Załączniki

A-0164-34_17_1.pdf

Prezes Rzeszów. dnia 23 sierpnia 2017r. Sądu Rejonowego w Rzeszowie Sąd Rejonowy 35-303 Rzeszów ul. Kustronia 4 tel. (0-17) 7152240 fax 7152487 e-mail: sekretariat rzeszow .sr.gov.pl A —0164-34 / 17 Pani Katarzyna Batko — Tołuć Pan Bartosz Wilk sprawa-3005Qfedrowanie.siecobywatelska.pl W odpowiedzi na wniosek złożony dnia 11 sierpnia 2017r. o udostępnienie informacji publicznej w załączeniu uprzejmie przedstawiam rejestr umów zawartych od dnia 1 stycznia 2017r. do dnia 31 lipca 2017r. zawierający informację o dacie zawartych umów, stronach umów, kwotach umów (Tabela I, Tabela II). Informacja została opracowana przez pracownika OF Marzenę Świszcz. W zakresie informacji o adresie strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja przebiegu i efektów kontroli przeprowadzonych w sądzie oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających prezes Sądu nie posiada żądanej informacji albowiem dokumentacja taka nie jest umieszczana w Biuletynie Informacji Publicznej Sądu Rejonowego w Rzeszowie. W zakresie kalendarza spotkań prezesa Sądu Rejonowego w Rzeszowie odbytych w miesiącu lipcu 2017r. brak jest żądanej informacji albowiem w systemie „Administracja” nie prowadzi się kalendarza spotkań prezesa sądu. W załączeniu przedstawiam treść orzeczeń w wersji zanonimizowanej wydanych w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w 2017r. zapadłych z oskarżenia o czyn z art. 231 kki212 kk. AR z( Umowy zawarte w okresie 01.01.2017r do 31.07.2017r. w imieniu Sądu TRBELA 1 Rejonowego w Rzeszowie Lp. | Przedmiot umowy, data Strona umowy Kwota umowy _ obowiązywania umowy 1| Serwis systemu kolejkowego Taurus Trading 250 zł netto miesięcznie 02.01.2017- 31.12.2017r. 2| Dostawa tonerów Golden Line 133 551,26 brutto wartość 09.01.2017r. 15.12.2017r. umowy 3| Konserwacja i naprawa centrali Tele i Radiomechanika 2829,00 zł brutto wartość telefonicznej 09.01.2017r.- Marian Bąk całej umowy 31.12.2017r. 4| Naprawa sprzętu informatycznego | MM Serwis Piotr Baran 45 zł netto 10.01.2017r. — 31.12.2017r. roboczogodzina 5| Pomoc prawna Radca prawny Małgorzata | 2706,00 zł brutto 10.01.2017r. — 31.12.2017r. Margańska miesięcznie 6| Obsługa serwisowa systemu Praetor Sp. z 0.0. 2400 zł netto wartość całej PRAETOR -BOI 01.03.2017 umowy 28.02.2018r. 7| System inf. Prawnej Lex Omega Wolters Kluwer Polska Sp. | 11 394,72 zł brutto wersja SILVER 01.03.2017r. — z 0.0. wartość całej umowy 31.12.2017r. 8| Serwis urządzenia Centralnego Elteco Poland S.A. 1950,00 zł netto UPS 20.03.2017r. — 19.03.2019r. 9| Prace dekarskie Orient Sp.J. 8320,00 zł netto wartość 04.04.2017 — 20.04.2017r. umowy 10) Serwis, konserwacja drzwi Elektro-Styl Piotr Skalski 5280 zł netto wartość automatycznych 04.04.2017- umowy 31.12.2017r. 11| Wsparcie do oprogramowania Softworks 1537,50 zł brutto 20.04.2017- 27.04.2017r. 12| Konserwacja klimatyzacji VRF Gobox Oddział Rzeszów 7478,40 zł brutto wartość 24.03.2017r. — 31.12.2017r. umowy 13| Dostawa wody i dystrybutorów Capri Service sp z 0.0. Woda 191 — 10,94 zł 02.05.2017- 30.09.2017r. Dzierżawa dystrybutor 1 szt., 6,15 zł ceny jednostkowe brutto 14| Mycie elewacji Frateris AQUA 46500 zł brutto wartość 26.06.2017r. — 11.08.2017r. umowy 15| Kompleksowe usługi sprzątania Firma Utrzymania 181 811,70 zł brutto 01.07.2017- 31.12.2018r. Czystości Sopel wartość umowy 16| Dostawa wyrobów papierniczych Poligrafia Bro - Kal s.c. 21 831,27 brutto wartość 04.07.2017r. — 31.12.2017r. umowy 17| Uruchomienie komunikacji z Zakład Projektowania 1476 zł brutto wartość rejestrami BIG Systemów Komputerowych umowy 12.07.2017r. 14.07.2017. BRCOM SI. 18 19 20 21 Umowy zawarte w okresie 01.01.2017r do 31.07.2017r. w imieniu Sądu Rejonowego w Rzeszowie Lp. Przedmiot umowy, data obowiązywania umowy Strona umowy Kwota umowy Malowanie ścian pomieszczeń Sądu Rejonowego w Rzeszowie 03.06.2017-12.06.2017 Babisz Krzysztof 2700,00 Malowanie ścian pomieszczeń Sądu Rejonowego w Rzeszowie 28.06.2017-04.07.2017 Babisz Krzysztof 3720,00 Prowadzenie zajęć w Ośrodku Kuratorskim w Rzeszowie (język angielski i niemiecki) 09.01.2017-17.06.2017 Bochenek Katarzyna 3225,00 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 23.05.2017 Gubernat Grażyna 528,00 Prowadzenie zajęć w Ośrodku Kuratorskim w Rzeszowie (matematyka, fizyka, chemia) 09.01.2017-17.06.2017 Falandys Alina 3225,00 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 03.07.2017 Kabala Wiesława 528,00 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 03.07.2017 Kasprzyk Dariusz 528,00 Kontrola stanu technicznego elementów budynku SR w Rzeszowie 20.04.2017-24.04.2017 Klęba Jerzy 1700,00 Przegląd instalacji stużących ochronie środowiska (wentylacja mechaniczna, wodno- kanalizacyjna) 08.05.2017-31.05.2017 Kurasz Ryszard 1000,00 10 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 12.06.2017 Kwaśny Małgorzata 528,00 11 Szkolenie „Biurowość sądowa po nowelizacji przepisów" 10.02.2017 Maciejewska Danuta 2250,00 12 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników Masłowska Arita 528,00 25.04.2017 13 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 23.05.2017 Masłowska Arita 528,00 14 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 12.06.2017 Masłowska Arita 1528,00 15 Prowadzenie zajęć pedagogizujących i resocjalizacyjnych w Ośrodku Kuratorskim w Rzeszowie 09.01.2017-30.06.2017 Oczkowska Małgorzata 3525,00 16 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 28.02.2017 Pliś Grzegorz 528,00 17 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 21.03.2017 Pliś Grzegorz 528,00 18 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 25.04.2017 Pliś Grzegorz 528,00 19 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 28.02.2017 Sakowska Beata 528,00 20 Przygotowanie i przeprowadzenie wykładu dla stażystów kandydatów na urzędników 21.03.2017 Szewciów Elżbieta 528,00 21 Sygn. akt II K 308/17 POSTANOWIENIE Dnia 24 maja 2017 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: _ SSR Katarzyna Baryła Protokolant: A.P. po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 maja 2017 r. sprawy oskarżonej o czyny z art. 297 $ 1 kk, art. 228 $ 1 kkiart. 230 $ 1 kk w zw. zart. 11$ 2 kk i art. 12 kk. art. 228 $ 1 kkiart. 230$ I kk wzw. zart. ll $ 2kkiart. 12 kk, art. 231 $ I kk iart. 266 $ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk, art. 229 $ 3 kk iart. 18 $2 kkw zw. z art. 231 $ 2 kkiart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266 $2 kk w zw. zart. 11 $2 kk z urzędu w przedmiocie wystąpienia do Sądu Najwyższego 0 przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 37 kpk postanawia zwrócić się do Sądu Najwyższego o przekazanie przedmiotowej sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu. Uzasadnienie Do Sądu Rejonowego w Rzeszowie został skierowany akt oskarżenia przeciwko oskarżonej o popełnienie przestępstw z art. 297 $ 1 kk, art. 228 $ lkki art. 230 $ I kk w zw. zart. 11 $ 2 kkiart. 12 kk, art. 228 $ I kk iart. 230 $ I kk wzw. z art. 1] $2 kkiart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266 $ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk. art. 229 $3 kki art. 18 $ 2 kk w zw. zart. 231 $ 2 kk iart. 12 kk, art. 231 $ 1 kk i art. 266 $ 2 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk wraz z aktami sygn. PK IX WZ Ds. 14.2017 Śląskiego Wydziału Zamiejscowego ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej. Przedmiotowa sprawa została w tut. Sądzie zarejestrowana pod sygn. akt II K 308/17. W tym w pkt. III aktu oskarżenia zarzucono popełnienie przestępstwa z art. 228 $ 1 kk i art. 230 $ 1 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk i art. 12 kk mającego polegać na tym, iż w okresie od końca roku w R., L. i K., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc funkcjonariuszem publicznym - P A w R., w związku z pełnioną funkcją przyjęła od - prezesa zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialności D. P. M. korzyści majątkowe w postaci: alkoholu o łącznej wartości złotych, w tym: butelek wina marki B. El D. R. o łącznej wartości złotych; butelek wina marki "B. La P. M.i butelki wina marki B. La P. C. Ś. o łącznej wartości złotych; butelek wódki marki „F.* o łącznej wartości złotych: butelek wina marki F. I R. G. R. o łącznej wartości 1zł; usługi wykonania naprawy dachu garażu i pomalowania jego wnętrza o wartości złotych oraz obietnicę otrzymania korzyści majątkowych w postaci: wykonania prac ogrodniczych, konserwacji bramy i prac porządkowych o bliżej nieustalonej wartości na swojej posesji w miejscowości K. oraz załatwienia zakupu samochodu N. Q. o wartości złotych z rabatem przewidzianym wyłącznie dla przedsiębiorców przy dokonywaniu zakupów taboru samochodowego w systemie flotowym, gdzie wysokość rabatu wynosiła kwotę stanowiącą wysokości ceny pojazdu sprzedawanego klientom detalicznym tj. nie mniej niż złotych, w zamian za wywarcie przez nią jako zwierzchnika służbowego wpływu na prokuratorów Prokuratury Rejonowej w L., w celu uzyskania zgodnych z oczekiwaniami decyzji procesowych w postępowaniach karnych zainicjowanych przez wymienionego oraz spółkę D. P.M. o sygn. akt Ds., Ds., Ds., Ds., jak też uzyskania wyroków skazujących wobec „ a także w zamian za podjęcie się pośrednictwa w załatwieniu spraw, z uwagi na posiadane wpływy w instytucjach państwowych i samorządowych m.in. w K. E. do P. E. u A. przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą R. oraz w 1. S. w R., na które się powoływała oraz, o istnieniu których utwierdzała w przekonaniu w tym uzyskania korzystnego dla . orzeczenia w prowadzonym w I. S. w R. postępowaniu odwoławczym o sygn. od decyzji D. U. K. S. wR. z dnia r. o sygn. UKS określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych wobec . z tytułu dochodu uzyskanego z udziału w zyskach osób prawnych za r.; uzyskania przez pozytywnego wyniku z egzaminu adwokackiego odbywającego się w dniach od do r. przed K. E. doP. E. A. przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą R. Opisane w tym zarzucie działania oskarżonej miały więc polegać m.in. na wpływaniu na działalność orzeczniczą Sądu Rejonowego w R., albowiem akt oskarżenia w sprawie Ds. prowadzonej w Prokuraturze Rejonowej w L. został skierowany do Sądu Rejonowego w R. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt II K iw sprawie tej w dniu r. został wydany przez Sąd Rejonowy w R. wyrok skazujący wobec Ponadto w ramach opisanego zarzutu oskarżona miała również wpływać na K. E„dóP E przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w R. w związku z przystąpieniem do egzaminu przez .W skład Komisji wchodzili SSA (jako przewodniczący, obecnie s w s s, uprzednio m.in. P S A w R.), adw. adw. (DORA wR.) adw. (SORAwR.) SSA (obecnie s w s s), SSA (W S AwR.), sędzia (W W SAwR. m SSRP II WKS RwR.). Ponadto w pkt. V aktu oskarżenia zarzucono, iż w okresie od do r. wR,., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, obiecała udzielić - w związku z pełnieniem przez niego funkcji Z PR dla miasta R. w R. - korzyści osobistej w postaci poparcia delegowania go do wykonywania czynności w jednostce prokuratury wyższego rzędu - tj. w P O wR., aby skłonić go do naruszenia przepisów prawa i przekroczenia uprawnień poprzez odstąpienie od wyrażonych w art. 6 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz. U.2 dnia 15 lutego 2016 r.) zasad bezstronności i równego traktowania wszystkich obywateli i uchyleniu — pomimo przekonania o braku przesłanek faktycznych dla podjęcia takiej decyzji, a wyłącznie z uwagi na długoletnią znajomość ze stroną - nałożonej postanowieniem prokuratora z roku na biegłego sądowego. grzywny w kwocie zł za nieterminowe sporządzenie opinii w sprawie o sygn. akt PR dla miasta R. w R., które to zachowanie podjęte miało zostać w celu uniknięcia przez wydatków finansowych w opisanej wyżej wysokości i godziło w interes publiczny — autorytet i prawidłowość funkcjonowania P jako organu władzy publicznej stojącego na straży praworządności, w szczególności podważało zaufanie do bezstronności i uczciwości prokuratorów, tj. popełnienie występku z art. 229 $ 3 kk i art. 18 $ 2 kk w zw. zart. 231 $ 2 kk i art. 12 kk. W ramach opisanego czynu oskarżona miała wpływać na czynności prokuratora pełniącego wówczas funkcję Z P R dla miasta R., zaś obecnie pełniącego obowiązki P OwR. W przedmiotowej sprawie w charakterze świadków przesłuchano m.in. związanych z apelacją rzeszowską Sędziów: S W S A w R. —oraz S NSA w W. uprzednio orzekającego w O Z NSA wR. -. Jak również przesłuchani zostali dotychczas również pełniący urząd w okręgu właściwości apelacji rzeszowskiej niżej wymienieni Prokuratorzy: były POwR.