — wyrok SN z 2000.12.18 IV KKN 331/00 Oczywistym jest zatem, że celem — zamiarem R. T. nie było pomówienie czy zniesławienie żony, ale zawiadomienie powołanego organu o możliwości popełnienia przez nią czynu zabronionego. W takim zachowaniu R. T. nie można dopatrzeć się zatem znamion czynu zabronionego z art. 212 $ 1kk. Zatem zachodzi przesłanka określona w art. 17 $ 1 pkt. 2 kpk skutkująca umorzeniem postępowania co do tego czynu. Natomiast o ile doszło do fałszywego oskarżenia A- T. o przestępstwo znęcania się nad R. T., czy o jego pobicie, to czyn taki może wyczerpywać dyspozycję art. 234 kk (fałszywe oskarżenie), jest to czyn ścigany z oskarżenia publicznego. Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w treści art. 632 pkt. 1 kpk. Z tych względów orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia. Sygn. akt IIK 957/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 3 marca 2017 roku Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący SSR Robert Pizun Protokolant sekr. sąd. Piotr Hałasa Po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 8.11.16r., 28.11.16r., 27.12.16r., 24.01.17r., 24.02.17r. sprawy D. B. urodzonej (...)wP. * córki W.i B. z domu 1. oskarżonej o to, że: w okresie od października 2015 roku do 13 lipca 2016 roku w P., województwo (...), wielokrotnie wypowiadała pod adresem P. B. (1) słowa, w których nazywała ją dziewczyną lekkich obyczajów, zarzucała uprawienie seksu zjej mężem za pieniądze oraz uwodzenie zięcia tj. o czyn z art. 216$1kk L- D. B. uznaje za winną tego, że pod koniec października 2015 roku daty bliżej nieustalonej w P., województwo (...), zmieważyła P. B. (1) w czasie rozmowy telefonicznej ze swoją córką stwierdzając, że „lata po schodach jak (...)” oraz zniesławiła ją stwierdzając, że „gdyby pokrzywdzona wyskoczyła do niej z nożem to byją zabiła”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk w zb. z art. 216$1kk w zw. z art. 11$2kk i za to na podstawie art. 212$1kk w zw. z art. i$3kk wymierza jej karę 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych; Il. D. B. uznaje za winną tego, że w połowie lutego 2016 roku daty bliżej nieustalonej w P., województwo (...), na klatce schodowej w czasie rozmowy z P. B. (1) znieważyła ją nazywając szmatą, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216$1kk III. D. B. uznaje za winną tego, że w lutym 2016 roku daty bliżej nieustalonej w P., województwo (...), w wiadomości tekstowej przesłanej do P. B. (2) znieważyła P. B. (1) stwierdzając, że jest szmatą, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216$1kk IV. D. B. uznaje za winną tego, że na początku maja 2016 roku daty bliżej nieokreślonej w P., województwo (...), w czasie rozmowy z P. B. (1) znieważyła ją stwierdzając, że „jest dla niej gównem”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216$1kk przy czym ustala, że czyny z punktów II., IIL., IV. stanowią ciąg przestępstw określony w art. g1$1kki za to na podstawie art. 216$1kk w zw. z art. 91$1kk wymierza jej karę 45 (czterdziestu pięciu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych; V. D. B. uznaje za winną tego, że w dniu 7 grudnia 2015 roku w P., województwo (...), w wiadomości tekstowej przesłanej do A. S. zarzucała P. B. (1), że współżyła seksualnie z mężem oskarżonej oraz z mężem A. $., tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk VI. D. B. uznaje za winną tego, że na początku czerwca 2016 roku daty bliżej nieokreślonej w P., województwo (...), przez otwarte okno w obecności osób postronnych zniesławiła P. B. (1) nazywając „panienką lekkich obyczajów”, „(...)” i »(...)”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk VII. D. B. uznaje za winną tego, że w czerwcu 2016 roku daty bliżej nieokreślonej w P., województwo (...), zniesławiła P. B. (1) w obecności osoby postronnej zarzucając jej kradzież rzodkiewek z ogrodu, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk VIII. D. B. uznaje za winną tego, że w czerwcu 2016 roku daty bliżej nieokreślonej w P., województwo (...), w czasie rozmowy z K. B. (1) zniesławiła P. B. (1) nazywając „panienką lekkich obyczajów”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk IX. D. B. uznaje za winną tego, że w dniu 1 lipca 2016 roku w P., województwo (...), zniesławiła P. B. (1) słowami „zamknij mordę (...)”