-..PPRwR.--PPRwR.-.PPOwkR. —„PPOwR.-PPOwP.-PPOwP.-PPOwR.-jak również Prokuratorzy P Rw L.:, a także P P R w S. —W sprawie we wskazanym wyżej charakterze występowali również aktualnie pozostający w stanie spoczynku Prokuratorzy: uprzednio P P R dla miasta R., a także uprzednio P PRwL. Dalsza analiza akt przedmiotowej sprawy wskazuje na to, że osobami stanowiącymi świadków w przedmiotowej sprawie, są również zawodowo działający w okręgu właściwości apelacji r. adwokaci: d O R A w R. —adwokat w Zespole Adwokackim nr 3 w R. -jak również adwokat w indywidualnej Kancelarii Adwokackiej w S. W. Nadto są to również byli lub obecni pracownicy naukowi kierunków prawniczych związani z Wyższą Szkołą Prawa i Administracji w R.. jak również Uniwersytetem R.: Wśród świadków podlegających wezwaniu na rozprawę występują także osoby, których bezpośrednio dotyczą zarzuty postawione w treści aktu oskarżenia a to: adwokat prowadząca Kancelarię Adwokacką na terenie miasta R. —.. wymieniony już wyżej aktualny pPOwR.- Oskarżona jest prawnikiem, z dniem r. została powołana na stanowisko pPAw R., zaś z dniem r. do pełnienia funkcji P A w R., funkcję tę pełniła nieprzerwanie do czasu zawieszenia w czynnościach, tj. do dnia r. Uprzednio oskarżona zajmowała stanowisko p P O w R., pełniąc m. in. funkcję pełnomocnika do utworzenia wydziału zamiejscowego w Rzeszowie B ds. P ZPK NW VI ds.PZPOÓw R... NWVIII Z w R. B ds. PZP. Sąd zważył, co następuje: Zgodnie z treścią art. 37 kpk Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości. Regulacja zawarta w przywołanym przepisie ma charakter wyjątkowy, przez co odstąpienie od zasady rozpoznawania danej sprawy przez sąd miejscowo właściwy może nastąpić tylko w razie zaistnienia sytuacji jednoznacznie świadczącej o tym, że pozostawienie sprawy w gestii tego sądu sprzeciwiałoby się dobru wymiaru sprawiedliwości. Sąd Najwyższy wielokrotnie w podejmowanych rozstrzygnięciach wyrażał stanowisko, że przekazanie sprawy w trybie art. 37 kpk innemu sądowi równorzędnemu jest możliwe w sytuacji występowania racjonalnych i rzeczywistych okoliczności, które mogłyby wywierać realny wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać uzasadnione przekonanie o braku warunków do rozpoznania sprawy w sposób obiektywny (m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2013r. IV KO 106/13, LEX 1438587, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 2014 r., V KO 87/13, 1441608, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 2014r., III KO 50/14, LEX nr 1486977). Niewątpliwie zagraża dobru wymiaru sprawiedliwości sytuacja, gdy postępowanie chociażby potencjalnie mogłoby być postrzegane jako prowadzone w sposób nieobiektywny. Przy czym obawa co do braku obiektywizmu sądu rozpoznającego sprawę uzasadniona jest w kontekście dobra wymiaru sprawiedliwości jedynie wtedy, gdy opiera się na znanych faktach i bierze za podstawę okoliczności rzeczywiście co najmniej mogące mieć wpływ na postrzeganie jego bezstronności (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2014r., III KO 11/14. LEX 1466519). Według poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w treści postanowienia z dnia 12 lutego 2002 r., V KO 3/02 (LEX nr 53042) w przedmiotowym kontekście wskazano, iż jeżeli w opinii publicznej może zrodzić się przeświadczenie o braku warunków do bezstronnego rozpoznania sprawy przez sąd właściwy i obawa pojawienia się takiej reakcji społecznej jest realna, nawet jeśli takie wyobrażenie opinii publicznej byłoby mylne, dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za koniecznością wyeliminowania takiej sytuacji, gdyż nieuwzględnienie wniosku mogłoby podważyć wśród części społeczeństwa zaufanie do wymiaru sprawiedliwości i tym samym wydatnie obniżyć prestiż sądów. O realizacji przesłanki „dobra wymiaru sprawiedliwości” świadczy również tego rodzaju sytuacja, gdy zarzuty postawione w sprawie, czyn którego miała dopuścić się osoba oskarżona był skierowany przeciwko sędziemu orzekającemu w danym sądzie, wiąże się z działalnością orzeczniczą sądu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V KO 16/17, LEX 2274967). W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie są spełnione przesłanki przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. Sytuacja procesowa, w tym w szczególności ogólne okoliczności związane z zarzutami postawionymi oskarżonej, jak również konfiguracja osobowa świadków dotychczas przesłuchanych w sprawie, wskazuje bowiem, iż rozpoznanie przedmiotowej sprawy przez Sąd Rejonowy w R mogłoby tak w społecznym odbiorze zewnętrznym, jak i w przekonaniu samych uczestników procesu, stworzyć przekonanie co do braku obiektywizmu tutejszego Sądu, co sprzeciwiałoby się dobru wymiaru sprawiedliwości. Należy zauważyć, że przedmiotowa sprawa w przekazie medialnym i obiegowym przeświadczeniu społecznym funkcjonuje powszechnie, jako element tzw. „afery podkarpackiej”, która jest jednoznacznie kojarzona z istnieniem powiązań o charakterze przestępczym pomiędzy politykami, osobami działającymi w branży gospodarczej, jak również przedstawicielami szeroko rozumianego wymiaru sprawiedliwości funkcjonującymi przede wszystkim na terenie województwa podkarpackiego, w szczególności zaś miasta R. i okolic. Sprawa ta wiąże się ze znacznym zainteresowaniem społecznym, medialnym na obszarze województwa podkarpackiego, w mieście R, o czym świadczą bardzo liczne publikacje w mediach. Również w odbiorze społecznym, w rozmowach potocznych, w odpowiedzi na publikacje medialne, często ze strony osób prywatnych, nie mających wykształcenia prawniczego pada pytanie „dlaczego ta sprawa, część „afery podkarpackiej”, związana z podkarpackim, zwłaszcza rzeszowskim wymiarem sprawiedliwości ma być rozpoznawana w R”. Wszak samo postępowanie przygotowawcze było prowadzone przez zupełnie inną jednostkę Prokuratury, poza właściwością miejscową. Zwrócić należy uwagę na fakt, iż działania oskarżonej opisane w pkt. III aktu oskarżenia miały się wiązać m.in. z wpływaniem na rozpoznawanie sprawy przed Sądem Rejonowym w R. w II Wydziale Karnym (właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy), sygn. akt II K. Na etapie postępowania jurysdykcyjnego w przedmiotowej sprawie wpierw wydany został przez Sąd Rejonowy w R. w składzie któremu przewodniczył SSR wyrok nakazowy z dnia roku, sygn. II K skazujący za zarzucone jej czyny na karę łączną grzywny w wysokości stawek dziennych przy określeniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę zł. Po wniesieniu sprzeciwu od wskazanego orzeczenia przedmiotowa sprawa została natomiast rozpoznana na rozprawie i zakończona wyrokiem Sądu Rejonowego w R. w składzie któremu przewodniczyła SSO z dnia roku, sygn. II K . W treści wskazanego wyroku została uznana za winną popełnienia zarzuconych jej czynów i skazana na karę łączną grzywny w wysokości stawek dziennych przy określeniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę zł. Ostatecznie wskazany wyrok Sądu Rejonowego w R. został natomiast utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w R. z dnia roku, sygn. akt II Ka. Nie można przy tym wykluczyć, iż w toku postępowania zajdzie potrzeba przesłuchania w charakterze świadków Sędziów referentów wskazanej sprawy - SSO (orzekającej obecnie w II Wydziale Karnym Sądu Okręgowego w R.) oraz SSR (orzekającego nadal w II Wydziale Karnym Sądu Rejonowego w R.). A więc rozpoznanie sprawy przeciwko przez Sąd, na którego działalność orzeczniczą oskarżona miała wpływać może, a właściwie już stwarza, po stronie opinii publicznej uzasadnione wątpliwości, co do bezstronnego rozpoznania niniejszej sprawy. Również kolejny zarzut opisany w pkt. V aktu oskarżenia wiąże się z wpływaniem przez oskarżoną na decyzję prokuratora., pełniącego obecnie obowiązki PO wR.. a więc zwierzchnika prokuratorów nie tylko okręgowych, ale również rejonowych kierujących akty oskarżenia m.in. do Sądu Rejonowego w R. występujących przed tym Sądem. Z racji pełnionej funkcji, posiadanych uprawnień m.in. w zakresie wydawania poleceń służbowych podległym prokuratorom prokurator. może więc wpływać na czynności podejmowane również przez Sąd Rejonowy w R.. co również w odczuciu społecznym może być odbierane negatywnie. O uzasadnionym, w odczuciu społecznym, braku bezstronności po stronie Sądu Rejonowego w Rzeszowie w zakresie rozpoznania niniejszej sprawy, co godzi w dobro wymiaru sprawiedliwości, świadczy również to, iż w ramach przedmiotowego postępowania karnego do chwili obecnej przesłuchano w charakterze świadków szereg w/wymienionych osób (sędziów, prokuratorów adwokatów) pracujących, pełniących funkcje, bądź też w inny sposób zawodowo powiązanych z instytucjami wymiaru sprawiedliwości _ mającymi siedzibę w obszarze właściwości apelacji r. w szczególności zaś na terenie miasta R. i jego okolic, które to osoby zostały ujęte w treści aktu oskarżenia, jako Świadkowie podlegający wezwaniu na rozprawę, jak również jako osoby, co do których wniesiono o zaniechanie ich wezwania na rozprawę i o odczytanie złożonych przez nich w toku postępowania przygotowawczego zeznań. Ilość tego rodzaju świadków, wykonywanie przez nich obowiązków zawodowych, w tym występowanie w sprawach rozpoznawanych przed Sądem Rejonowym w R., w zestawieniu z treścią zarzutów postawionych również wpływa na negatywną ocenę możliwości bezstronnego rozpoznania sprawy przez Sąd Rejonowy w R. Wyżej wskazane okoliczności związane z przedmiotem niniejszej sprawy, jak również z szeroką grupą świadków powiązanych w sposób bezpośredni lub pośredni z miejscowym wymiarem sprawiedliwości wskazują na to, że rozpoznanie postępowania karnego przez Sąd Rejonowy w R w społecznym odbiorze będzie jawiło się, jako orzekanie nieobiektywne i łamiące obiegową opinię na temat zasady „nemo iudex in causa sua”. Tutejszy Sąd w pełni podziela jednolite stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone chociażby w treści postanowienia z dnia 20 lutego 2008 r., III KO 10/08 (OSNwSK 2008, Nr 1, poz. 397) co do tego, iż zainteresowanie mediów czy lokalnych grup społecznych (w tym również środowiska prawniczego) daną sprawą nie może decydować o konieczności jej przekazania. Nie mniej jednak nie sposób nie przewidzieć, iż w niniejszej sprawie karnej uproszczenie medialnego przekazu informacji dotyczących postępowania karnego sprowadzać będzie się do wskazania na fakt, iż rzeszowski Sąd rozpoznaje sprawę miejscowego Prokuratora, związaną ponadto z nadużyciami dotyczącymi funkcjonowania lokalnych organów wymiaru sprawiedliwości, co samo w sobie powodować może u posiadającego przeciętne wykształcenie i doświadczenie życiowe odbiorcy tego typu informacji, wątpliwość dotyczącą możliwości istnienia powiązań osobowych pomiędzy Sądem i oskarżoną. Obok wyżej opisanych argumentów związanych z treścią postawionych zarzutów zasygnalizować należy również okoliczności niejako osobiste dotyczące oskarżonej, która pełniła funkcję PAwR, z racji wykonywanych obowiązków, działając jako prokurator (uprzednio P O w R, P R) przez kilkanaście lat zachowywała stały kontakt z Sądem Rejonowym w R.. orzekającymi w nim sędziami, a przede wszystkim prokuratorami wszystkich jednostek prokuratury w R., w pewnym zakresie wpływała więc na czynności podejmowane przez Sąd Rejonowy w R., zaś postawione jej zarzuty dotyczą również tego aspektu. Ponadto w stosunku do stosowany jest środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, przy czym z uwagi na jej stan zdrowia Środek ten jest stosowany w ramach zakładu leczniczego. Oskarżona przebywa w Areszcie Śledczym we W. — S. P., jej stan somatyczny zdrowia, pomimo ścisłego stosowania się do zaleceń lekarskich, ulega pogorszeniu. Sąd na obecnym etapie postepowania nie dysponuje opinią biegłego co do zdolności oskarżonej do udziału w postepowaniu, ewentualnych ograniczeń związanych z jej stanem zdrowia, takich jak ograniczenie czasu trwania rozpraw, ewentualne ograniczenia związane z transportem oskarżonej, której należy zapewnić realizację prawa do obrony, a więc również do udziału w postępowaniu przed sądem, tym niemniej już w chwili obecnej zwrócić należy uwagę na odległość pomiędzy R.. a W., która wynosi km (dane wg. www.google.pl/maps), czas konieczny na realizację konwoju tylko w jednym kierunku wynosi przeszło cztery godziny. Podkreślić należy, iż w Rzeszowie nie ma jednostki penitencjarnej, w której oskarżona mogłaby przebywać w czasie trwania procesu, z zapewnieniem jej właściwej opieki medycznej. Okoliczność ta przekonuje, iż rozpoznanie sprawy przez Sad Rejonowy w Rzeszowie może godzić w zapewnienie prawa do obrony oskarżonej, z uwagi na ograniczenia związane z czasem transportowania znacznie wpłynąć na czas trwania samego procesu, zaś zapewnienie prawa do obrony, prawo do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie niewątpliwie również mieszczą się w pojęciu ogólnie pojętego „dobra wymiaru sprawiedliwości”. Wreszcie poza wyżej wskazanym kontekstem należy podnieść, iż Sędziowie na co dzień orzekający w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w ramach relacji służbowych, ale również w części zakresie również w ramach relacji koleżeńsko — towarzyskich, utrzymują lub utrzymywali kontakty osobiste z oskarżoną lub wyżej wymienionymi świadkami. Sytuacja taka natomiast może sama w sobie rodzić wątpliwości, co do bezstronności Sędziego, na co wielokrotnie zwracał uwagę w treści swoich orzeczeń Sąd Najwyższy. Analiza okoliczności związanych z charakterem przedmiotowej sprawy, w szczególności zaś z pełnionym w przeszłości przez oskarżoną stanowiskiem, istotą postawionych jej zarzutów, a także licznymi wyżej opisanymi osobami świadków, którzy pozostają powiązani z miejscowym wymiarem sprawiedliwości wskazuje na to, iż istnieje wysokie prawdopodobieństwo tego, że postępowanie toczące się w tutejszym Sądzie Rejonowym będzie w sposób skuteczny paraliżowane mnogością wniosków o wyłączenie wyznaczonego Sędziego referenta. Wskazana okoliczność przełoży się natomiast w sposób oczywisty na znaczące i nie zrozumiałe przez opinię publiczną przedłużenie rozpoznania sprawy, co stanowi oczywiste zagrożenie dobra wymiaru sprawiedliwości, albowiem jak trafnie stwierdził Sąd Najwyższy w treści szeregu orzeczeń, w interesie wymiaru sprawiedliwości leży przede wszystkim możliwie szybkie rozpoznanie sprawy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2010 r., III KO 69/10, LEX Nr 843486: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 maja 2006 r., Il KO 23/06, LEX Nr 332291; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005 r., III KO 48/04, OSNKW 2005, z. 2, poz. 23). W konsekwencji wymienione powyżej okoliczności faktyczne oraz poglądy wyrażone w orzecznictwie świadczą, że przekonanie społeczne, jak i ewentualne stron postępowania, o braku warunków do obiektywnego rozpoznania przedmiotowej sprawy przez sąd miejscowo właściwy oparte jest na racjonalnych przesłankach, nie zaś wyłącznie na przypuszczeniach i założeniach 0 charakterze hipotetycznym. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zaszła taka sytuacja, która może wywołać przekonanie społeczne o braku warunków do jej rozpoznania w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w sposób obiektywny. Zasadnym jest więc przekazanie niniejszej sprawy do rozpoznania innemu Sądowi Rejonowemu. Mając powyższe na uwadze, Sąd postanowił jak w sentencji. SSR Katarzyna Baryła Pouczenie: Na niniejsze postanowienie zażalenie nie przysługuje. Sygn. akt II Kp 318/17 Zarządzenie Dnia 18.04.2017r. Sędzia Sądu Okręgowego w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie Magdalena Naworol po rozpoznaniu w dniu 18.04.2017r. na posiedzeniu sprawy M. W. oskarżonego 0 czyny z art. 231 $ 1 kki inne w przedmiocie właściwości miejscowej na podstawie art. 19 ustawy z dnia 27.07.2001r. prawo o ustroju Sądów Powszechnych i Zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.12.2009r. nr 2213/09/00 zarządza akta sprawy przekazać X Wydziałowi Karnemu Sądu Rejonowego w Rzeszowie. albowiem Miejscowo właściwym do rozpoznania przedmiotowej Sprawy jest X Wydział Karny Sądu Rejonowego w Rzeszowie , który rozpoznaje między innymi sprawy wpływające do wykazu K, w których występowała Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie . Z: - akta przekazać X Wydziałowi Karnemu SR w Rzeszowie Rzeszów dnia 18.04.2017r. Sygn. akt II K 904/16 ZARZĄDZENIE Dnia 3 kwietnia 2017r. Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział II Karny Rafał Mnich w Sprawie o przestępstwo z art. 267 $1kk z oskarżenia subsydiarnego S. K. przeciwko oskarżonemu P. P. w przedmiocie uznania subsydiarnego aktu oskarżenia za bezskuteczny na podstawie art. 120 $ 2 kpk postanawia uznać za bezskuteczny subsydiarny akt oskarżenia złożony przez przeciwko oskarżonemu P. P. Uzasadnienie W dniu 3 listopada 2016r. pokrzywdzony S. K. złożył subsydiarny akt oskarżenia przeciwko oskarżonemu P. P. Zgodnie z art. 55 $ 2 kpk, akta oskarżony wniesiony przez pokrzywdzonego powinien być sporządzony i podpisany przez pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym. Ponadto, zgodnie z art. 621 $ I kpk w zw. z art. 640 kpk, pokrzywdzony powinien uiścić kwotę 300 zł. tytułem zryczałtowanej równowartości wydatków. Ponieważ złożony akt oskarżenia nie spełniał powyższych wymogów, wezwano pokrzywdzonego, od którego pochodził akt oskarżenia, przedłożenia aktu oskarżenia sporządzonego i podpisanego przez pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym oraz do uiszczenia kwoty 300 zł. w terminie 7 dni pod rygorem uznania subsydiarnego aktu oskarżenia za bezskuteczny. Wezwanie to zostało pokrzywdzonemu doręczone w dniu 14 marca 2017r. Mimo upływu terminu żądana opłata nie została dotychczas wniesiona. Również nie usunięto wskazanych wyżej braków formalnych. Mając więc powyższe na uwadze należało zarządzić jak w sentencji. Sygn. akt II K 696/16 POSTANOWIENIE Dnia 7 lutego 2017 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Katarzyna Baryła Protokolant: K.A. po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 lutego 2017 r. sprawy: M. K., R. M., J. W., H. S., M. M. oskarżonych o czyny z art. 228 $ 1 kk i inne z urzędu w przedmiocie przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 36 kpk postanawia zwrócić się do Sądu Okręgowego w R o przekazanie przedmiotowej sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu - Sądowi Rejonowemu w J. Uzasadnienie Na skutek postanowienia z dnia 27.04.2016r. sygn. akt II K 30/15 Sąd Okręgowy w Przemyślu wyłączył do odrębnego rozpoznania sprawę oskarżonych M. K., R. M. J. W. J. B., H. S. oraz M. M. oraz uznał się za niewłaściwy rzeczowo do rozpoznania sprawy przeciwko wymienionym oskarżonym i przekazał ją Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie. Sąd Rejonowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 09.09.2016r. sygn. akt II K 481/16 uznał J. B. za winnego zarzuconych mu przestępstw. Sprawa pozostałych oskarżonych została wyłączona do odrębnego rozpoznania i zarejestrowana pod sygn. II K 696/16. Sąd zważył, co następuje: Zgodnie z art. 36 kpk sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu. a z dala od sądu właściwego. Instytucja wynikająca z przywołanego wyżej przepisu wiąże się z koniecznością uwzględnienia przy rozpoznawaniu spraw karnych kwestii mających wpływ na szybkość, sprawność i ekonomię prowadzonego postępowania. Celem tej regulacji jest obniżenie kosztów procesu w tym przede wszystkim kosztów społecznych. W ocenie tut. Sądu względy ekonomii procesowej i potrzeba efektywnego zmniejszenia społecznych kosztów wymiaru sprawiedliwości, jak również zmniejszenia uciążliwości dla świadków zobowiązanych do stawiennictwa w Sądzie, przemawiają za rozpoznaniem przedmiotowej sprawy przez Sąd Rejonowy w J Przede wszystkim należy zauważyć, że spośród świadków (59 osób), których wezwania na rozprawę w celu przesłuchania domaga się oskarżyciel publiczny a wskazanych w piśmie z dnia 11.01.2017 r. Prokuratury Krajowej Lubelski Wydział Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji w Lublinie zdecydowana większość zamieszkuje w pobliżu siedziby Sądu Rejonowego w J, natomiast z dala od siedziby Sądu Rejowego w Rzeszowie. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż oskarżeni oraz ich obrońcy pomimo doręczenia im odpisów aktu oskarżenia, nie złożyli wniosków o przesłuchanie w charakterze świadków innych osób, pomimo że obrońcy J. W. oraz H. S.złożyli odpowiedź na akt oskarżenia oraz pismo zawierające wniosku dowodowe. Na podstawie danych uzyskanych ze strony internetowej htips:/Avww.google.pl/maps/©) lut. Sąd ustalił, że 10 świadków zamieszkuje bezpośrednio w J.. bądź rejonie właściwym dla siedziby Sądu Rejonowego w J., kolejnych 11 świadków zamieszkuje w L. i okolicy, przy czym w sytuacji konieczności dotarcia do innej siedziby Sądu (ewentualnie R.. bądź J.) mają oni zdecydowanie mniejszą odległość do pokonania w przypadku konieczności dojazdu do J. (od około 27,3 km do 42,9 km), jadąc do R. przejeżdżaliby oni przez J. (jadąc do R. pokonywali by odległości od około 87,3 km do 100 km). Podobnie rzecz się ma ze świadkami zamieszkującymi bezpośrednio w P. lub okolicach — 8 osób, które od J. dzielą odległości od około 31,3 km do 37, 3 km, zaś jadąc do R. przejeżdżaliby przez J., bez względu na wybrany środek komunikacji, co oznacza konieczność pokonania dodatkowych około 59,4 km. Co istotne wszyscy ww. (19 osób) w przypadku konieczności stawiennictwa na przesłuchanie w R. i tak przejeżdżaliby przez J. Wreszcie znacznie mniejszą odległość będą musieli pokonać niemal wszyscy świadkowie zamieszkujący w P. lub jego okolicach — 8 osób, spośród których większość zamieszkuje w P. oddalonym od J. o około 14,5 km, a od R. o około 3,2 km, zaś świadkowie zamieszkujący w miejscowościach G., C. oraz T., również mieliby mniejsze odległości do pokonania w przypadku konieczności dojazdu do J., niż do R. Pozwala to na ustalenie, iż przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w J ułatwi, znacznie zmniejszy odległości konieczne do pokonania dla 37 świadków, jak również czas ich podróży. Kolejnych 5 świadków zamieszkuje w U. D. lub ich pobliżu, które również są położone w bliższej odległości od J., niż od R. Spośród podlegających wezwaniu na rozprawę świadków tylko 9 zamieszkuje w rejonowe właściwym dla siedziby Sądu Rejonowego w R - bezpośrednio w R. lub okolicy. Kolejnych 3 świadków zamieszkuje w Ł., jeden w miejscowości G., położonych bliżej R. Infrastruktura drogowa łącząca wskazane miejscowości oraz funkcjonująca sieć komunikacji zbiorowej przekonuje, iż ewentualne przekazanie przedmiotowej sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w] nie spowoduje jednak dla tych osób znacznej różnicy w uciążliwości związanej z koniecznością stawienia się na wezwanie. Pozostali zawnioskowani świadkowie — 4 osoby, zamieszkują już w miejscowościach położonych na terenie Polski, znacznie odległych tak od R. jak i J. Kolcjnym argumentem przemawiającym za przekazaniem przedmiotowej sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w J jest fakt, iż 2 spośród oskarżonych tj. M.K.iR. M. zamieszkują również w J., bądź jego okolicach, oskarżony H. S.j zamieszkuje w U. D., zaś oskarżona M. M. w P., a więc również bliżej J. niż R. Jedynie zaś oskarżony J. W. ma miejsce zamieszkania w pobliżu siedziby Sądu Rejonowego w R. tj. w miejscowości M. 4. przedstawionych powyżej argumentów wynika, iż przekazanie przedmiotowej sprawy Sądowi Rejonowemu w J przyczyni się do obniżenia społecznych kosztów wymiaru sprawiedliwości poprzez znaczne ułatwienie stawienia się zdecydowanej większości świadków na wezwanie Sądu, dotyczy to łącznie 41 osób spośród 59, jak również obniży koszty tego stawiennictwa, w które w stosunku do świadków zgodnie z przede wszystkim treścią art. 618a kpk oraz 619 kpk w pierwszej kolejności ponosi Skarb Państwa. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji postanowienia. SSR Katarzyna Baryła Pouczenie: Na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje. Sygn. akt II K 165/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie w Wydziale II Karnym w składzie: Przewodniczący: SSR Ewa Żołnierczuk-Dec Protokolant: I. S. przy udziale oskarżycielki prywatnej J. P. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10.07.2015r., 11.05.2016r.i 15.03,20171., sprawy: J. H. Urodzonego r. w R. syna S.i M. z domu K. oskarżonego o to, że: w dniu r. nadał list zaadresowany do P. P., na adres ul., , w którym pomówił oskarżycielkę prywatną o to, że jest „dupodajką”, tj. o takie postępowanie, które może poniżyć ją w opinii publicznej, tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk. J. uznaje oskarżonego J. H.za winnego popełnienia czynu powyżej w wyroku opisanego stanowiącego występek z art. 212 $ 1 kki za to na podstawie art. 212 $ I kk skazuje go na karę grzywny w wysokości () stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki wynosi zł (), II. | na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka od oskarżonego nawiązkę na rzecz pokrzywdzonej J. P. w kwocie zł (), II. / na podstawie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonego J. H. na rzecz oskarżycielki prywatnej J. P. kwotę zł () tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie i kwotę zł () tytułem wyłożonych przez nią zryczałtowanych wydatków. Sygn. akt II K 170/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26.06.2017r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol Protokolant: st. sekr. sądowy H. C. Przy udziale oskarżycielki prywatnej K.S.-K. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu: 11.10.2016r, 3.1 1.2016r, 30.11.2016r, 17.01.2017r, 21.02.2017r, 28.03.2017r, 27.04.2017r, 23.05.2017r, 22.06.2017r, sprawy karnej 1. W.K. s. A. iS. zd. B. ur..w R. 2. A. IF; c.E.iJ.zd. K. ur.r. w miejscowości K. Oskarżonych 0 to że : L.W okresie czasu od miesiąca r. do r. w R., na portalach społecznościowych ogólnodostępnych oraz w rozmowach telefonicznych znieważali oskarżycielkę prywatną K. S.-K. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe , takimi jak: „k..., szmata, wariatka” i podobnymi słowami - tj. o przestępstwo z art. 216 $ 2 kk II. w okresie czasu od miesiąca r. dor. w R. pomawiali osk. pryw. K.S.-K.na portalach społecznościowych ogólnodostępnych oraz w rozmowach telefonicznych i donosach kierowanych do I Urzędu Skarbowego w R. oraz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. — o takie postępowanie i właściwości, które poniżają ją w opinii publicznej w ten sposób, że używali pod jej adresem określeń: „oszustka, osoba nadużywająca alkoholu i utrzymująca się z nierządu, zaniedbująca dzieci, przymykająca oko na puszczanie się córek, oraz, że wyłudza pieniądze z MOSPu, - tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk III. w okresie czasu od miesiąca kwietnia r. do r. w R. uporczywie nękali osk. pryw. w ten sposób, że pisali nieprawdziwe donosy do różnych instytucji celem utrudnienia życia, stalkowali w Internecie , utrudniali prowadzenie komisu z artykułami dziecięcymi, wzbudzając u osk. pryw. poczucie zagrożenia i naruszając jej prywatność - tj. o przestępstwo z art. 190a $ 1 kk, uznaje oskarżonych W.K. i A. F. za winnych czynów zarzucanych im w prywatnym akcie oskarżenia, z tym że ustala, iż oskarżeni w okresie od r do r.,od r. do r., od r. do r. uporczywie nękali oskarżycielkę prywatną K.S.-K. przez pisanie nieprawdziwych donosów do różnych instytucji celem utrudnienia jej życia i znieważali ją oraz zamieszczali nieprawdziwe wpisy na portalach społecznościowych ogólnodostępnych wzbudzając poczucie zagrożenia i naruszając jej prywatność, a wyczerpujących znamiona przestępstw z art. 190a $ I kk i na zasadzie art. 190a $ 1 kk przy zastosowaniu przepisu art. 37a kk, skazuje ich na kary grzywien w kwotach po () stawek dziennych ustalając iż jedna dzienna stawka grzywny wynosi zł (), na zasadzie art. 628 pkt 2 kpk w zw. z art. 633 kpk zasądza od oskarżonych: W. K. i A. F. na rzecz Skarbu Państwa wydatki od których oskarżycielka prywatna została zwolniona w kwotach po zł 0, na zasadzie art. 618 $ I pkt 11 kpk zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w R. ul. kwotę zł () tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego z urzędu adwokata M. C. Sygn. akt II K 279/16 -WYPIS- PROTOKÓŁ z posiedzenia pojednawczego Dnia: 27 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny posiedzenie pojednawcze Oskarżony: M. R. o czyny z art. 212 $ 2 kki in. OBECNI Przewodniczący : SSR Adam Borowiec Protokolant : B. K. - Bezprzedmiotowe opuszcza się - Odczytano wniosek o umorzenie postępowania z dnia r. wraz z zawartą ugodą. Na podstawie art. 492 $ 1 kpk, art. 632 pkt I kpk Sąd postanowił I. umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonemu M. R., II. kosztami procesu w zakresie przez siebie poniesionym obciąża oskarżycielkę prywatną M.P. i oskarżonego M. R. Uzasadnienie Oskarżycielka prywatna M. P. złożyła prywatny akt oskarżenia, w którym zarzuciła oskarżonemu M. R. popełnienie szeregu występków z art. 212 $ 2 kk i art. 216 $ 2 kk szczegółowo opisanych w zarzutach. Jak wynika z treści nadesłanej ugody strony pojednały się, a tym samym należało umorzyć postępowanie stosownie do treści art. 492 $ 1 kpk. Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia. Sygn. akt II K 352/16 - wypis - PROTOKÓŁ z posiedzenia pojednawczego Dnia: 10 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny posiedzenie pojednawcze Oskarżony: P. D. OBECNI Przewodniczący : SSR Adam Borowiec Protokolant : B.K. Wywołano sprawę o godz. 08.40 Oskarżony: P. D. — osobiście 7.głasza się jego obrońca z wyboru adw. E. N.-K. — przedkłada pełnomocnictwo Oskarżyciel prywatny A. D.- osobiście /głasza się jego pełnomocnika r.pr. KJ. - Bezprzedmiotowe opuszcza się - Na podstawie art. 492 $ 1 kpk Sąd postanowił umorzyć postępowanie albowiem w trakcie posiedzenia pojednawczego doszło do pojednania stron. Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia. Sygn. akt II K 371 /15 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 08 marca 2017r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie w Wydziale II Karnym w składzie: Przewodniczący: SSR Ewa Żołnierczuk-Dec Protokolant: I.S. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.06.2016r. i 22.02.201 VE: sprawy karnej D. D. c. J. i M. ur.r. w R. oskarżonej o to, że: w okresie od do r. w R. pomówiła i znieważyła wobec T. F. oskarżycielkę prywatną E. S. o to, że wobec niej postawione są zarzuty prokuratorskie, tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk iart. 216 $ 1 kk wzw. zart. 11 $2 kk I. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 414 $ I kpk umarza postępowanie przeciwko D. D. oskarżonej o czyn wyżej opisany; II. na podstawie art. 632 pkt I kpk kosztami procesu obciąża oskarżycielkę prywatną E. S$. SSR Ewa Żołnierczuk-Dec Sygn. akt II K 394/15 W Y RO KK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Adam Borowiec Protokolant: B.K. przy udziale oskarżycielki prywatnej A. K. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29.02.2016r., 10.11.2016r., 06. 12.2016r., 09.03.2017r. 30.03.2017. sprawy: M. L. — c. S.i A. zd. S. ur.r.wR oskarżonej o to, że: w dniu r. przed południem około godziny 11.00 w R., w rejonie ulicy publicznie pomówiła A. K. sugerując, że w domu i w kancelarii prowadziła burdel — czyli o takie postępowanie i właściwości, które mogło poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu, a ponadto w tym samym czasie i miejscu publicznie znieważyła A. K. słowami obraźliwymi i wulgarnymi powszechnie uznanymi za obelżywe, - tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 216 $1kk uniewinnia oskarżoną M. L. od popełnienia zarzucanego jej czynu. Na podstawie art. 632 pkt 1 kpk orzeka iż koszty procesu w kwocie uiszczonej 300 zł (trzysta złotych) ponosi oskarżycielka prywatna A.K. Na podstawie art. 632 pkt 1 kpk w zw. z art. 616 $ I pkt 2 kpk zasądza od oskarżycielki prywatnej A. K. na rzecz oskarżonej M. L. kwotę zł () tytułem zwrotu wydatków związanych z udziałem w sprawie pełnomocnika z wyboru w osobie radcy prawnego M. M. Sygn. akt II K 406/17 Zarządzenie Dnia 13 czerwca 2017 roku Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Marta Surmacz po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia prywatnego P.Z. przeciwko S$.G. i M.T. oskarżonym o czyn zart. 212 kk w przedmiocie uznania aktu oskarżenia za bezskuteczny na podstawie art. 120$ 2 kpk zarządza uznać akt oskarżenia wniesiony przez P. Z. za bezskuteczny. Uzasadnienie W dniu 11.05.2017 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynął prywatny akt oskarżenia (protokół przyjęcia ustnej skargi o przestępstwie ściganym z oskarżenia prywatnego) P. Z. przeciwko S. G.i MT. Oskarżyciel prywatny wezwany do uzupełnienia braków formalnych prywatnego aktu oskarżenia poprzez uiszczenie zryczałtowanej równowartości wydatków wysokości 300 zł, wskazanie osoby oskarżonej w przedmiotowej sprawie, daty popełnienia przestępstwa oraz wskazanie dokładnego adresu zamieszkania albo pobytu M. T. — w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania i pouczony o skutkach nie uzupełnienia niniejszych braków, braków tych nie uzupełnił. W związku z powyższym niniejszy akt oskarżenia należało uznać za bezskuteczny. Pouczenie: na powyższe zarządzenie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego zarządzenia.