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk X. D. B. uznaje za winną tego, że w dniu 1 lipca 2016 roku w P., województwo (...), wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w dwóch wiadomościach tekstowych przesłanych do P. B. (2) zarzucała P. B. (1), że oczarowała R. S. i jej męża K. B. (2) oraz współżyła seksualnie za pieniądze z jej mężem, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk w zw. z art. 12 kk XI. D. B. uznaje za winną tego, że na początku lipca 2016 roku przed dniem 12 lipca 2016 roku daty bliżej nieustalonej wP., województwo (...), w czasie rozmowy z D. K. zarzucała P. B. (1), że współżyła seksualnie za pieniądze z K. B. (2) „bo nie miała z czego żyć”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk XII. D. B. uznaje za winną tego, że w lipcu 2016 roku przed dniem 12 lipca 2016 roku daty bliżej nieustalonej w P., województwo (...), w czasie rozmowy telefonicznej z A. S. zniesławiła P. B. (1) stwierdzając, że wymieniona uprawiała seks za pieniądze z K. B. (2) oraz oczarowała męża A. S., tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk XIII. D. B. uznaje za winną tego, że w dniu 11 lipca 2016 roku w P., województwo (. , zniesławiła P. B. (1) w ten sposób, iż w czasie rozmowy zarzuciła jej, że się „(...)”, jest brudasem, zniszczyła wisienki w jej ogrodzie oraz jest „za głupia do monitoringw, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk XIV. D. B. uznaje za winną tego, żew dniu 12 lipca 2016 roku w P., województwo (...), zniesławiła P. B. (1) wten sposób,iżw czasie rozmowy z U. B. poinformowała, że pokrzywdzona „robi w domu burdel”, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 212$1kk przy czym ustala, że czyny z punktów od V. do XIV stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91$1kk i za to na podstawie art. 212$1kk w zw. z art. 91$1kk wymierza jej karę 65 (sześćdziesięciu pięciu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych; na podstawie art. 85kk w zw. z art. g1$2kk kary orzeczone za czyn z punktu I., za ciąg przestępstw co do czynów z punktów od II. do IV. i za ciąg przestępstw co do czynów z punktów od V. do XIV łączy i jako karę łączną wymierza oskarżonej karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych; na podstawie art. 46$1 kk orzeka od oskarżonej na rzecz P. B. (1) zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie: 50 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu I. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 listopada 2015 roku; 50 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu II. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 marca 2016 roku; 50 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu III. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 marca 2016 roku; 50 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu IV. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 czerwca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu V. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 7 grudnia 2015 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu VI. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu VII. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu VIII. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu IX. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu X. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu XI. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu XII. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu XIII. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 lipca 2016 roku; 80 (pięćdziesiąt) złotych za czyn z punktu XIV. z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12 lipca 2016 roku; łącznie kwota 1000 (tysiąc) złotych zadośćuczynienia; na podstawie art. 43b kk wyrok podaje do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie jego odpisu na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w U. na okres 3 (trzech) miesięc, na postawie art. 61681 pkt 2kpk w zw. zart. 628 pktikpk zasądza od oskarżonej D. B. na rzecz oskarżycielki prywatnej P. B. (1) kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu zryczałtowanej równowartości wydatków; na podstawie art. 628 pkt 2 kpki art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tj. DzU z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 80 (osiemdziesiąt) złotych.

document2017-08-18-134712.pdf

SĄDU REJONOWEGO W TOMASZOWIE LUBELSKIM ul. Lwowska 55, 22-600 Tomaszów Lub. 74 31, faks: 84 665-74-90 e-mail: administracjaQQtomaszowlub.sr.gov.pl Tomaszów Lubelski, dnia 18 sierpnia 2017 r. Adm.0175.19.2017 Pan/i Katarzyna Batko — Tołuć, Bartosz Wilk członkowie zarządu Stowarzyszenia Sieć Obywatelska Watchdog Polska W odpowiedzi na pismo z dnia 11 sierpnia 2017 roku (wiadomości e-mail) tj. wniosek o udostępnienie informacji publicznej, w załączeniu przesyłam: e wykaz umów, « skazany orzeczeń - o jakich mowa w w/w piśmie. Nadto informuję, iż: e na stronie Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim pod adresem http://tomaszowlub.sr.gov.pl/bip/kontrola-zarzadcza.m.m2.199.202 zostały zamieszczone informacje dotyczące kontroli zarządczej, * w miesiącu lipcu Pan Prezes przebywał na urlopie wypoczynkowym. Podczas nieobecności Prezesa czynności wykonywała Pani Wiceprezes, jednakże w w/w okresie nie uczestniczyła ona w żadnych spotkaniach. MCZ/ao