A-0164-34_17_2.pdf

Sygn. akt II K 488/16 - wypis - PROTOKÓŁ z posiedzenia pojednawczego Dnia: 10 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie, II Wydział Karny posiedzenie pojednawcze Oskarżony K.Ż. OBECNI Przewodniczący : SSR Adam Borowiec Protokolant : B. K. -bezprzedmiotowe opuszcza się — Na podstawie art. 492 $ 1 kpk Sąd postanowił umorzyć postępowanie albowiem w trakcie posiedzenia pojednawczego doszło do pojednania stron. Przewodniczący pouczył o sposobie i terminie wniesienia zażalenia. Sygn. akt II K 584/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26.04.2017r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol Protokolant: st. sekr. sądowy H. C. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu: 25.10.2016r., 13.12.2016r., 31 .01.2017r., 14.03.2017r. 18.04.2017r., sprawy karnej 1. B. c. W.iA.zd. R. ur. r. wR. oskarżonej o to że: w dniu r. o godzinie na portalu internetowym podpisując się jako „t.” zamieściła komentarz następującej treści ” A P. R. z O. kiedy odwiedzi? Przed wyborami cały B. A. miał a. u.!” pomawiając oskarżyciela prywatnego R. B. o takie postępowanie , które może poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do piastowania funkcji radnego miasta S. - tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk uznaje oskarżoną IB. za winną czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia, a wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 212 $ 2 kk i na zasadzie art. 212 $ 2 kk, skazuje ją na karę grzywny w wysokości () stawek dziennych ustalając, iż jedna dzienna stawka grzywny wynosi zł (), na zasadzie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonej 1. B. na rzecz oskarżyciela prywatnego R. B.kwotę zł () tytułem zwrotu kosztów procesu. Sygn. akt II K 599/16 POSTANOWIENIE Dnia 16 września 2016r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący SSR Wioletta Zawora Protokolant AP. po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 16 września 2016r w sprawie z oskarżenia prywatnego W. P. przeciwko N/N oskarżonego z art. 212 $ 1 kk w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art.621 $ 1 kpk w zw. z art. 623 kpk postanawia zwolnić w całości prywatnego oskarżyciela W. J. P. od obowiązku zapłaty kosztów sądowych Uzasadnienie W dniu., do II Wydziału Karnego tut. Sądu wpłynął prywatny akt oskarżenia przeciwko N/N oczyn zart. 212$1 kk. Zarządzeniem z dnia 22 lipca 2016r., doręczonym w dniu 27 lipca 201ór., oskarżyciel prywatny został wezwany do uzupełnienia braków formalnych prywatnego aktu oskarżenia poprzez uiszczenie kwoty 300 zł . W dniu., W. J.P. złożył wniosek o zwolnienie go od obowiązku zapłaty woty 300 zł. W uzasadnieniu wniosku podał, że nie jest w stanie ponieść kosztów opłaty ycz uszczerbku dla utrzymania samego siebie. Na wezwanie Sądu W.].P. uzupełnił w/w wniosck przedkładając do akt sprawy zaświadczenie Miejskiego Ośrodka >omocy Społecznej z dnia., z treści którego wynika, że wnioskodawca jest objęty pomocą finansową w formie zasiłku okresowego od do w kwocie zł. Ponadto W.]. P. dołączył decyzję z dnia r.., Statosty R. o utracie statusu osoby yczrobotnej z dniem r.., z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego. Sąd zważył, co następuje: W myśl art. 621 $ 1 kpk oskarżyciel prywatny składa przy akcie oskarżenia lub wraz z oświadczeniem o przyłączeniu się do toczącego się postępowania lub podtrzymaniu oskarżenia, od którego prokurator odstąpił, dowód wpłacenia do kasy sądowej zryczałtowanej równowartości wydatków. Ryczałt ten nie obejmuje kosztów wskazanych w art. 618 $ 1 pkt 5111. Zgodnie z art. 623 kpk Sąd zwalnia osobę w całości lub w części od wyłożenia kosztów podlegających uiszczeniu przy wnoszeniu pisma procesowego, jeżeli wykazała ona, że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów wyłożenie ich byłoby zbyt uciążliwe. Ponieważ oskarżyciel prywatny w sposób dostateczny wykazał, że uiszczenie kwoty 300 złotych byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną 1 majątkową należało orzec jak w części dyspozytywnej postanowienia. Pouczenie: Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w terminie dni 7 od dnia otrzymania jego odpisu. Sygn. akt II K 622/17 ZARZĄDZENIE Dnia 18 lipca 2017r. Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie w osobie: Katarzyny Baryła po zapoznaniu się w dniu 18 lipca 2017 r. ze sprawą z oskarżenia prywatnego A. G. przeciwko A. K.o czyn z art. 212 $ 1 kk na podstawie $ 55 ust. 1 Regulaminu Wewnętrznego Sądów Powszechnych zarządza przekazać sprawę II K 622/17 Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie Wydział X Karny albowiem jak wynika z treści aktu oskarżenia czyn zarzucany A. K. został popełniony w miejscowości R. w siedzibie Okręgowej Rady Adwokackiej, tj. przy ul.. która mieści się w obszarze właściwości miejscowej Prokuratury Rejonowej w R.. wobec czego właściwym do rozpoznania sprawy jest X Wydział Karny Sądu Rejonowego w Rzeszowie. SSR Katarzyna Baryła Sygn. akt II K 625/17 ZARZĄDZENIE Dnia 14 lipca 2017 roku Sędzia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział II Karny Marta Surmacz sprawy z oskarżenia prywatnego M. R. przeciwko I.K.-S. o czyny z art. 216 $ I kk, art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 11 $ 2 kk (x2)i zart. 212 $ 1 kk oraz przeciwko B. K.-P.o czyn zart. 216 $ 1 kkiart.212$ 1 kk w przedmiocie przekazania sprawy do Wydziału X Karnego na podstawie $ 55 ust. 1 regulaminu wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych zarządza prywatny akt oskarżenia przekazać do Wydziału X Karnego. Uzasadnienie Do Sądu Rejonowego w Rzeszowie w dniu 12.07.2017 roku wpłynął prywatny akt oskarżenia pełnomocnika oskarżycielki prywatnej M.R.przeciwko I. K.-S. i B. K.-P. o czyny z art. 212 $ 1 kki inne. Z. uwagi na fakt, że niniejsze czyny zostały popełnione w B. na ul. i w R. przy ul. stwierdzić należy, że sprawa ta należy do właściwości miejscowej Wydziału X Karnego tut. Sądu. Pouczenie: Na powyższe zarządzenie zażalenie nie przysługuj Sygn. akt II K 718/15 WYPIS PROTOKÓŁ POSIEDZENIA POJEDNAWCZEO Dnia 04 stycznia 2017r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny Przewodniczący: SSR Wioletta Zawora Protokolant: A.P. Wywołano sprawę o godz. 09:00. Sprawa odbyła się z wyłączeniem jawności. Na posiedzeniu stawili się: Oskarżyciel prywatny — oskarżony S. P. — nie stawił się prawidłowo wezwany Staje pełnomocnik z wyboru adw. K. P. — osobiście Oskarżony — oskarżyciel prywatny A. D. — osobiście Oskarżony — oskarżyciel prywatny D. P. — osobiście Oskarżony — oskarżyciel prywatny S. P. — osobiście Staje obrońca oskarżonych z wyboru A. O. substytut adw. J. K. — osobiście, pełnomocnictwo w aktach (-..) Sąd postanowił |. na podstawie art. 492 $ lkpkumorzyć postępowanie karne z oskarżenia prywatnego S. P. wobec A.D., D. P. iS. P. o czyn z art. 212 $ 1 kk szczegółowo opisany w prywatnym akcie oskarżenia w sprawie pod sygn. akt II K 718/15 oraz postępowanie karne z oskarżenia wzajemnego A. D., D.P.iS.P. wobec S.P. o czyn z art. 216 kk szczegółowo opisany w wzajemnym prywatnym akcie oskarżenia w sprawie pod sygn. akt II K 718/15 Il. na podstawie art. 632 pk 1 kpk kosztami postępowania obciążyć oskarżyciela prywatnego $.P. i oskarżycieli prywatnych A. D., D. P. i S. P. w zakresie przez nich poniesionym Uzasadnienie Przed tut. Sądem toczy się sprawa z oskarżenia prywatnego S. P. wobec A. D., D.P.iS. P. o czyn z art. 212 $ 1 kk oraz z oskarżenia wzajemnego A. D., D. P. i S. P. wobec S. P. Ponieważ w sprawie strony zgodnie wniosły o umorzenie postępowania orzeczono jak na wstępie. Po sporządzeniu postanowienia Przewodniczący ogłosił je pouczając o sposobie i terminie odwołania. |...) Sygn. akt II K 769/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący — SSR Katarzyna Baryła Protokolant - A.P. przy udziale oskarżyciela prywatnego W. S. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 9 lipca 2015 r., 17 września 2015 r., 19 listopada 2015 r., 14 stycznia 2016 r., 15 marca 2016 r., 19 maja 2016 r. 8 września 2016 r.. 1 grudnia 2016 r., 7 marca 2017 r. oraz 28 marca 2017 r. sprawy karnej z oskarżenia prywatnego przeciwko A. S., zd. J. c. M. i D., zd.P. ur. r.wR. oskarżonej o to, że: działając w krótkich odstępach czasu w realizacji z góry powziętego zamiaru w okresie od r. do r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portalu artykuły zawierające znieważające W. S. treści w tym: - w dniu r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portalu artykuł pt.: „P. c. z. w a. . zb. wr.” zawierający zniesławiające W. S. treści min. „P. c z w a. t.z b. w r. Zachowywał się głośno i wulgarnie, stawił opór, awanturował się." link: - w dniu 2r. opublikowała w gazecie codziennej N. oraz na portal artykuł pt.: „Z p. do a. 1” zawierający zniesławiające W. S.treści: miiheżyśk s) link: - w dniu r. opublikowała w gazecie codziennej N. artykuł pt.: „(...)” zawierający zniesławiające W. S. treści, m.in...” tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk w zw. zart. 12 kk uznaje oskarżoną A. S. za winną popełnienia czynu wyżej w wyroku opisanego, stanowiącego występek z art. 212 $ 2 kk w zw. zart. 12 kk i za ten czyn na podstawie art. 212 $2kk skazuje ja na karę grzywny w wymiarze () stawek dziennych, po przyjęciu iż wysokość jednej stawki dziennej równa się kwocie zł (); na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka wobec oskarżonej A. S. nawiązkę w wysokości zł () na rzecz Fundacji P. Hospicjum dla Dzieci z/s w R..; na podstawie art. 43b kk orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez publikację jego treści w dzienniku „R.”; na podstawie art. 628 pkt. I kpk zasądza od oskarżonej A.S. na rzecz oskarżyciela prywatnego W. S. kwotę zł () tytułem zwrotu poniesionych przez niego kosztów procesu. SSR Katarzyna Baryła Sygn. akt II K 785/16 POSTANOWIENIE Dnia 15 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: SSO w SR Magdalena Naworol Protokolant: st. sekr. sądowy H. C. po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 2016r. sprawy wniesionej przez oskarżyciela prywatnego R. R. przeciwko: T. W. oskarżonemu o to, że w treści pisma z dnia r. złożonego w Prokuraturze Okręgowej w R. w dniu roku pomówił biegłego lekarza p. R.R. o to, że zażądał od niego korzyści majątkowej w kwocie zł w zamian za wydanie korzystnej dla T. W.opinii s.- p. — p. w sprawie o sygn. akt Sądu Rejonowego w R. XIV Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w S., a zatem o takie postępowanie, które mogło poniżyć R. R. i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywanego zawodu lekarza i stanowiska biegłego sądowego, tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk w przedmiocie umorzenia postępowania na podstawie art. 339 $ 3 pkt 1 kpk w zw. zart. 17 $ 1 pkt2 kpk i art. 632 pkt 1 kpk postanawia | umorzyć postępowanie karne przeciwko T. W. o wyżej opisany czyn z art. 212 $ 1 kk II. kosztami procesu obciążyć oskarżyciela prywatnego R.R. Uzasadnienie W dniu roku do tutejszego Sądu Rejonowego wpłynęły z Prokuratury Rejonowej dla miasta R. wyłączone materiały w sprawie zniesławienia R. R. tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk. W dniu roku R. R., po uprzednim wezwaniu go do tego zarządzeniem Sędziego, przedłożył do akt sprawy dwa odpisy prywatnego aktu oskarżenia. Dokonana przez Sąd wstępna kontrola aktu oskarżenia wykazała zaistnienie w sprawie następującego stanu faktycznego: W toku postępowania karnego o sygn. akt Sądu Rejonowego w R. XIV Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w S., biegli p. — R. R. i H. M. oraz biegła p.E.R. przeprowadzili badanie p. - p. doprowadzonego przez Policję oskarżonego T. W. W rezultacie niniejszego w dniu roku wydana została przez wyżej wskazanych biegłych opinia sądowa p. — p., stwierdzająca w swej konkluzji brak zaistnienia w odniesieniu do osoby T. W. warunków określonych w art. 31 $ 1 kk i art. 31 $ 2 kk. W związku z przedmiotowym badaniem T. W. skierował do Prokuratury Okręgowej w R. pismo datowane na dzień. W jego treści wskazał, że podczas badania p. — p. przeprowadzanego na potrzeby wydania wyżej wskazanej opinii, doszło do zażądania od niego przez biegłego lekarza p. R. R. korzyści majątkowej w kwocie zł, w zamian za wydanie korzystnej dla niego opinii sądowo — p. — p. Przedmiotowe stwierdzenia zdaniem oskarżyciela prywatnego zrealizowały znamiona czynu z art. 212 $ 1 kk na jego szkodę. Sąd zważył, co następuje: Jak wynika z treści art. 339 $ 3 pkt 1 kpk, jak również ustalonego orzecznictwa sądowego w tym postanowienia Sądu Najwyższego, sygn. akt V KK 143/05 z dnia 13 września 2005 roku (OSNwSK 2005/1/1650) umorzenie przez Sąd postępowania przed rozprawą na posiedzeniu w trybie wskazanego przepisu jest w pełni dopuszczalne. Może zaś ono nastąpić w oparciu o art. 17 $ | pkt 2 k.p.k. tylko wówczas, gdy w sposób oczywisty z zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału dowodowego wynika, że zarzucony oskarżonemu czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Takie orzeczenie opierać się musi wyłącznie na nie budzących wątpliwości materiałach postępowania przygotowawczego. Taka sytuacja zaistniała zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie, albowiem już wstępna kontrola aktu oskarżenia i dokonana analiza kompletnie zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału dowodowego, wykazała w ustalonym w sprawie stanie faktycznym, obejmującym działanie T. W., zaistnienie oczywistego braku znamion czynu zabronionego określonego w art. 212 $ 1 kk. Sąd po dokonaniu analizy wskazanego materiału dowodowego doszedł do przekonania, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi przesłanka negatywna uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, określona w art. 17 $ 1 pkt 2 kpk, z uwagi na brak ustawowych znamion czynu z art. 212 $ I kk. W rozumieniu przepisu art. 212 $ 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten kilo pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Przedmiotem ochrony wskazanego przepisu jest cześć. Potocznie cześć określa się jako szacunek, poważanie, uznanie. Występuje dwoistość w rozumieniu określenia "cześć": w znaczeniu zewnętrznym (przedmiotowym) i wewnętrznym (podmiotowym). Mówiąc o czci zewnętrznej, mamy na myśli wartość, jaką dana osoba posiada w pojęciu innych ludzi (znaczenie społeczne człowieka), natomiast w przypadku czci wewnętrznej rozumiemy przez nią poczucie godności osobistej danego człowieka (wewnętrzna wartość osoby). W przypadku przepisu art. 212 kk przedmiotem ochrony jest cześć zewnętrzna (przedmiotowa), zaś w przypadku znieważenia (art. 216 kk) - cześć wewnętrzna (podmiotowa), czyli godność. Pomówienie musi odnosić się do postępowania (np. popełnienie przestępstwa, prowadzenie niemoralnego trybu życia) lub właściwości (np. alkoholizm, narkomania, zboczenie płciowe, choroba psychiczna, a w przypadku podmiotu zbiorowego - na przykład chaos organizacyjny, niekompetencja personelu), które mogą poniżyć daną osobę (a także podmiot zbiorowy) w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Nie należy natomiast do znamion przestępstwa zniesławienia to, czy pomówienie spowodowało wskazane w ustawie skutki. Znamię "właściwości" na gruncie typu czynu zabronionego opisanego normatywnie w art. 212 k.k. należy odnosić do takich cech podmiotu, które negatywnie go obrazują, bądź też prowadzoną przez niego działalność. W odniesieniu do wymienionych podmiotów zbiorowych (instytucji, osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej) dotyczyć może przykładowo panującego w nich bałaganu organizacyjnego bądź też braku profesjonalizmu pracującego w nich personelu (O. Górniok (w:) Kodeks karny. Komentarz, s. 238). Istotne jest przy tym zastrzeżenie, że chodzi "(..) nie tylko o właściwości stałe, wynikające z całokształtu działalności pewnej osoby, lecz także o właściwości wysnute z oceny nawet konkretnego czynu" (wyrok SN z 8 maja 1934 r., 3 K 372/34, Zb.O. 1934, poz. 260). Z ustalonego orzecznictwa związanego ze stosowaniem art. 212 kk w tym z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2000 r., sygn. akt IV KKN 331/00 (LEX nr 51135, Prok.i Pr.-wkł. 2001/7/2) oraz wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 roku, sygn. akt V KKN 435/00 wynika, że nie stanowią przestępstwa zniesławienia różnego rodzaju wypowiedzi dokonywane w ramach przysługujących jednostce uprawnień, między innymi oświadczenia składane w uzasadnieniu lub w obronie praw (np. skargi sądowe, odpowiedzi na zarzuty procesowe, zażalenia, doniesienia pokrzywdzonych o przestępstwie). Z treści wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2007 roku, sygn. akt IV KK 75/07 (Opubl: Krakowskie Zeszyty Sądowe rok 2007, Nr 10, poz. 20) wynika nadto, że „nie stanowi zniesławienia zarzut podniesiony w toku procesu sądowego, pod warunkiem, że działanie sprawcy zmierza do obrony własnego interesu w sprawie oraz zarzut postawiony jest we właściwej formie i nie zmierza wyłącznie do poniżenia osoby, której został postawiony”. Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego stanu faktycznego należy wskazać, iż w niniejszych warunkach T. W. nie wypełnił ustawowych znamion „pomówienia”, albowiem czynu dopuścił się w treści pisma procesowego inicjującego postępowanie przygotowawcze. Jego działanie było zdeterminowane chęcią uargumentowania własnego stanowiska procesowego i podjęte zostało w celu ochrony własnego interesu prawnego. Uwzględniając niniejsze należy przyjąć, iż w sprawie nie doszło do popełnienia czynu w formie opisanej w treści zeznań R. R. oraz w treści prywatnego aktu oskarżenia, zaś samo zachowanie polegające na sformułowaniu wyżej wskazanych argumentów nie wypełniło znamion przestępstwa z art. 212 $ I kk. W związku z czym w sprawie wystąpiła negatywna przesłanka procesowa z art. 17 $ 1 pkt 2 kpk, nakazująca umorzenie postępowania karnego w sprawie. Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji. Pouczenie: Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Sądu Okręgowego w Rzeszowie za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia. Zażalenie wniesione po terminie uznane będzie za bezskuteczne. Sygn. akt II K 890/16 - wypis z protokołu - PROTOKÓŁ POSIEDZENIA POJEDNAWCZEO Dnia 11 stycznia 2016 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny Rozpoznał sprawę z oskarżenia prywatnego K. Z. przeciwko B.C. oskarżonej z art. 212 $ 1 kk OBECNI Przewodniczący SSR Marta Surmacz Protokolant K. G. Sprawę wywołano o godzinie 09:00 Na posiedzenie stawili się: oskarżona B. C. osobiście obrońca z wyboru oskarżonej adw. Ł. S., przedkłada upoważnienie do obrony oskarżyciel prywatny K. Z.osobiście pełnomocnik z wyboru oskarżycielki prywatnej adw. S. J., pełnomocnictwo w aktach sprawy Na podstawie art. 492 $ 1 kpk, art. 494 $ 1 kpk i art. 632 pkt I kpk Sąd postanowił umorzyć postępowanie karne z oskarżenia prywatnego K.Z. przeciwko B.C. o czyn z art. 212 $ 1 kk orzec o kosztach sądowych jak w zawartej między stronami ugodzie Uzasadnienie W przedmiotowej sprawie przeciwko B. C. z oskarżenia prywatnego K. Z. o czyn z art. 212 $ I kk i inne strony pojednały się i zawarły ugodę. Mając to na uwadze orzeczono jak na wstępie. Sygn. akt II K 24/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący — SSR Ewa Żołnierczuk-Dec Protokolant — A, B; po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19.12.2016r., 10.02.2017r., 10.07.2017r. sprawy z oskarżenia prywatnego B. B. przeciwko M. K. s. K.iE. zd. G. ur.r. w D. oskarżonemu o to, że: w dniu r. w R., działając jako dziennikarz G. W. w R., za pomocą środka masowego komunikowania — G.W. R., wydawanej w R. ul., w artykule pt. K. z. k.?, pomówił B. B., przedsiębiorcę i bezpartyjnego kandydata w wyborach do S$ RP w r. z okręgu wyborczego nr M. R., powiat r., powiat ł. o takie postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć oskarżyciela prywatnego w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla prowadzonej działalności gospodarczej i jako kandydata na senatora w wyborach r., a to poprzez przedstawianie niezgodnych z prawdą założeń, że B. B. mógł zlecić kradzież maszyn budowlanych, tj. o czyn z art. 212 $ 2 kk L. uznaj e oskarżonego M. K. za winnego popełnienia czynu wyżej w wyroku opisanego stanowiącego występek z art. 212 $ 2 kk i za to na podstawie art. 212 $ 2 kk skazuje go karę grzywny w wymiarze () stawek dziennych przy przyjęciu, że jedna stawka dzienna wynosi zł (), II. — na podstawie art. 212 $ 3 kk orzeka od oskarżonego nawiązkę na rzecz Fundacji Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci w R., ul. w kwocie zł (), III. na podstawie art. 628 ust. | kpk zasądza od oskarżonego M.K. na rzecz oskarżyciela prywatnego B. B. kwotę zł () tytułem uiszczonej zryczałtowanej równowartości wydatków w sprawach z oskarżenia prywatnego oraz kwotę zł () tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie. Sygn. akt X K 302/16 POSTANOWIENIE dnia 10 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie : Przewodniczący: SSR Arita Masłowska Protokolant: st. sekr. sąd. Bożena Gębka po rozpoznaniu w sprawie z oskarżenia prywatnego Stowarzyszenia (...) przeciwko nieznanej osobie o czyn z art. 212 $ 1 kk na posiedzeniu niejawnym z urzędu na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk, art. 632a kpk postanawia ll umo rzy ć postępowanie karne z oskarżenia prywatnego S.-szenia (...) Klubu (...) reprezentowanego przez R. O. i A. J. o czyn zart. 212 $ I kk II. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa UZASADNIENIE Do tutejszego Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynęło zawiadomienie — prywatny akt oskarżenia - o popełnieniu czynu z art. 212 $ 1 kk, złożone w KP w G. M.. przez oskarżyciela prywatnego Stowarzyszenie (...) reprezentowane przez R. O. i A. J.. W przedmiotowym akcie oskarżenia oskarżyciel wskazał, że w okresie pomiędzy 1.08.2015r. a 31.12.2015r. zostały wysłane maile. które z uwagi na ich treść znieważają oskarżyciela prywatnego. Z uwagi na niemożność ustalenia osoby oskarżonej, tutejszy Sąd polecił Komendzie Miejskiej Policji w R. przeprowadzenie czynności dowodowych celem ustalenia danych osobowych sprawcy przedmiotowego czynu. poprzez ustalenie adresu IP komputera. z którego został wysłany drogą mailową tekst. Po wykonaniu zleconych policji czynności, tutejszy Sąd otrzymał z Wy-działu (...) Operacyjnej KWP w R. informację, iż uzyskanie danych osobowych użytkowników ustalonych numerów IP z sesji internetowych z dnia popełnienia zarzucanego prywatnym aktem oskarżenia czynów jest nie-możliwe do uzyskania, tym samym jak wynika z akt sprawy brak jest możliwości ustalenia osoby oskarżonej prywatnym aktem oskarżenia wniesionym do tutejszego Sądu przez oskarżyciela prywatnego. Sygn. akt X K 306/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 21 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie : Przewodniczący : SSR Magdalena Słowik Protokolant : Barbara Pilecka w obecności oskarżycieli prywatnych D. Ż. i W. Ż. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 października 2016 roku, 08 grudnia 2016 roku, 15 grudnia 2016 roku, 10 stycznia 2017 roku i 14 lutego 2017 roku sprawy karnej: J. P. (1) ce.Zi T. Żd..P. ur. (...) w R. oskarżonej o to, że: W dniu 27 sierpnia 2013r. w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wójtem Gminy H., w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wojewodą (...), w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Sejmikiem Województwa (...), w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Przewodniczącym Rady Gminy H., w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H., w bliżej nieustalonej dacie, w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed pracownikami Parafii Rzymskokatolickiej w H. pomówiła oskarżycieli prywatnych o to, że: - zlecili oni napad na oskarżoną, poprzez stwierdzenie: „W dniu 15 czerwca została napadnięta w miejscu zamieszkania przez teścia i męża na zlecenie P. żo - podejmowali oni bezprawne działania w celu pozbawienia oskarżonej mieszkania, poprzez stwierdzenia: „Ż. D. nachodziła nas bezustannie, otwierała dom własnym kluczem i kazała się nam wynosić, a jak nie to mówiła, że przyjdą tacy co nas usuną z domu”, „Wymeldowanie mojej rodziny wskutek bezprawnych działań właściciela nieruchomości, który niegdyś przejął umyślnie w całości budynek mieszkalny, żeby szkodzić mojej rodzinie”, „Jak wiadomo, nikogo nie można bezprawnie wyrzucać z domu i nikt normalny nie wyrzuca dzieci, jednak dobra moich dzieci są poważnie zagrożone z powodu bezprawnych działań rodziny P. i Ż.", „Opuszczenie rodziny to był zamierzony cel, który miał skutkować w dalszych działaniach zmowy rodzinnej Ż. D.iŻ. W. usunięcie mnie z dziećmi na bruk” - obrazili uczucia religijne, poprzez stwierdzenie: „Pragnę uwidocznić, że wnioskodawcy Ż. W.iŻ. D. (...) są również chrzestnym ojcem i chrzestną matką moich dzieci i to oni przysięgli, że będą pomagać moim dzieciom i ciekawe co na to proboszcz, bo w takim układzie jest to chyba obraza uczuć religijnych i bezczeszczenie wiary, nadziei i miłości.” - naruszyli prawa dzieci, poprzez stwierdzenie: „D. Ż. (...) i Ż. W. (...) powinni mieć świadomość, że naruszyli prawa dzieci, a zarazem pozbawili ich praw godnego życia. Dzieci zostały potraktowane przez nich przedmiotowo, a nie podmiotowo.” - D. Ż. powoduje przemoc i ma niewłaściwe podejście do dzieci, poprzez stwierdzenia: „Jestem przekonana, że D. Ż. będąc nauczycielką w szkole, to jakieś nieporozumienie, tym bardziej, że uczestniczy i wspomaga brata w czynach niedozwolonych przeciwko, któremu toczy się proces karny. ”, „Komisja również działająca przy Wojewodzie powinna zbadać sprawę pod kątem czy nauczyciel może pozostawać pedagogiem bez zasad kierowania się dobrem dziecka i powodować przemoc” co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu tj. o czyn z art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 12 kk Z. W., s.H.iS.zd.G. ur. (...) w D. oskarżonego o to, że: 1. w dniu 27 sierpnia 2013 r. w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Wójtem Gminy H.; 2. w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed Wojewodą (...); 8. w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Sejmikiem Samorządu (...); 4. w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r., przed Przewodniczącym Rady Gminy H.; 5. w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H.; 6. w bliżej nieustalonej dacie w piśmie z dnia 20 marca 2013 r. przed pracownikami Parafii R.-Katolickiej w H. pomówił on oskarżycieli prywatnych o współudział w znęcaniu się przez J. P. (2) nad jego żoną J. P. (1), poprzez następujące stwierdzenia: - „Wy od początku do końca uczestniczycie w możliwości popełnienia przestępstwa poprzez zatajenie faktów znęcania się fizycznego i psychicznego J. nad J., to Wy jednomyślnie taicie wszystkie drastyczne sceny i sytuacje, które powodował J. P. (2) na Waszych oczach w okresie 5-letniego wspólnego zamieszkiwania”, - „Bo jak można nienawidzić swoich bratanic — małoletnich dziewczynek, do jakiego stopnia, aby ich narażać bezprawnie na bezdomność”, - „Skoro występujecie Państwo jako osoby publiczne społecznego zaufania zdolni do działań bezprawnych zaniżając się do poziomu oskarżonego” co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu tj. o czyn z art. 212 $ 1 kkw zw. zart. 12 kk I. na podstawie art. 66 $ 1i 2 kki art. 678 ikkwarunkowo umarza postępowanie karne przeciwko oskarżonej J. P. (1) o czyn wyżej w wyroku opisany, z tym, że zmienia jego opis w ten sposób, że przyjmuje, że oskarżona w okresie od 24 do 27 sierpnia działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013r. przed Wójtem Gminy H., Wojewodą (...), Sejmikiem Województwa (...), Przewodniczącym Rady Gminy H., Dyrektorem Szkoły Podstawowej w H., pracownikami Parafii Rzymskokatolickiej w H. pomówiła D. Ż. i W. Ż. o to, że: - zlecili oni napad na oskarżoną, poprzez stwierdzenie: „W dniu 15 czerwca została napadnięta w miejscu zamieszkania przez teścia i męża na zlecenie P. ż” - podejmowali oni bezprawne działania w celu pozbawienia oskarżonej mieszkania, poprzez stwierdzenia: „Ż. D. nachodziła nas bezustannie, otwierała dom własnym kluczem i kazała się nam wynosić, a jak nie to mówiła, że przyjdą tacy co nas usuną z domu”, „Wymeldowanie mojej rodziny wskutek bezprawnych działań właściciela nieruchomości, który niegdyś przejął umyślnie w całości budynek mieszkalny, żeby szkodzić mojej rodzinie”, „Jak wiadomo, nikogo nie można bezprawnie wyrzucać z domu i nikt normalny nie wyrzuca dzieci, jednak dobra moich dzieci są poważnie zagrożone z powodu bezprawnych działań rodziny P. i Ż.", „Opuszczenie rodziny to był zamierzony cel, który miał skutkować w dalszych działaniach zmowy rodzinnej Ż. D.iŻ. W. usunięcie mnie z dziećmi na bruk” - obrazili uczucia religijne, poprzez stwierdzenie: „Pragnę uwidocznić, że wnioskodawcy Ż. W. iŻ. D. (...) są również chrzestnym ojcem i chrzestną matką moich dzieci i to oni przysięgli, że będą pomagać moim dzieciom i ciekawe co na to proboszcz, bo w takim układzie jest to chyba obraza uczuć religijnych i bezczeszczenie wiary, nadziei i miłości.” - naruszyli prawa dzieci, poprzez stwierdzenie: „D. Ż. (...) i Ż. W. (...) powinni mieć świadomość, że naruszyli prawa dzieci, a zarazem pozbawili ich praw godnego życia. Dzieci zostały potraktowane przez nich przedmiotowo, a nie podmiotowo.” - D. Ż. powoduje przemoc i ma niewłaściwe podejście do dzieci, poprzez stwierdzenia: „Jestem przekonana, że D. Ż. będąc nauczycielką w szkole, to jakieś nieporozumienie, tym bardziej, że uczestniczy i wspomaga brata w czynach niedozwolonych przeciwko, któremu toczy się proces karny. ”, „Komisja również działająca przy Wojewodzie powinna zbadać sprawę pod kątem czy nauczyciel może pozostawać pedagogiem bez zasad kierowania się dobrem dziecka i powodować przemoc” co poniżyło ich w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu co stanowi występek z art. 21281 kk w zw. z art. 12 kk na okres próby 1(jednego) roku, II. na podstawie art. 67$3 kk orzeka od oskarżonej J. P. (1) zadośćuczynienie na rzecz D. i W. Ż. w kwocie po 1000 zł (jeden tysiąc złotych) III. na podstawie art. 66 $1i2kkiart. 67$1kkwarunkowo umarza postępowanie karne przeciwko oskarżonemu Z. W. o czyn wyżej w wyroku opisany, z tym, że zmienia jego opis w ten sposób, że przyjmuje, że oskarżony w okresie od 24.08.201gr. do dnia 27.08.2013r. działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu w piśmie z dnia 20.03.2013r., które za jego zgodą dołączyła J. P. (1) do pism, które zostały odebrane w dniach: - 27.08.2013 r. przez Wójta Gminy H.; - 24.08.2013r. przez Wojewodę (...); - 27.08.2013r. przez Sejmik Samorządu (...); - 24.08.2013r. przez Przewodniczącego Rady Gminy H.; - 27.08.2013r. przez Dyrektora Szkoły Podstawowej w H.; - w bliżej nieustalonej dacie nie dalej niż 27.08.2013r. przez Parafię R.-Katolicką w H. pomówił W. i D. Ż.: - o współudział w znęcaniu się przez J. P. (2) nad jego żoną J. P. (1), poprzez stwierdzenie: „Wy od początku do końca uczestniczycie w możliwości popełnienia przestępstwa poprzez zatajenie faktów znęcania się fizycznego i psychicznego J. nad J., to Wy jednomyślnie taicie wszystkie drastyczne sceny i sytuacje, które powodował J. P. (2) na Waszych oczach w okresie 5-letniego wspólnego zamieszkiwania”, - poprzez stwierdzenia „Bo jak można nienawidzić swoich bratanic — małoletnich dziewczynek, do jakiego stopnia, aby ich narażać bezprawnie na bezdomność”, co poniżyło oskarżycieli prywatnych w opinii publicznej i naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego stanowiska i wykonywanego zawodu, co stanowi występek z art. 212$1 kk w zw. z art. 12 kk na okres próby 1(jednego) roku, IV. na podstawie art. 6783 kk orzeka od oskarżonego Z. W. zadośćuczynienie na rzecz D. i W. Ż. w kwocie po 1000 zł (jeden tysiąc złotych), V. na podstawie art. 628 pkt 1 kpk zasądza od oskarżonej J. P. (1) i oskarżonego Z. W. kwoty po 2175,20 zł (dwa tysiące sto siedemdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) na rzecz każdego oskarżyciela prywatnego D. Ż. i W. Ż. tytułem poniesionych kosztów postępowania i ustanowienia pełnomocnika w sprawie, VI. na podstawie art. 62481 kpk zwalnia oskarżonych J. P. (1) i Z. W. od ponoszenia kosztów postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa. Sygn. akt X K 579/16 POSTANOWIENIE Dnia 30 maja 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak Protokolant: Magdalena Trzeciak po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 maja 2017 roku sprawy z oskarżenia prywatnego A. K. przeciwko n/n oskarżonemu z art. 212 8 2 kk z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia I. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk umorzyć postępowanie karne w niniejszej sprawie z uwagi na nie wykrycie sprawcy Il. na podstawie art. 632a $ 1 kpk koszty postępowania w całości obciążyć Skarb Państwa. UZASADNIENIE W dniu 30 czerwca 2016 roku do tutejszego Wydziału wpłynęło pismo A. K. z dnia 4 września 2015 roku skierowane pierwotnie do Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie. W związku z brakami formalnymi w dniu 18 lipca 2016 roku wezwano oskarżycielkę prywat-ną A. K. do ich uzupełnienia poprzez podanie daty, godziny i treści zamieszczanych wpisów na forum interne-to- (...).pl., po czym Sąd zwrócił się do odpowiednich organów i in-stytucji o udzielnie stosownych informacji na podstawie, których można by było zidentyfikować sprawcę bądź sprawców czynów. W dniu 26 października 2016 roku uzyska-no niektóre adresy IP na podstawie, których można by było ustalić sprawców czynów godzących w dobre imię pokrzywdzonej. W związku z powyższym w dniu 2 listopada 2016 roku zlecono Policji ustalenie danych podmiotów na podstawie adresów IP. W dniu 22 lutego 2017 roku uzyskano z Policji informację, iż nie moż-liwe jest ustalenie danych podmiotów na podstawie przesłanych IP albo-wiem upłynął 12 miesięczny okres retencji danych transmisyjnych, co oznacza, że opera-to-rzy nie są zobowiązani do przechowywania ani udostęp-niania takich danych. Sąd zważył, co następuje: Zgodnie z art. 17 $ 1 pkt 11 kpk wszczęte postępowanie umarza się, gdy zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie. Mając na uwadze brzmienie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk oraz fakt, że wpisy na forum internetowym były zamieszczane w sierpniu 2015 roku nie udało się ustalić danych podmiotów ich dokonujących a tym samym należało umorzyć postępowanie w niniejszej sprawie. O kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji postanowienia a tym samym po jego uprawomocnieniu opłata uiszczona w kwocie 300 złotych zostanie zwrócona oskarżycielce prywatnej. SSR Wojciech Osiniak Pouczenie: Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w R. za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu/ogłoszenia niniejszego postanowienia. XK 435216 — mMPI$ 2 PAOTOWOŁU — Sąd postanowił: 1. na mocy art. 492 $ 1 kpk umorzyć postępowanie karne wobec oskarżonego J. W. II. na mocy art. 29 ust 1 Prawa o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. D. D. kwotę 442,80 (czterysta czterdzieści dwa 80/100) złotych — w tym podatek VAT — tytułem nieopłaconej obrony z urzędu Na podstawie art. 622 kpk Przewodniczący zarządził zwrot uiszczonych przez oskarżycielkę prywatną wydatków w całości. Sygn. akt X K 833/16 POSTANOWIENIE Dnia 13 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak Protokolant: Magdalena Trzeciak po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 13 lipca 2017 roku w sprawie n/n oskarżonego o to, że w okresie od 18 czerwca 2016 roku do 11 września 2016 roku posługując się profilem na F.-u Z. B. (1) oraz Z. Z. (1) wielokrotnie umieszczał na profilu F. Liceum Ogólnokształcącego i Gimnazjum Dwujęzycznego w B. wpisy, których to treść pomówiła Z. K. o takie postępowanie i właściwości, które mogło poniżyć go w opi-nii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do zajmowania stanowiska dyrektora Liceum Ogólnokształcącego - Gimnazjum Dwujęzycznego w B.; tj. o czyn z art. 212 $2 kk w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia l. na podstawie art. 496 $ 2 kpk umorzyć postępowanie karne o czyn z art. 212 $ 2 kk opisany wyżej w postanowieniu wobec cofnięcia przez pokrzywdzonego prywatnego aktu oskarżenia , na podstawie art. 632a $ 1 kpk kosztami procesu w całości obciążyć Skarb Państwa; UZASADNIENIE W dniu 14 września 2016 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpły-nęło pismo Dyrektora Liceum Ogólnokształcącego Gimnazjum (...)ne-go w B. — Z. K. o popełnieniu przestępstw z 212 $ 1 kk i art. 2166 1 kk. W toku postępowania udało się ustalić, że osoba zamieszczająca wpisy na F.-u posługująca się profilem Z. B. (2) oraz Z. Z. (2)-żony dokonywała tych wpisów za pośrednictwem portalu F.. Sąd w dniu 12 maja 2017 roku zwrócił się do Ministerstwa S.-wiedli-wości o udzielnie informacji, czy władze amerykańskie udzielają informacji, co do adresów MAC i -IP komputerów za pośrednictwem, których dokonano przestępstwa. Z uwagi na treść art. 496 $ 2 kpk należało orzec jak w sentencji postanowienia. SSR Wojciech Osiniak pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie X Wydział Karny w terminie 7 dni od otrzymania postanowienia. Pouczenie: Na postano-wienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w R.-szowie II Wydział Karny za Sygn. akt X K 971/16 POSTANOWIENIE Dnia 12 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie X Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Wojciech Osiniak Protokolant: Magdalena Trzeciak po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 12 lipca 2017 roku w sprawie n/n oskarżonego o to, że w nocy z 4/5 października 2016r. na terenie gminy B. w miejscach publicznych porozwieszał plakaty- kartki formatu A4 o treści „Czy ktoś musi się zabić by żona burmistrza przestała znęcać się nad pracownikami (...)?”, która to treść pomówiła A. K. o takie postępowanie, które mogło poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do zajmowania stanowiska zastępcy kierownika (...) w B.; tj. o czyn z art. 212 $1kk w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia l. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 kpk umorzyć postępowanie karne o czyn z art. 212 $ 1 kk opisany wyżej w postanowieniu wobec nieustalenia sprawcy, na podstawie art. 632a $ 1 kpk kosztami procesu w całości obciążyć Skarb Państwa; UZASADNIENIE W dniu 29 października 2016 roku do Sądu Rejonowego w Rzeszowie wpłynął protokół przyjęcia ustnej skargi opisujący w swej treści czyn z art. 212 $ 1 kk popełniony na szkodę A. K., polegający na wywieszaniu w miejscach publicznych kartek formaty A4 o treści pomawiającej pokrzywdzoną. W wyniku podjętych czynności nie udało się ustalić sprawcy czynu opisywanego przez pokrzywdzoną. Mając na uwadze treść art. 17 $ 1 pkt 11 kpk należało umorzyć postepowanie w niniejszej sprawie. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632a $ 1 kpk - obciążając nimi Skarb Państwa. SSR Wojciech Osiniak POUCZENIE: Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Rzeszowie w ter-minie 7 dni od jego otrzymania za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Rzeszowie X Wydział Karny. Sygn. akt X K 1009/16 POSTANOWIENIE Dnia 27 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział X Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Alicja Kuroń Protokolant: Elżbieta Kud po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 27 lutego 2017 roku z oskarżenia prywatnego: B. C. przeciwko: n/n oskarżonego o czyn opisany w ustnej skardze z dnia 26.09.2016r. stanowiący przestępstwo z art. 212 $ 1 kk z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: I. na podstawie art. 339 $ 3 pkt 2 kpk umorzyć postępowanie przeciwko n/n o czyn z art. 212 $ 1 kk opisany w części wstępnej postanowienia; 11. na zas. art. 632 a kpk wydatkami obciąża Skarb Państwa. UZASADNIENIE W dniu 26.09.2016r. oskarżyciel prywatny złożył do protokołu ustną skargę (k. 7), w której wskazał, że: na stronie internetowej www.nowiny24.pl doszło do pomówienia jego osoby w dniu 23.09.2016r. w postaci niepochlebnego komentarza zamieszczonego pod artykułem pod tytułem «WEISSA został strażakiem (...)”. W sprawie dołączono wydruki w/w wpisów (k. 5-6) oraz zlecono Policji czynności zmierzające do ustalenia IP komputera, z którego dokonano wpisów (k. 18). Czynności te dały negatywny wynik, wobec braku technicznych możliwości ustalenia danych osoby w tym z uwagi na to, że wydawca online Portalu (...).pl nie przechowuje ani też nie archiwizuje danych niezbędnych do ustalenia (...)/ (...) (informacja K. R. k. 22). Słuchany w charakterze świadka pokrzywdzony, nie posiadał informacji zdatnych do ustalenia tożsamości sprawcy (k. 7 i dalsze). W tym stanie rzeczy, Sąd zważył co następuje: W realiach niniejszej sprawy doszło do sytuacji, w której materiał dowodowy, zgromadzony wszechstronnie, przy wyczerpaniu wszelkich dostępnych źródeł oceniony zgodnie z wymogami art. 7 kpk i poczynione w oparciu o niego ustalenia faktyczne zgodnie z dyspozycją art. 410 kpk, nie pozwoliły na ustalenie tożsamości sprawcy czynu opisanego w części wstępnej postanowienia. Nie kwestionując, iż doszło do publikacji na stronach internetowych treści pomawiających pokrzywdzonych, tak jak opisuje to zgłaszający (k. 7), niemniej jednak nie zdołano ustalić tożsamości sprawcy. Doszło zatem do wypełnienia przesłanki „oczywistego braku podstaw faktycznych oskarżenia” objętej dyspozycją art. 339 $ 3 pkt 2 k.p.k., wyłączającą dopuszczalność wszczynania bądź prowadzenia postępowania karnego w wypadku jej zaistnienia. Jak wskazuje doktryna, przez "brak czynu” rozumieć należy nie tylko brak zdarzenia i brak elementów czynu w zachowania się człowieka, lecz także wykazanie niepopełnienia czynu przez daną osobę podejrzanego (oskarżonego) (tak Komentarz do art.17 Kodeksu postępowania karnego, Grzegorczyk Tomasz, Zakamycze 2003, LEX). To zapatrywanie Sąd w pełni podziela i nie budzi wątpliwości, że ma ono zastosowanie na gruncie niniejszej sprawy. Z tych też względów, orzeczono jak w sentencji. SSR Alicja Kuroń Pouczenie: Na postanowienie przysługuje zażalenie. XK A034|46 - wips 2 PROTokstu — Sąd postanowił 1. na podstawie art. 492 $ 1 kpk umorzyć postępowanie p-ko oskarżonemu A. L. o czyn opisany aktem oskarżenia wobec pojednania stron; 2. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Ś. kwotę 619,92 zł (sześćset dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem wynagrodzenia obrońcy oskarżonego A. L., która to kwota została powiększona o 23% VAT; 3. na zas. art. 632 a kpk orzec, że koszty procesu ponosi w całości Skarb Państwa; 4. na podstawie art. 622 kpk zarządza zwrot na rzecz oskarżyciela prywatnego G. J. kwoty 300,00 zł (trzysta złotych) wpłaconej tytułem zryczałtowanych wydatków. UZASADNIENIE W dniu 30.11.2016r. wpłynął do tut. Sądu akt oskarżenia p-ko oskarżonemu A. L. o czyn opisany jak w części wstępnej postanowienia. W dacie posiedzenia w dniu 2 lutego 2017 roku strony zawarły ugodę. Orzeczono zatem jak na wstępie. Wobec dojścia do ugody na podstawie art. 492 $ 1 kpk, umorzono postępowanie. Przewodniczący ogłosił postanowienie pouczając o przysługujących środkach zaskarżenia. Sygn. akt X K 249/17 POSTANOWIENIE Dnia 20 marca 2017 roku Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział X Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Anna Ryczaj-Paśko Protokolant: Agata Ożóg po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w sprawie A. S. z urzędu w przedmiocie uznania się za niewłaściwy do rozpoznania sprawy na podstawie art. 35 $ 1 kpk postanawia uznać się za niewłaściwy rzeczowo i sprawę przekazać według właściwości do Prokuratury Rejonowej w Rzeszowie albowiem jak wynika z treści „skargi” złożonej do tutejszego Sądu przez J. W. (1), pismo to w swojej treści zawiera zawiadomienie o popełnieniu przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego (fałszywe oskarżenie, fałszywe zeznania) zatem organem właściwym do prowadzenia postępowania jest Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie. ZARZĄDZENIE 1. Odpis postanowienia z pouczeniem o zażaleniu przesłać J. W, 2. kal. 7 dni, po uprawomocnieniu skargi przesłać Prok. Rej. w R. wraz z odpisem nin. postanowienia (kopię pisma pozostawić w aktach) . R., dnia 20 marca 2017r.